Chapter 51

531 10 0
                                    


Jesse's POV

Hindi ko gustong saktan siya, kaya nagsisisi akong umuwi pa ako sa pilipinas e, I never wanted this. But what can I do? Magulang ko kontra sa mahal ko. Oo, dapat pinaglaban ko siya pero kapalit nun yung pagkasira ni Mama.

Hindi ako nagsisising minahal ko siya, in fact that's the greatest thing that happened to me. She's my treasure. But I lost her, the moment I saw her walking away while wiping her tears, I know I finally lost her.

All my life I was all by myself. My Dad was there kapag naubusan na ako ng stock sa ref or kapag magbabayad ng tuition ko. My Mom was never there. She treated me like nobody, literally nobody. She never treated me like her son, like her own flesh and blood.

Kaya kinuha ako ni Tita Audi, kaya sa France lumaki ang halos kalahati ng buhay ko. Doon ako nagaral, masaya ako doon actually. I have Brent my best bud, Leslie my girl bestfriend and Tita Audi who stand as my mother for those years I am in france.

And then that day came. Akala ko kapag umuwi ako okay na, yun pala mas lumala ang lahat.

Dad asked me to come home since he got a business meeting out of the country. He wants me to keep an eye on Mom but unfortunately that's not what happpened.

Flash back..

Hindi na ako nag abalang umuwi muna sa bahay ng lumabas ako ng airport. Dumiretso kaagad ako sa ospital kung saan naka confine si Mommy.

" She's having a very hard time, hijo she needs someone to look after her we didn't know kung ano ang nasa isip niya at mga gagawin niya. So I advice you to take care of her, give her some attention para hindi niya maramdamang nagi isa siya " the Doctor said and leaved the room. I sighed and held my mother's hand.

* End *

Parang sign board yun sa akin na nag appear at sinasabing ito na ang chance para mabuo ulit pamilya ko. Ang pamilya namin.

Kaya ilang araw akong nagtyaga sa paga alaga kay Mommy, kahit maka ilang beses niya akong sinigawan at itinulak palayo. Nakaka bakla mang aminin pero naiiyak ako kapag nakikita ko ang sitwasyon ni Mommy. Minsan syempre hindi mawawala sa akin yung magalit dun sa dahilan kung bakit nagka ganito si Mommy

Si Ace, ewan ko kung sino siya. Minsan pumapasok sa isip ko na siya siguro yung pinakama mahal ni Mommy kaya ganun na lang yung naging epekto nito sa kanya. Siguro galit na galit din sa kanya si Daddy, natural asawa mo tapos umiiyak sa ibang lalaki ? Sinong matutuwa dun ?

So I transfered to Southfield U, at first syempre may pagkailang but as day past by naging komportable nadin ako.

Nagtry out sa basketball, kinukuha ko pa din naman yung hilig ko which is photography. But one time when I came home I saw a picture at the table.

It is a picture of a family. Mukang masaya sila sa isa't isa. Ang ngiti nila hindi peke at mahahalata mong mahal na mahal nila ang isa't isa.

Then, tinignan ko ang nga sumunod pa. Pero nanatili ang atensyon ko sa litrato ng isang babae, she looks familiar. I don't know where I met her but I think nakita ko na siya. Nakapang lalake siya na damit. Not literally, she's wearing a loose shirt, jagger pants and sneaker. Naka laylay ang mahaba at diretso nitong buhok, naka sabit sa isang balikat ang bag at may nakasabit na cam sa leeg.

She's smiling at her side, Mukhang kamag anak niya yung lalaki dahil nakita ko na siya sa picture. Imposible namang asawa diba ? Pero pwede ang boyfriend...

Pero akala ko titignan ko lang yung picture ng babae na yun, hindi pala....

Flash back....

Tomboy meets GayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon