Bugün facebookda gezinirken bir bildirim geldi. Sıla Oransal diye birisi bana istek göndermiş. İsmini hatırladım ama resmi tanıdık gelmedi. Profil resmi de ona pek benzemiyordu. Yüzü biraz onu andırdı ama pek benzetemedim. Sayfasina girdim ve ne göreyim. Küçüklüğümde yaşadığım mahallede bizim bir tayfa vardı. Birgün hep birlikte gidip fotoğraf çektirmiştik. O fotoğraf vardı sayfasında. O, tayfadan bana en yakın olandı. Nasıl hatırlayamadım diye kendimden utandım. Babamın tayiniydi bizi ayıran. Çok ağlamıştım o gün ama ne fayda. Gitmek istemiyordum.
Neyse, Sıla'nın isteğini kabul edip ona mesaj gönderdim.
- Merhaba Sıla.
- Merhaba Esra. Neredesin? Seni bulmak için çok uğraştım.
- Ben İstanbul'dayım. Asıl sen neredesin?
- Ben yani biz aynı mahalledeyiz. Sen gideli beri hiç ayrılmadık.
- Gerçekten mi? En kısa zamanda sizi görmeye geleceğim.
2 gün sonraya bilet aldım. O gün geldi ve oraya vardım. Mahallenin yerini unutmadığım için kolay buldum. Mahalleye adımımı attığımda etrafı süzdüm. Her şey aynıydı. Bizim sokağa girdiğimde bir şey gözüme çarptı. Hastane boşalmış. İçinde hiçbir şey yoktu.
