Tris Dexter

Chapter 24: That Bet...

Daniella's POV

Nandito ako ngayon sa classroom, nagpapatulong kay Angelica sa assignment na hindi ko napasa kay Miss English. Kainis nakalimutan ko T__T. Nagsayaw sayaw, inom ng konti, (konti lang pramis!) at kumanta kahapon.

"Bakit ko kasi nakalimutan to?!" Naiinis kong sabi kay Angelica habang nagsiscribble sa scratch paper. Tumingin siya sakin.

"Okay lang yun! At least nag enjoy ka kahapon! Worth it talaga yung hardwork namin." I still can't believe na ginawa ni Dexter yun sakin! Bakit? Dahil ba friend niya ako? Or baka may gusto siya sakin?!! Ayy Daniella wag mag assume baka masaktan lang sa huli T__T

"Oo nga! I still can't believe na ginawa sakin yun ni Dexter!" Sabi ko naman sabay kopya ng binigay saking papel ni Angelica.

"Because you're my friend and my temporary girlfriend." Tiningnan ko si Dexter na nakalapit sa tenga ko. Shet! Tiningnan ko ang mga mata niya, ang ilong niyang matangos, ang mapinkish niyang labi. Nag smirk siya bigla.

"Enjoying the view babe?" Nag wink siya. Eeww! But I admit, ang hot niya pag nagwiwink. Wait, did I just say hot?? Bakit totoo naman diba?

"Huh! What makes you think that  I'm enjoying?" Sabi ko ng pataray. Btch mode: ON!

"The way you look at his eyes." Singit ni Mae.

"The way you look at his pointed nose." Dagdag ni Alyssa.

"The way you look at his pinkish lips." Sabi ni Amor.

Napatingin ako sakanila. Luh? Di ko sila napansin! Bigla biglang sisingit? Ninja? Lakas makaNaruto!

"The way you hugged me yesterday like you never wanna let me go." Sabi niya at nag smile. I turned red. Geez! Buking na ako!
So I played pretend.

"Hahaha! The way a friend should look or a friend should act." Sabi ko balik sa kinkopya ko. Nakita ko sa peripheral vision ko na nagtinginan sina Mae, Alyssa, Amor at Angelica.

"You can't escape us Daniella! Admit it! You like Dexter." Napatigil ako at napatingin sakanila. I raised my right eyebrow.

"Gross! Paano mo naman nasabi?" Nag acting ako na parang diring- diri. Wag kayo best in acting ako! Okay I admit, I liked him. Not just because of the surprise. I dunno, too many reasons for me to count. Or maybe, no reason at all. I just let my heart decide on it own.

"Kahit nagaaway kayo, nakangiti ka parin. Tuwing nakikita mo siya, ngumingiti ka." I rolled my eyes and spoke.

"Yun lang ba? It's what I act when I see my FRIENDS." I emphasized the word friends. Bumalik ako sa pagkokopya ng pumasok na si Miss English. PATAY!

"Good Afternoon class." Nag greet din kami ng good afternoon. Nagmadali ako sa pagsulat. Last 1 paragraph.

"Miss Mendoza? Where is your assignment?" Nagmadali ako sa pagsusulat. Ang pangit na nga ng sulat ko.

"Miss Mendoza? Are you deaf? Answer me if you're not." Sabi ni Miss English. Last 2 sentences. Nang matapos ako, napatayo ako at napasigaw.

"DONE!" With matching throwing of hands in the air. Nagtawanan ang mga kaklase ko. I blushed.

Binigay ko kay Miss English yung papel ko. Umupo ako pero huli na ng marealize ko na wala akong inupuan. Napatingin ako ng masama dun sa natawang lalake. Si J-Em, ang class clown namin.

Hinila ko ang upuan ko at umupo ng padabog. How dare him? Matagal ko na di na eexperience yun! Last time I remembered, grade 5 ko yun naexperience. Ang childish talaga ni J-Em!

Nagstart ng magdisscuss si Miss English. Sa sobrang bored ko, I dozed off. Nagising nalang ako ng kalabitin ako ni Dexter.

"Mendoza! Tawag ka ni Miss!" Bulong sakin ni Dexter. Nakita ko naman si Miss na naka tingin ng masama sakin. Uh-oh!

"Miss Mendoza! Can you please answer my question?" Napatayo ako. Patay T__T Hindi ako nakaimik.

"Tsk! Pag matutulog ka, you better get out of my sight." What?! Kasalan ko bang boring yung subject niya? Napayuko ako.

"Sorry Miss! Won't happen again!" Sabi ko at naupo. Minutes has passed pero parang hours siya. Bakit ba ang tagal nitong matapos?

I get a sheet of paper then crumpled it to make a small ball. Binato ko iyon kay Dexter na biglang tumingin sakin. He did the same. Next thing I know, pati sila nakikisali. We laughed and throw crumpled paper balls to each other.

"STOP!!" Sigaw ni Miss English. Napatigil kami. Uh-oh!

"Who started this?!" Nagagalit niyang tanong. Tinuro nila kami ni Dexter.

"Miss Mendoza and Mr. Sanchez! Get out!" Tumayo naman si Dexter at naglakad papunta sa pinto. He stopped.

"Ya coming?" Tanong niya. I just realized na he's eating bubble gum. So ma-ala badboy ang peg niya. May headphones na nakasukbit sa leeg. Yung kamay niya nasa bulsa ng black jacket niya. Tapos yung mata niya!! Wahhhh!!

Napatayo ako at lumabas. Di ko alam kung bakit ako sumunod. Basta gumalaw ng sarili ang katawan ko. Habang naglalakad kami, I tripped. Ang malas ko talaga ngayon T__T Tiningnan ako ni Dexter, umupo siya at akala ko tutulungan niya ako pero....tinawanan niya lang ako.

"Hahaha Mendoza! You're so clumsy." He patted my head and walked away. Ang mean!! Tumayo ako at tumakbo papunta sakanya. Nag piggy back ride ako at sinakal sakal siya. Tinatanggal niya naman ang kamay ko. Natanggal niya iyon pero pareho kaming napahiga, I stared at him in front of me. Bakit ba ang ganda ng mata niya??

The next thing he did left me there in shock. Tumayo siya at naglakad but stopped.

"Remember the bet when we played NBA 2K16? That I'll do anything I want? I just did." Nagalakad siya papalayo. I touched my cheek.

He....
He.......
He ki--......
He kissed me on my cheek!
-------------
(A/N)

Sorry for the late update! More on a filler chapter. Medyo busy these past few weeks. Don't forget to vote guys mwuaah!