vrijdag de dertiende

Epiloog

Het is zomervakantie. Ik zit in Frankrijk en ik mis Jay. Nadat school was afgelopen ben ik nog een weekje thuisgebleven. Nou ja, eigenlijk heb ik meer met Jay afgesproken dan thuis gezeten. Het was echt heel gezellig, maar toen moest ik naar Frankrijk. Het is hier leuk hoor, daar niet van. Maar ik mis Jay erger dan ooit. Ik mis alles aan hem. We appen en bellen  nog wel, maar ik heb niet zo vaak Wifi hier en mijn beltegoed raakt op.

Het is haast niet te geloven dat Jay en ik nu verkering hebben. Eerst was het nog wel een beetje onwennig en soms ook wel akward, maar het gaat steeds beter.

May's liefdesleven heeft ook niet stilgestaan. Ze was eerst helemaal gek van John, maar later kwam ze iemand anders tegen - die wel van haar leeftijd was - en dat is nu haar vriendje. Ik ben blij voor haar. Gelukkig, heeft ze niks met die John. Dat leeftijdsverschil lijkt me toch niet helemaal goed en deze jongen is perfect voor haar.

We hebben ook onze laatste cijfers teruggekregen. Bij mij was het allemaal wel prima en bij Jay ook. En voor de verandering wat het bij May ook goed. Ze had echt hele mooie cijfers gehaald een paar achten en ook een zeven. Ik ben zo blij voor haar. Omdat de leraren haar toch nog een kans wilden geven mag ze over naar Vmbo 4. Het kwam niet vaak voor volgens hen, maar May was een speciaal geval wat ze ook speciaal moesten behandelen. May gaat vanaf nu echt haar best doen, dat weet ik zeker. Haar vriendje is ook helemaal into het leren dus dat zal wel lukken.

Ik denk weer terug aan de dag dat ik op vakantie ging. De dag dat ik van iedereen afscheid moest nemen. Van May heb ik als afscheidscadeautje een grote bak chocolade ijs gehad, wat we daarna samen naar binnen gelepeld hebben. Met een goede film was de tijd met haar voorbij gevlogen en voor ik het wist stond Jay daarna op mijn stoep. May zei dat ze ons wel even alleen zou laten en vloog weg. Volgens mij ging ze naar haar eigen vriendje toe om dit nieuws in geuren en kleuren te vertellen, maar ik weet het niet zeker. Waarom? Jay drukte me weer een spontaan in een knuffel. Hij weet dat ik liever knuffel dan dat ik hem zoen dus daar doen we niet aan. Zijn knuffels zijn altijd zo ongelooflijk fijn dat ik even uit mijn gedachten wordt getrokken. Dan ben ik in een wereld waar alleen hij en ik bestaan en waar we nooit iemand anders in toe zullen laten. Daarna hebben we samen nog heel veel geklets over hoe erg we elkaar gingen missen en dat we elkaar elke dag gaan bellen. Jay gaat in België op vakantie en dat is gelukkig niet heel erg ver van mij af. Als ik terug ben is hij alleen nog een paar dagen op vakantie. Dat is wel jammer, maar hij heeft ook een paar dagen zonder mij thuis moeten zitten.

Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest in mijn leven dan nu. Alles is zo verandert sinds dat ik verkering heb met Jay. Met May en haar vriendje hebben we in de laatste week van de vakantie een dubbeldate gepland. Ik heb die gast nog nooit gezien dus ik ben eigenlijk wel benieuwd. Volgens May is hij perfect. Maar ja, die is blind van verliefdheid - ik ook hoor.

Mijn beltoon gaat en ik neem bijna gelijk op. Het is hém.

- - -

Sorry voordat hij een beetje kort is. Ik wilde hem eigenlijk langer maken, maar ik weet niks meer om erbij te zeggen. Ik denk dat het verhaal nu wel echt goed afgesloten is.

Amira, Jay en May zijn allemaal gelukkig en ik zou ze ook niets minder wensen.

OP DIT BOEK GAAT GEEN VERVOLG KOMEN

Het is gewoon niet echt zo'n boek waarop je een vervolg kan maken. Dat wist ik al vanaf het begin en dat weet ik nu. Als er nog echt iets gaat gebeuren dan plaats ik daarover een hoofdstuk in dit boek, maar voor nu is het echt even klaar.

Xxx