Uncover

Hoofdstuk 21

Ik werd wakker naast Thomas. Het voelde net als vroeger. Ik keek naar zijn gezicht. Hij zag er zo lief uit. Ik keek op mijn klok en zag dat het al 9 uur s'ochtends was. Ik liep naar beneden en ging naar de kelder. De deur stond open en van Esveld was weg. Ik rende naar boven naar de kamer van Joan. Ze lag in bed. "Joan wat heb je gedaan ik dacht dat ik je kon vertrouwen" Schreeuwde ik. "Wat heb ik gedaan dan?" Vroeg Joan onwetend. "Je heb van Esveld vrij gelaten" zei ik iets kalmer. "Niet echt ik meen het dat heb ik niet gedaan ik heb echt de hele tijd hier gelegen" zei ze. Ze leek gelijk te hebben, maar dat kon niet iemand heeft de deur open gedaan. Ik sloeg de deur van Joans kamer dicht en liep weer naar beneden. Ik keek naar buiten en zag Thomas' auto niet meer staan. Ik liep naar boven en kwam Thomas tegen op de trap. "Je auto is weg" zei ik. "Dat is niet zo erg" zei hij. "Waarom niet?" Vroeg ik. "Er zit een sensor in dus ik kan hem terug vinden en ook van Esveld dus" zei hij. "Jij mijn vriend bent geniaal" zei ik. "Waar moet ik Joan doen?" Vroeg. "Ze heeft het niet gedaan ik heb het gezien op de camera die ze daar geplaatst had" zei hij. "Ik vertrouw jou dus het zal wel waar zijn dan" zei ik. "Dankje" zei hij. "Ik stel voor dat ik mijn motor ga halen en dat jij met Joan gaat praten" zei Thomas er achteraan. "Thomas ik wil niet alleen met dat wijf zijn" zei ik. "Doen nou maar gewoon doe gewoon je best" zei hij. "Ik wil niet" zei ik op een zeurende toon. "Doe het voor mij" zei hij met een pruil lipje. "Oké maar alleen voor een kus" zei ik. Thomas keek me geschrokken aan. "Als jij niks doet doe ik het wel" zei ik. Ik gaf een kus op zijn mond.

*Thomas*

Ik schrok me dood. Ze kuste me opeens. Ze liep lachend naar boven. Ik liep de deur uit. Ik liep naar mijn huis om mijn motor te halen. Ik deed mijn motorpak aan en liep naar de garage. Ik ging op mijn motor zitten. Ik reed een stukje uit de garage en deed de deur dicht. Ik reed naar Katies huis. Ik deed het sleutel in her sleutelgat. Ik verwachte een grootte ruzie tussen Joan en Katie. Ik liep naar binnen en ze zaten gezellig met z'n tweeën op de bank een film te kijken. "Hi meiden" zei ik verbaast. "Hi Thom" zei Katie. "Dus jullie zijn vrienden" zei ik vragend in de hoop dat ze Ja zouden zeggen. "Klopt we begrijpen elkaar dus ja nu word het meiden gelach Thomas" zei Joan. Katie lachte. Ik denk dat het was om mijn hoofd, want ik keek volgens mij niet echt normaal. "We moeten nog wel die gasten pakken" zei Katie. "Klopt" zei Joan. "Ik heb misschien wel een idee" zei ik. Ik ging naast de twee meiden op de bank zitten. "Ze willen Katie als we Joan nou verkleden als Katie en dan Joan laten pakken dan volgen we ze en pakken ze op" zei ik. "Geen goed idee" zei Joan. "Je kan beter twee naar de schuilplaats van mijn oom sturen en twee naar die van van Esveld" zei Joan. "Ik vind het goed maar we hebben geen vier mensen" zei ik. "We kunnen Percy vragen" zei Katie. "Prima idee" zei Joan. "Oké ik vraag het aan hem" zei Katie. Katie liep naar de gang met haar telefoon. "Je wist dat Katie je al vergeven heeft hé" zei Joan. "Nee, maar dat is fijn" zei ik. "Ze houd echt heel van je" zei Joan. "Dat hoop ik wel ja" zei ik. "Jij vind ook echt wel iemand en misschien is Percy wel wat voor jou" zei ik. "Misschien" zei Joan. Katie kwam weer binnen. "Percy doet mee en komt morgen" zei Katie. "Mooi" zei ik. "Laten we maar gaan slapen het is best laat" zei Joan. We stemde in met z'n alle en liepen naar boven. Joan liep naar haar kamer en Katie en ik naar die van Katie. "Katie je heb me het al vergeven hé" zei ik. "Jep" zei ze. Ze liep naar me toen en zoende me toen op mijn mond. Ik deed het spelletje mee. "Laten we nu maar gaan slapen" zei ze. Ik knikte. We gingen in bed liggen. Katie ging tegen me aan liggen en toen kon ik gerust in slaap vallen.