Hoofdstuk 14

61 3 1
                                    

*Katie*

Ik werd wakker en ik begon heel hard te gillen want ik dacht dat ik nog steeds in die kamer lag. Ik voelde armen om heen. Ik sloeg ze weg en stond op. Ik zag Thomas en ik besefte dat ik in mijn eigen kamer was. Thomas stond op en sloeg z'n armen om me heen en drukte me tegen hem aan. Ik sloeg mijn armen om hem heen en ik voelde me weer veilig. Ik keek op de klok en zag dat het nog maar 6 uur s'ochtends was. Ik liet Thomas los en ging op mijn bed zitten. Thomas kwam naast me zitten en sloeg zijn arm om me heen. "Het komt nooit meer goed hé?" Vroeg ik Thomas. "Jawel je hebt gewoon een trauma dat gaat wel weer weg geloof me" zei Thomas. "Heb jij er één gehad?" Vroeg ik. "Ja de eerste keer dat ik iemand neer schoot ik kreeg het beeld niet meer uit mijn hoofd maar nu heb ik er geen last meer van" zei hij. Ik keek naar de grond want ik wist niet wat ik moest zeggen. "Het komt echt goed en ik ben er om je te helpen" zei Thomas. Ik keek hem liefdevol aan. Thomas lachte terug. Ik voelde me zo veilig bij hem. "Heb je die Dylan eigenlijk iets verteld over ons hoofdkwartier?" Vroeg Thomas. Ik schudde mijn hoofd. "Nee maar van Esveld vroeg er naar maar ik heb niks gezegd" zei ik. Ik keek naar mijn had waar het mes in had gezeten. Er zat een groot gat in mijn hand. "Dat heeft hij gedaan of niet?" Vroeg Thomas. Ik knikte en Thomas ging er overheen met zijn hand. Het deed best pijn maar ik deed net alsof ik niks voelde. "Dat heelt wel weer" zei Thomas. "Wil je nog wat slapen of wil je gewoon een film kijken of zo?" Vroeg Thomas. Ik haalde mijn schouders op. "Je moet er wel over praten anders gaat je trauma nooit weg" zei hij. Ik keek hem aan. "Ik kan het niet het is zo angstaanjagend" zei ik. "Weet ik" zei Thomas. "Oké dan ik vertel het" zei ik. "Ik werd opgehaald door Dylan. Ik ging in zijn auto zitten en we reden door een enge, rare plek. Toen kwamen we bij een restaurant. Ik keek om me heen maar zag niemand. Ik kreeg een harde klap en ik werd in een zak gestopt. Toen werd de zak met een klap op de grond gegooid. Ik werd eruit gehaald en vast geketend in een donkere kamer. Ik werd opgehaald en toen ging van Esveld allemaal vragen stellen. Ik heb op geen enkele vraag antwoord gegeven en ik werd mishandelt met een mes en zijn handen. Ik was zo bang en toen werd ik weer in die kamer gegooid. Ik dacht de hele tijd dat je niet zou komen en dat ik daar zou verhongeren" zei ik. Thomas pakte mijn hand. "Ik zou je nooit daar achterlaten geloof me ik geef te veel om je om dat te doen" zei hij. "Ik hou van je" zei ik. Toen ik dat had gezegd sloeg ik mijn handen voor mijn mond. Thomas keek me lief aan. "Ik hou ook van jou" zei hij. Ik keek hem met grootte ogen aan. Thomas kwam dichterbij tot zijn lippen die van mij raakte. Ik liet het toe en zoende terug. Ik voelde iets nats op mijn lip. Het was Thomas' tong. Ik liet hem naar binnen. Thomas tong zocht die van mij en we begonnen een spelletje. Ik legde mijn handen in zijn nek en Thomas legde zijn handen op mijn heupen. Ik ging dichterbij Thomas zitten. Thomas ging met zijn lippen naar mijn nek toe. Hij gaf kleine kusjes in mijn nek. Thomas duwde me een beetje naar achter zodat ik op het bed kwam te liggen. Thomas kwam met zijn lippen weer op mijn mond. Zijn handen gingen iets omhoog. Ik duwde Thomas hoofd dichterbij die van mij. Ik denk dat je de rest zelf wel in kan vullen.

UncoverWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu