Uncover

Hoofdstuk 22

*Katie*

Ik werd wakker en keek in Thomas gezicht. Ik pakte zijn hand en probeerde hem een beetje wakker te maken. Hij opende z'n ogen en keek naar mij. "Wat is er?" Vroeg hij half slapend. "Je bent geweldig" zei ik. Thomas kreeg een klein lachje op z'n gezicht. Ik ging dichterbij hem liggen en kuste hem op zijn mond. Hij kuste terug. Ik voelde zijn tong op mijn lip. Ik opende mijn mond en onze tongen speelde een spelletje. Mijn handen gingen door Thomas' haar. Toen hoorde ik de bel gaan. "Ik ga wel Thom" zei ik. Ik liep naar beneden. Ik opende de deur en ik zag Percy staan. "Percy wat doe je hier zo vroeg?" Vroeg ik. "Het is al 1 uur" zei hij. "Oh ik zal iedereen wakker maken en dan kunnen we brunchen" zei ik. Ik liep naar boven en ik zag Thomas met z'n slaperige hoofd. Hij zag er echt heel cute uit. "Het was Percy we moeten ons omkleden en dan gaan we brunchen" zei ik. Ik en Thomas liepen naar boven. "Ik maak Joan wel wakker" zei Thomas. Ik liep naar mijn kamer en kleedde me om. Ik weet dat Thomas me aan zat te staren na een tijdje want dat doet hij altijd. Toen ik klaar was liep ik naar beneden. Ik zag Thomas en Percy al zitten. Ze zagen mij niet dus ik luisterde wat ze zeiden. "Hoe gaat het met je vriendin Percy?" Vroeg Thomas. "Goed ze is echt heel lief, maar soms dan gooit ze met glazen enzo naar me omdat ze boos is" zei Percy. "Dat klinkt niet echt heel normaal man" zei Thomas. "Ik weet het maar het komt wel goed" zei Percy. "Hé" zei ik. "Heb je alles gehoord?" Vroeg Percy onzeker. Ik keek naar Thomas. "Wat had ik moeten horen dan?" Vroeg ik. "Ons gesprek" zei Percy. "Nee" zei ik. Ik keek weer naar Thomas en met één blik kon ik al zien dat hij wist dat ik loog. Joan liep naar beneden en toen gingen we allemaal wat eten. "Dus wat is het plan eigenlijk want het enige dat ik weet is dat mijn hulp onmisbaar is" zei Percy. Joan zat naast me te grinniken. "Oh ja dat ik en Thomas gaan met z'n tweeën achter de oom van Joan aan en jij en Joan achter van Esveld" zei ik. "Prima maar waar kunnen we die gast vinden dan?" Vroeg Percy. "Dat weet ik wel rustig maar" zei Joan. Dit keer was ik degene die grinnikte. "Ja en ik en Thomas weten ook waar we heen moeten dus dat komt allemaal goed" zei ik. Thomas zei niet heel erg veel op het moment. Ik ken hem zo eigenlijk helemaal niet. Ik hoop dat het gewoon moeheid is en dat het niet met mij te maken heeft. "Dus hoe gaan we het doen Joan?" Vroeg Percy dwars door mijn gedachte heen. "Nou gewoon bestormen dat werkt het best" zei Joan. "En wat kunnen wij het best doen eigenlijk?" Vroeg Thomas rustig. "Nou ja je kunt het best een beetje binnen sluipen en dan mijn oom in sluiten dat is het best denk ik" zei Joan. Ik knikte. "Ik en Thomas moeten even naar boven blijven jullie maar hier" zei ik. Ik trok Thomas van zijn stoel en nam hem mee naar boven. "Waarom moesten we naar boven?" Vroeg Thomas geïrriteerd. "Twee redenen, rede 1 omdat je heel stil was en ik me af vroeg wat er was en dan rede 2 is omdat Percy en Joan dan wat privacy krijgen" zei ik. "Oké de eerste uitleg is omdat ik gewoon rustig aan het luisteren was en dan waarom Percy heeft een vriendin?" Vroeg/zei Thomas. "Omdat ze zo cute zijn bij elkaar" zei ik. Thomas schudde lachend zijn hoofd. "Kom we kunnen wel naar beneden gaan" zei Thomas. "Wacht" zei ik. Ik gaf hem een kusje en toen liep ik naar beneden. Toen ik beneden was ging ik weer aan de tafel zitten. Thomas volgde mijn voorbeeld. "Zullen we anders zo gaan?" Vroeg Percy. "Ja we kunnen wel zo gaan of willen jullie eerst nog een film zien of zo" zei ik. "Nee hoe sneller het voorbij is hoe beter" zei Joan. "Das waar" zei ik. "Laten we dan maar gaan" zei Thomas.