Uncover

Hoofdstuk 17

*Katie*

Thomas was niet bij mij vanochtend. Ik zat in de kast op mijn kamer omdat ik niet naar beneden durfde te gaan. Ik moet toch ooit hier van af komen. Dylan komt echt niet meer. Hij weet dat ik Thomas wil en niet hem. Ik kwam uit de kast en liep naar beneden. Ik deed de radio aan zodat ik wat stemmen hoorde. Ik hoorde het liedje Delirious. Ik begon op de muziek te dansen. Ik vond dit liedje best wel leuk. Het was echt een liedje waar je op kon dansen alleen was de tekst een beetje raar maar dat maakt niet uit. Ik voelde ineens iemand ademen in mijn nek. Ik draaide me om en zag Thomas. Hij keek me heel raar aan maar het beviel me wel. Ik ging met mijn hand vanaf zijn nek naar zijn buik. Ik ging heel dicht bij hem staan en elke keer als hij me probeerde te zoenen trok ik expres mijn hoofd weg. Ik hoorde een langzaam nummer op de radio. Ik ging wat verder van Thomas af staan. Ik begon heen en weer te bewegen. Ik draaide me om. Ik voelde zijn handen op mijn heupen en zijn lippen in mijn nek. Ik leg mijn handen in zijn nek terwijl ik nog steeds met mijn rug naar hem toe stond. "Katie ik wil je iets vragen" zei Thomas. "Hmm" was mijn reactie. "Wil je mijn euh vriendin zijn?" Vroeg hij twijfelend. Ik stond in een keer stil. Ik liet mijn handen naast mijn lichaam vallen. Ik draaide me om en keek in Thomas gezicht. Thomas beet op zijn lip wachtend op mijn reactie. Ik wist niet meer hoe ik moest praten. Ik was zo verbaast. Ik wou ja zeggen maar het kwam er gewoon niet uit. Ik knikte. "Ja" zei ik toen ik weer een woord uit kon brengen. "Ja heel graag" zei ik. Ik vloog Thomas om zijn nek. Thomas hield zijn handen stevig om mijn middel. "Ik was even heel bang dat je nee zou zeggen" zei Thomas. "Ik zou nooit nee zeggen tegen jou tenzij het echt nodig is en als het antwoord nee is" zei ik. "Wouw wat een mooie uitleg" zei Thomas. "Ik weet het laat me" zei ik. Het moment werd verpest door de bel. Ik liep naar de deur en zag Joan staan. Ik wou de deur dicht slaan, maar Joan deed haar voet tussen de deur. Ze gooide de deur open en liep gewoon zomaar naar binnen. Ik keek haar met grote boze ogen aan. Joan liep naar de woonkamer. Toen ik er was zag ik haar knuffelen met mijn vriendje. "Blijf van mijn vriendje af slet" zei ik boos. "Ho je hoeft haar niet meteen uit te schelden" zei Thomas. Ik gaf hem snel een nijdige blik en toen keek ik weer naar Joan. "Ooit hé ooit ga je eraan" zei ik. "Net als Dylan" zei Joan. "Wat?" Vroeg ik. "Thomas kan het vast wel uitleggen, maar ik doe het" zei Joan. Ik keek naar Thomas die naar beneden keek. "Gisteren heeft jouw vriendje mijn broer in elkaar geslagen en toen heeft van Esveld hem neer geschoten" zei Joan. "Thomas?" Vroeg ik. "Ja dat is waar maar ik wou hem niet dood hebben ik wou gewoon dat hij wist dat ik het niet pik als hij mijn vriendin kust" zei Thomas. "Nou dan mag Katie mij ook slaan" zei Joan. Ik was in de war en hoopte dat Thomas een uitleg zou geven. "Ja jou vriendje heeft mij gekust op de dag dat hij jou wou redden" zei Joan. Ik keek naar Thomas. Hij knikte en ik voelde dat mijn hart in twee stukken werd gescheurd. "Donder op allebei" zei ik. Thomas en Joan bleven allebei staan. "Hebben jullie me niet gehoord ik zei DONDER OP" het laatste schreeuwde ik. Thomas en Joan liepen naar buiten en ik rende naar mijn kamer. Ik ging in mijn bed liggen en begon heel hard te huilen. Door het huilen werd ik moe en viel ik in slaap.