Zahide;
- Kızlar kesin burası. Giriyoruz. Bu sefer kaçırmayalım.
Biz tam kapıyı açıp girecektik ama kapı kendiliğinden açıldı ve " benim de gitmeye niyetim yok bu sefer" diye ses geldi içeriden. Sude;
- Aaaaaa!
- Hadi giriyoruz.
İçeriye korkulu ve yavaş adımlarla girdik. Biz içeriye girer girmez kapı arkamızdan kapandı. Sıla;
- Kapı kapandı.
Kızlarla kapıya koştuk ve açmaya çalıştık ama bir türlü açılmıyordu. Zeynep;
- Olmuyor, zorlamayalım. Yüzleşme zamanı.
Cemile;
- Çık, gel işte neredesin?
Betül;
- Buradayız işte, gelsene hadi.
Biz bağırırken karşımızda kafası eğik birisi belirdi. Kafasını yavaşça kaldırdı ve bembeyaz bir suratla karşılaştık. Hep birlikte;
- Aaaaaa!
O şey bize doğru yaklaşmaya başladı. O yaklaşıyor biz geriye gidiyorduk. Tam bize değecekti, Zeynep çantasına elini attı ve eline geçen ilk şeyi onun üstüne fırlattı. Neyseki kimyasal bir şeydi. Bir süre dikkati dağıldı. Dikkati dağılırken bizde diğer kimyasal maddleri üstüne fırlattık. İçerisi resmen tuzla buz oldu bir süre bir şey göremedik. Gözlerimizi açtığımızda ortada yoktu. Oda bomboştu. Sıla;
- Nereye gitti bu?
- Bilmiyorum ama bence kaçalım.
Zahide;
- Nasıl kaçacağız?
Cemile;
- Kapı kilitli.
- Bütün iplerinizi verin bana.
Kızlar iplerini verdiler. Ben önce bir kaçını birleştirtim. Diğerlerini de yan yana birleştirerek daha kalın yaptım ipi. Sonra kapı kapalı olduğu için bir ucunu kapıya bağladım. Zaten oda bomboş olduğu için başka bağlayacak yer yoktu. Diğer ucunu da pencereden sarkıtacaktım ama pencere açılmıyordu.
- Kızlar bu ipi pencereden sarkıtacağım ama açılmıyor.
Zeynep;
- Dur bir de ben deneyeyim.
Zeynep birkaç kez açmaya zorladı ama açılmadı. Zeynep;
- Açılmıyor.
İdil;
- Orayı da kilitlemiş.
- Sorun yok. Orayıda kırarız. Hep birlikte vuruyoruz bu sefer. Çünkü acele etmemiz lazım.
Hep birlikte pencereye sopayla vurduk. Zaten bütün cam kırıldı. Sonra ipin diğer ucunu sarkıttım.
- Hadi İdil. İlk sen in aşağıya.
İdil;
- Ama ya ip koparsa. Ya ben aşağıdayken gelirse.
- İp kopmaz. Zaten bu odadan çıkan kendini kurtulmuş bilsin. Hem arkandan hemen birisi gelecek. Sende aşağıdan yardım edeceksin.
İdil;
- Tamam. O zaman ben iniyorum.
Betül;
- Hadi acele et.
İdil yavaşça aşağıya inmeye başladı. Hepimiz ip kırılmasın diye ipi tuttuk. İdil sağ salim aşağıya indi. Sonra teker teker indik. En sonda ben indim ve koşarak uzaklaştık oradan.
