Uncover

Hoofdstuk 34

*Thomas*

De volgende dag ging ik weer naar Katie toe. Ik wil haar niet kwijt en ik laat het niet makkelijk gebeuren. Toen ik bij het ziekenhuis was liep ik naar binnen. Ik liep naar de balie en zei dat ik voor Katie kwam. "Hoe heet je?" Vroeg de mevrouw die achter de balie zat. "Thomas" zei ik. "Oh sorry ik kan je niet doorlaten, Katie heeft gezegd dat ze je niet wil zien, dus sorry" zei de vrouw. "Het is oké" zei ik. Ik deed net of ik weg liep. "Help" riep ik. "Wat is er?" Vroeg de vrouw. "Er ligt daar iemand op straat" zei ik. "Oh ik haal even een dokter" zei de vrouw. Ze rende weg dus ik rende snel naar Katie's kamer. "Katie" zei ik. "Wat doe jij nou hier ik had gezegd jou niet door te laten" zei ze. "Weet ik maar toch ben ik er" zei ik. "Ga maar weer weg of ik roep de beveiliging" zei Katie. "Oké ik ga zo maar kijk eerst hier naar" zei ik. Ik had vanochtend9  het ontwerp van de uitnodiging van onze bruiloft gevonden. Ik gaf het aan haar en ze keek er naar. "Heb je dit zelf gemaakt ofzo" zei ze boos. "Nee ik vond dit in je laatje" zei ik. "Wat doe je in mijn huis, je hebt daar niks te zoeken" zei Katie boos. "Echt wel ik woon daar" zei ik. "Met jou" voegde ik er stilletjes aan toe. "Nee dit is niet waar, dat kan gewoon niet, jij heb mijn hart gebroken niet gewonnen" zei ze. Ze leek gefrustreerd. "Katie wat is het laatste wat je je kan herinneren?" vroeg ik. "Jij had in mijn auto ingebroken en toen reden we naar de schuilplaats van van Esveld en ik werd in mijn schouder geschoten en ik ging naar het ziekenhuis" antwoordde Katie. Ik knikte. "Oké daarna heb ik je uit het ziekenhuis gehaald en daarna vertelde de baas dat we samen moesten werken, dus dat deden we. Ik heb je ook nog mee uitgevraagd" zei ik. "Dat is niet waar" zei Katie boos. "Jawel, want hoe weet ik dan dat je lievelingskleur rood is en dat je me haat omdat ik je hart heb gebroken" zei ik. Katie keek geschrokt. "Jij kwam bij het bureau en je vond me leuk en je eerste zaak was om mij te laten zien hoe goed je was en je dacht dat ik je leuk vond, wat ook zo was, maar je zag me met een ander meisje en sindsdien haat je me" zei ik met tranen in mijn ogen. Katie bleef stil en keek naar haar handen. "Maar hoe ben ik ooit vriendinnen geworden met Joan?" vroeg Katie voorzichtig. "We hadden van Esveld en die was ontsnapt en toen ging ik mijn motor halen en toen zijn jij en Joan vriendinnen geworden. Jij hebt Joan inderdaad aan Percy gekoppeld en we zouden ook op dezelfde dag trouwen omdat jij en Joan zulke goede vriendinnen zijn" zei ik. Ik keek naar Katie en Katie keek naar mij. Ik liep naar haar toe en gaf haar een kus. Ze reageerde niet. Ze staarde alleen maar voor haar uit. Ik denk dat ze het probeert te herinneren. "Ik wil even alleen zijn" zei Katie. Ik knikte en liep weg. "Katie" zei ik. Katie keek op. "Ik kom morgen ook" zei ik. Voor ze iets kon zeggen liep ik weg. 

*Katie*

Ik begon opeens te huilen. Ik weet niet waarom. Ik geloofde elk woord van wat Thomas had gezegd, maar ik kon me niks herinneren. Ik sloeg een paar keer op mijn hoofd en ik trok aan mijn haar, maar er kwam niks. Ik hoop dat ik me morgen wel iets herinner, want ik heb het gevoel dat Thomas gelijk heeft. Ik heb ook de drang om hem vast te houden. Ik zat zo diep in gedachte dat ik niet had gemerkt dat er een dokter binnen was gekomen. "Hoe gaat het Katie?" vroeg de dokter. "Wel goed, denk ik" zei ik. "Mooi en heb je al een deel van je geheugen terug?" vroeg hij. Ik keek naar de grond en schudde mijn hoofd. "Dat komt nog wel." Ik weet dat hij me alleen gerust wil stellen. "Wat als het niet terug komt?" vroeg ik. Ik keek de dokter aan met tranen in mijn ogen. Ik zag hem schrikken en toen zei hij: "Dan moet je opnieuw beginnen." Ik keek weer naar mijn handen en begon te snikken. De deur opende en sloot weer, dus ik wist dat de dokter weg was gegaan. Ik ging in mijn bed liggen en sloot mijn ogen. Er was een stem in mijn hoofd die zei dat het wel goed komt. Het gaf me rust, maar van wie was die stem. Ik dacht even goed na en toen wist ik dat het de stem van Thomas was. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey het spijt me dat het zo lang heeft geduurd voor een nieuw deel. Ik had echt geen inspiratie totdat een vriendin van mij zei dat ik door moest gaan. Ik hoop dat jullie het leuk vinden en dat jullie me niet haten omdat het zo lang duurde. 

groetjes Rlover900