Kuzey'in Deniz'i

Bölüm -1-

"Derya kalksana gec kaldık !" Diye bağırdım benden bir yaş küçük kardesime. " Ya bide okulu çok önemseyen biri gibi konusmuyomusun " dedi uykulu sesiyle yastıklarımın arasından haklıydı kız hicbizaman ne sevmistim nede onemsemistim okulu. Sadece derya ve mertle aynı okulda oldugumuz icin cekilir bi hal alıyordu. Bide sadece benim gittigim kutuphanesi olunca katlanabiliyodum. " hem sen niye benim evimde benim yatağımdasın? Sabah uyanınca ilk senin muşmula suratını görmek zorundamıyım ben ? He ? Neyse asıl konuya gelirsek saat 7.30 ve ben deli gibi açım. Kalk kahvaltı yapıp okula gidelim. Mert 'sana söyliyceklerim var okula kesin gel' dedi. Ben bunları nefes almadan söylerken Derya daha fazla dayanamayıp kalkıp giyinmeye başladı.
8. Sınıfın yaz tatilinde tanıştık mertle. Kiz kardeşinin öldüğü günmüş o gün. Deniz kenarında bi banka oturuyodu. Hıçkırık sesini duyana kadar farketmemistim varlığını. Dikkatimi cekende bu olmuştu zaten bi erkeğin ağlaması. Ona baktığımı farkettiginde yüzüme uzun bi süre baktı. Duygulu bakiyodu gözleri bir kez daha şaşırdım bu yüzden. Anlatmak ister gibiydi. Kalkıp yanına geçtim , bunu bekliyormuş gibi biraz daha yana kaydı. Pecete verdim. Hernekadar erkeklere guvenmesemde aglayan birine aala dayanamam. Bu benim en büyük zaaflarımdan biridir. Anlatmaya başladı ben sormadan. Kız kardesi Elif'in tümör yuzunden öldüğünü söyledi. Kendini suçladı. Cenazesine gidemeyeceğini söyledi. O ölemez dedi durdu. Hic bisey söylemeden kolundan tutup kaldırdım. Birlikte cenazeye gittik. Tüm günümü onu dinleyerek geçirdim. Numaramı verdim konusmak istersen ara diye, o gün bugündür arayip duruyo. Liseye baslayinca oda bizim okula geldi. Benden iki yas büyük. Abim yerine koyarım, o da beni ölen kız kardeşinin yerine.

Derya hazırlanırken bende ona Tumblr'dan komik sözler okuyup gülüyordum. Yarım saat sonra evden çıkabildik. "Kanka ne yesek ya ? " diyen Derya ya yalandan kaşlarımı çatıp " ne kankası be ablanım ben senin!" diye çıkıştım. "Tamam en sevdigim ablam. Ne yiyelim ? " sanki baska ablası var. Bazen sacmalasada hayattım da en çok değer verdiğim kisi oydu. " Bizim pastaneye gidelim. Dün uğramadım hic Yigit beni öldürecek. Sözde öğleden sonra ben çalışacaktım ama dalmışım kitaplara unutmuşum onu. " diye cevapladim sorusunu. " Yigit sevgilisinin ablasına bisey demez sen sıkıntı yapma " deyince güldüm. "Aynen ben ona senin ifşalarını gösteririm anlaşırız civciv. " kaslarını çatıp cemkirdi hemen "Kes bana civciv demeyi ya ! Kac yaşına girdik hâlâ bana civciv diyosun. Senin yüzünden Yigit te öyle sesleniyo bana." Ona kötü kadın gülüşü yaptıktan sonra telefondan Nisaya pastaneye gelmesi icin mesaj attım.
Gönderilen: evlatlık kardesim
Günaydın 😘 hadi pastaneye gel. Yoksa Mert'e ona kızgınken ettigin küfürleri anlatırım .

Biz Deryayla sacma konulardan konuşurken cevap geldi

Gelen: evlatlık kardeşim
Tamam geliyorum. Bide Deniz sen varya cok değiştin cook.

Nisa benim bes yıllık arkadaşım aynı zamanda Mert'in sevgilisi. Aralarını ben yaptım keske yapmasaydım. Çok tatlı pislikler. Eğer bigun sevgilim olucaksa beni Mertin Nisayi sevdiği kadar sevsin isterdim.
Yada annemin beni sevdigi kadar.

Ahh ! Ben kimmiyim?
Adım Deniz. Onyedi yaşımdayım, Serel lisesinde 3. Sınıf ögrencisiyim. Bu okula nasıl girdigim hakkında hiç bir fikrim yok çünkü ben liseye giriş sınavında uyumus bi insanım. Öyle boş boş sırf evden uzaklaşıyim diye okula gidip geliyorum. Bide bir yıldır falan okul cıkışlarında pastanede calışıyorum. Ailemle düzgün bi ilişkim yok. Annemi hic görmedim doğumumda ölmüş. Babam suan Derya'nın annesi Gönül ablayla evli. Babamla hic bi zaman anlaşamadık. Beni sevmez, istemez. Bana sinirlenmedigi sürece görüşmeyiz zaten. Bu arada hic biseye yeteneğimde yok. Sadece kitaplara aşığım. Uyumak, yemek yemek , yürümek ve mal gibi herseye gülmekten baska hic bisey yapmıyorum. Bazen kendimi iki ayrı dünyada yaşıyormuş gibi hissediyorum. Ama artık eskisi gibi kendime acı cektirmiyorum. Gülüyorum , herseye , komik olsada olmasada. Tek yeteneğim bu kalbim acıdan can cekissede kimseye bunu hissettirmemek için gülümsüyorum.