Ολα Μπορουν να Αλλαξουν

Η Εξάσκηση

Η Λυδία οταν κατάφερε να βγει απο την κατάσταση που ήταν ξύπνησε μετα απο καιρο στο δωματιο της.Πως ειχε φτάσει εκεί ομως...ηταν σίγουρη οτι σε λιγο θα τις εξηγούσαν,σηκώθηκε λοιπόν απο το κρεβάτι και πηγε και εκανε ενα γρήγορο ντουζ και ντύθηκε.Οταν πήγε στο σαλόνι βρήκε τον Ντύλαν κοιμισμένο..και η Αλλισον ήταν άφαντη.Αποφάσισε να κανει ησυχία μιας που ηξερε οτι ο Ντυλαν δεν ειχε ξεκουραστεί καθολου αυτες τις μέρες.Πηγε προς την κουζίνα και εβαλε σε ενα ποτήρι τον αγαπημένο της χυμό φράουλα.Κάθησε σε μια καρέκλα και σκεφτόταν τι πρόοδο ειχε κανει με τις δυνάμεις τις,δεν ηταν και μεγαλη μιας που μπορουσε μονο να τις ελεγξει και οχι τελείως στην τεράστια ανάγκη,οπότε σκέφτηκε να εξασκηθεί λιγο...βγηκε απο την πισω πορτα που ειχε η κουζίνα και πηγε στον κήπο ισως να καταφερνε να κουνήσει κατι με την θεληση της σήμερα..ηταν αισιόδοξη.

Εβαλε πανω στο τραπέζι ενα κουτι και έκατσε σε μια καρέκλα μπροστα στο τραπέζι.Σκεφτοταν το κουτί να αρχίζει να αιορηται μπροστά της αλλα τίποτα δεν εγινε το κουτι εμεινε στην θεση του,σκεφτόταν απο τι υλικό ηταν φτιαγμένο το κουτι και κλείνοντας τα ματια της φαντάστηκε το κουτί να σηκώνεται στον αέρα και να μένει εκει,οταν άνοιξε τα μάτια της ειδε οτι το κουτι αιωρούνταν μπροστά της...αμεσως μετά φαντάστηκε το κουτί να ανεβαίνει πιο ψιλά και το κουτι υπάκουσε.Σκέφτηκε να δοκιμασει κατι πιο δύσκολο,να αλλαξει το σχημα του κουτιού,οπότε εκλεισε ξανα τα ματια της και φαντάστηκε το ορθογώνιο κουτι να αλλαζει σχημα...να γίνεται ενα τριαντάφυλλο,οταν ανοιξε τα μάτια της το κουτι ηταν ίδιο με πριν,τιποτα δεν ειχε αλλαξει.Ξανακλείσε τα ματια της προσπαθώντας ξανά αλλα αυτη τη φορα δεν προσπάθησε να φανταστεί καποιο τριαντάφυλλο αλλα φαντάστηκε ενα κολιε που ηξερε το σχημα του τοσο καλα οσο τίποτε αλλο γιατι πάντα το φορούσε και έτσι οταν ανοιξε τα ματια της το κουτι ειχε πάρει ακριβως το σχημα που ειχε φανταστεί.Ενθουσιασμένη η Λυδια αποφασισε να δοκιμασει κατι ακομα πιο δύσκολο,κατευθύνθηκε προς την βρύση,την ανοιξε και άφησε το νερο να κυλήσει σε ενα μαρμάρινο δρομάκι που ειχαν φταξει η Λυδια και η Αλλισον καποτε που πηγαινε γυρω απο ολόκληρο τον κήπο για να ποτίσει τα φυτά.Η Λυδια άφησε να τρεξει πιο πολυ νερο απο οτι συνήθως πριν κλείσει την βρύση και καθίσει στην μεση του κήπου.Η Λυδια σκεφτοταν την διαδρομή που κανει το νερο και το πως κυλούσε σε καθε μαρμάρινο δρομάκι,ειχε αφήσει μπροστα της ενα ποτήρι,φαντάστηκε λοιπόν όπως και τοτε με την φωτιά το νερο να φευγει απο το δρομάκι και να μπαίνει στο ποτήρι,τίποτα όμως δεν ειχε συμβεί όταν ανοιξε τα ματια της.Κάπως απογοητευμένη προσπάθησε ξανα αλλα τιποτα δεν εγινε.Προσπάθησε και αλλες φορες αλλα μάταια το νερο εμενε εκει που ηταν.Η Λυδια καθόταν ωρα εκει κοιτώντας τα λουλούδια που ειχαν ανθίσει και τοτε κατάλαβε τι έκανε λάθος! Ολη αυτην την ωρα προσπαθούσε να δαμάσει το νερο αλλα αυτο ηταν κατι που δεν μπορούσε να κάνει..την νυχτα που έσπασε τα τζάμια δεν έλεγχε τα τζάμια αλλα την υλη γυρω απο αυτα.Οποτε αποφασισμένη αυτην την φορα πηγε μεσα και πηρε αλλο ενα ποτήρι γεμίζοντας το νερο και το έβαλε δίπλα στο άδειο ποτήρι.Έκλεισε τα ματια της για ακόμη μια φορά και φαντάστηκε να περνει το νερο απο το ποτήρι κρατώντας όμως το σχήμα που ειχε παρει και να το βαζει στο αλλο ποτήρι,οταν ανοιξε τα ματια της ειχε οντως καταφερει να μετακινήσει λίγο νερό στο άδειο ποτήρι.Χαρούμενη πια σηκώθηκε απο το γρασιδι και πηγε να μπει μεσα,οταν ομως γύρισε πισω της στεκόταν ο Ντύλαν.