What It Takes To Be A Man (GxG)- Editing

CHAPTER 4 - Howell Junior

June 03, 2007

INT. HOSPITAL - DAWN

Kabadong nagaantay si Dylan sa labas ng Labor room kasama ang kanyang mga magulang at si Marita. Palakad lakad ito at hindi halos mapakali lalo na't nasa loob ang kanyang mag-ina.

LILIAN: Dylan, calm down! Okay? Wena will be fine.

DYLAN: How can I calm down ma? (patuloy ang paglalakad nito), mag-ina ko ang nandon sa loob. Gusto ko silang makita, gusto ko silang makasama.

DANIEL: Dylan? (sabay lapit nito sa kanya at hinaplos ang likod nito), You're mom is right, baka sa sobrang kaba mo niyan, ikaw tong mapano. She will be fine okay?

MARITA: Tama sila Dylan, ako man din kinakabahan, pero kahit papano naeexcite makita ang unang apo ko.

Napangiti naman si Dylan kay marita nang marinig yon kay marita.

DYLAN: Ma, kung excited po kau, anu lang ako? (ngiting sambit nito)

DANIEL: Ehh ang lagay kayo lang ba ang excited? Kami rin ng mama mo, di ba honey? (at tumingin kay Lilian)

Nang bumukas ang pintuan ng labor room agad nilang nilapitan ang palabas na doctor.

DOC: Sinong pamilya ng pasyente? (tanong nya)

DYLAN: Doc I'm the patient's wife, how is she and my baby?

DOC: Congratulation! You have a healthy baby boy Mrs. Howell.

Tila parang nabunutan ng tinik si Dylan sa sinabi ng doctor. They were all relieve.

DYLAN: How about my wife? How is she? (tanong n Dylan na may pagaalala parin kahit konti)

DOC: Your wife in under observation, she ran out of blood. Kailangan natin siyang masalinan ng dugo.

DYLAN: Then do something doc.. Dad? (sabay tingin sa kanyang ama na parang nagsusumbong),

DANIEL: Doc, please do everything to make her safe. Please?

DOC: We will do everything sir. Nurse (pagtawag ng doctor na nasa loob ng ER) pakicheck kung may makukuhanan pa ba tayo ng dugo.

NURSE: Okay po doc.

DOC: For now, your son is already in the nursery room. Pwede niyo na po siyang makita. Kami na pong bahala sa asawa niyo.

DYLAN: Thank you doc.

CUT TO:
INT. NURSERY ROOM - TEN HOURS LATER

Masayang pinagmamasadan ni Dylan at ng kanyang Ina kasama si Marita ang kanyang baby Daniel mula sa labas ng nursery room pagitan lamang nila ang isang malaking salamin at nakikita ang loob nito.

DYLAN: He's really cute mom, (ngiting sambit ni Dylan at unti unting namumuo ang mga luha nito sa mata)

Lumapit si Lilian kay Dylan. Hinaplos niya ang likod nito habang nakatingin parin kay baby Daniel.

LILIAN: You're now a parent. Congratulations! (at tumingin ulit kay Dylan)

DYLAN: I promise. I promised to you baby that i will be a good parent, i will be a good father and a mother to you and to your mom. Ibibigay ko sa inyo ang lahat lahat at ang magandang buhay. Pangako yan. (hindi na napigilan ang umiyak habang pinagmamasdan ang munting sanggol)

LILIAN: Im so proud of you (anya at ngumiti)

DYLAN: Thank you mom.

Nilingon ni Dylan ang kanyang ina upang makita ito. Niyaka niya ang kanyang ina at ganon din si Lilian.