Ολα Μπορουν να Αλλαξουν

Στις Σκέψεις του

Το πρωί η Λυδία ξύπνησε στο κρεβάτι του Ντύλαν.Δεν θυμόταν να πηγαίνει εκει χθες το βράδυ.Δεν εχει σημασία όμως σήμερα θα πήγαιναν να δουν τον Ντυλαν.Ειχε να τους δει όλους πολυ καιρό.Ντύθηκε στα γρήγορα και κατέβηκε κάτω.Εκει την περίμεναν οι υπόλοιποι.Θα πήγαιναν ολοι μαζί στο νοσοκομείο.

Λυδ:Καλημέρα...Που είναι ο Σκοτ..;;

Ντερ(εκ):Δεν τον βρήκαμε πουθενά..

Νορ(α):Κανένας δεν τον εχει δει στην πόλη εδω και μέρες..

Λυδ:Δεν τον ενημερώσατε την μερα του ατυχήματος..;;

Ντει(μον):Ούτε τοτε τον βρήκαμε..

Λυδ:Εμμ..εισαι μάγος και δεν μπορείς να τον εντοπίσεις;;

Ντει:Λες να μην προσπάθησα ήδη..;

Μαλλ(ια):Πρέπει να φύγουμε!

Λυδ:Ναι σωστά...Πάμε.

Ο Ντέιμον πήρε τα κλειδιά απο το τραπεζάκι.Ήταν ηδη εξαλος με ολα οσα συνέβαιναν.Δεν ηξερε πως να χειριστεί τοσα πράγματα μαζι.

[...]

Όταν έφτασαν οι γιατροί δεν τους άφηναν να πανε μεσα ολοι μαζι.Βεβαια αυτο δεν τους εμπόδισε.Η Λυδια σκεφτόταν ακομα όσα είχε μάθει την προηγούμενη μερα δεν ηξερε αν επρεπε να το πει στον Ντέιμον ή αν το ήξεραν ηδη και οι δυο και για αυτό δεν έλεγχε τις δυνάμεις του.Ηθελε τοσο πολυ να μιλήσει στο Ντύλαν αλλα εκείνος μπορει να μην την άκουγε καν.

*****

Δεν ξερω που ειμαι.Ακούω συνέχεια διάφορες φωνές να ψυθιριζουν γυρω μου.Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι ειναι να βγαίνω απο τον δρομο μετα τιποτα ενα συνεχές σκοτάδι.Δεν ξερω τι μου συμβαίνει.Είχα ακούσει την Λυδια να μου μιλάει αλλα δεν μπορούσα να της απαντήσω ουτε καν να κουνήσω το χερι μου ωστε να της δειξω οτι την ακούω.Μου είχε πει ότι εκεινη έφταιγε αλλα αυτο δεν ειναι αλήθεια.Εγω φταίω που δεν της ειπα ολη την αλήθεια απο την αρχη.

Κάποιες φορες ακούγονται φωνες των προγόνων μου μεσα στο κεφάλι μου.Μου λενε οτι δεν πρεπει να ξυπνήσω,οτι δεν αξίζει σε ενα τερας σαν εμενα μια τετοια τύχη,δεν ξέρω ισως να έχουν και δίκιο.Ίσως να μην μου αξίζει να ξυπνήσω.Προτιμώ βέβαια να ακούω εκείνους να μου μιλάνε παρα να νιώθω το σκοτάδι να με πνίγει.Είμαι σε αυτη την κατάσταση μέρες νομίζω και αυτο δεν βοηθαει το σκοτάδι μου να μεινει κρυφό.Δεν μπορώ να το ελέγχω οταν ειμαι σχετικά καλα ποσο μαλλον τωρα που δεν μπορώ καν να κουνήθω.