Kuzey'in Deniz'i

Bölüm -12-

Medya kuzey
Iyi okumalar gshdj

Arkama dönüp bilerek omzuna çarptıktan sonra sinamaya ilerledim . Ve ondan sonra olanlar oldu...

Kuzeye o kadar sinirliydim ki etraftaki hareketliliği farketmiyordum bile. Vücudumun her yeri öfke kıvılcımlarıyla doluydu. Beni aniden kendine çeken kişiyle afalladım. Sırtım göğsüne yapışmıştı ve kim olduğunu göremiyordum. Bana acıyarak bakan bir yığın insanla karşı karşıyaydım. Herkes korkuyla birşeyler mırıldanıyordu.
Boğazımda hissettiğim metal yutkunmama engel olurken, çığlıklar kulaklarımı tırmalıyordu.

"Buradan çıkmama izin vermezseniz, küçük kız ölür!" Dedi beni tutan adam. Aynı zamanda metali daha da bastırmıştı boğazıma.

Anın şokuyla olsa gerek hiç birşey hissedemiyordum. Korkmak!
Evet korkmak! Şuan bana yabancıydı.

"Sakın kıpırdama yoksa canın yanar!" Kulağıma fısıltıyla söylenen bu cümle miğdemin bulanmasına ve artık şoktan çıkamama neden olmuştu.

Adamın teki boğazıma bıçak dayayarak beni rehin almıştı ve buradan çıkmak için beni kullanıyordu. Kuzeye olan sinirim yüzünden etrafımda olan biteni farketmemiştim, resmen kendimi ölüme atmıştım. Dalgın dalgın yürümenin cezasını böyle çekiyordum.

Adamın derdi neydi ve niye buradan çıkmak istiyordu tabikide bilmiyordum. Tek bildiğim şey boğazımdaki bıçaktan itibaren tüm vücudumun alev almaya başlamasıydı.

Karşımdaki kalabalığı yararak gelen, polis olduğunu tahmin ettiğim kişi, üç beş adım önümüzde durarak "Sakın ona zarar verme! İstediğini yapacağız! Şimdi kızı serbest bırak!" Dedi.
Kulağımın dibinde bir gülme sesi duydum. Tahminimce adam 35 yaşlarındaydı. Her geçen saniye beni biraz daha sıkı tutup, boğazımdaki bıçağı bastırıyordu. Tuttuğu kolum ve boğazımın moraracağına emindim.

Git gide artan kalabalık, bir boka yaramayan polis zımbırtısı ve birkaç güvenlik görevlisi vardı. Ama Kuzey yoktu. Kahretsin! Kitapçıda yaşadığımız o olaydan sonra onu bidaha görmek isteyeceğim aklıma dahi gelmezdi. Sadece şuan gelsin ve beni şu akıl hastası adamdan kurtarsın istiyordum. Nedensizce onun bulunduğu ortamda kendimi güvende hissediyordum. Ama yoktu! Lanet olsun!

Kimse adamı beni bırakması için ikna edememişti ve adam benimle beraber buradan çıkmak istiyordu. Belkide adam seri katilin tekiydi ve birazdan benimde boğazımı kesip atacaktı.

Adam çıkışa doğru bir kaç adım ilerledi ve haliyle beni de peşinden sürükledi. Terleyen vücudum iyice kasılmıştı ve artık cidden korkuyordum.

"Hemen o kızı bırak!"
Duyduğum ses Kuzeyindi. Evet gelmişti. Bende dahil herkes sese doğru dönerken derin bir nefes aldım. Yüzünde daha önce görmediğim bir ciddiyet vardı ve bu benim kötü hissetmeme neden olmuştu. Ben onun sırıtmalarına alışıktım. Durum ciddiydi ve ben korkuyordum. Adam sesli bir şekilde gülerken ürkütücü sesiyle "Buna sen karar veremezssin! Küçük kıza birşey olmasını istemiyorsan buradan çıkmama izin vereceksiniz!" Dedi. Birkaç adım daha atıktan sonra çıkış kapısının önünde durduk. Dışarıdan gelen polis siren sesleri ile adamın kasıldığı belliydi.
Kuzeyin adama "Sikerim senide kararını da!" Diye kükremesiyle gözlerimi kırpıştırdım.

Adam sözlerinin ciddiliğini belli etmek istercesine boğazımdaki bıçağı hafif oynattı ve tatlı bir sızı hissettim. Siktir! Boğazım kesilmisti. Gözümden akan bir damla yaşa engel olamazken adam tekrar konuştu "Eğer şimdi buradan çıkıp gitmezsem, bu tatlı kıza veda edeceksiniz!"

Kuzey bize doğru ilerlerken biri onu tuttu ve sakin olmasını yoksa adamı daha da kızdıracağını söyledi.

Alışveriş merkezinden çıktığımızda bir sürü polis arabası vardı ve herkes bize doğru silah tutuyordu. Ama bunlar yinede o adamın beni peşinden sürüklemesine engel olamıyordu. Allahım etrafımız da birsürü polis vardı ve beni o adamın elinden alamıyordu. En önemlisi Kuzey! Öfkeden gözleri kıpkırmızı olmuştu ama hâlâ öylece bakıyordu. Ne kadar aptalım!Neden beni kurtarmak için kendini tehlikeye atsın ki?

Hava kararmıştı. Şuan sinemada çizgi filmimi izledikten sonra eve dönüşüm için yürüyor olmalıydım. Ama işte hayaller hayatlar!

Adam beni daha da sıkı kavrayıp, nereden geldiğini bilmediğim arabaya sokarken en son gördüğüm şey Kuzeyin sıktığı yumrukladıydı. Gözlerimiz buluşunca güven verici sesini duydum.
"Sakın korkma ufaklık! Sana birşey yapmasına izin vermiycem!"

-----------------

Korkuyordum. Ama içimde bu adamdan sağ salim kurulacağıma dair bir umut ışığı yanıyordu. Kuzeyin son söylediklerin den olsa gerek beni kurtaracağına inanıyordum.

Beni rehin alan adam yanımda oturuyor, arabayı kullanan yaşlı adam ise daha önce hiç görmediğim yerlere doğru sürerken,yarım kalmış bir inşaata benzeyen bir yapıtın önünde durdu.
Elimi kolumu bağlamışlar ve ağzımı bantlamışlardı.
Ruh gibi sadece olacakları bekliyordum. Sanırım herşey kabulümdü. Ölmekten korkmuyordum. Hatta anneme kavuşacağım düşüncesi beni heyecanlandırıyordu. Ama ne yapacakları belli değildi ve aklıma yüzlerce sadist düşünce geliyordu.

Beni arabadan hiçte kibar olmayacak bir şekilde çıkarttıktan sonra yaşlı adam la konuşmaya başladı.
"Birde başıma şu kızı bela aldım. Baba şimdi ne yapacağız? " En başından beri sakinliğini koruyan yaşlı adam genç adama tokat atınca saçlarımı yolmak istedim. Bunların derdi neydi? Bana ne yapacaklardı?
"Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ne zaman akıllanacaksın? Bu kızın günahı neydi de peşinde onu da sürükledin? Bizi bulmaları an meselesi."
"Baba sadece o hapishaneye geri dönmek istemedim. Beni anlamıyorsun, orasi çok kötü bir yer!"
"Sen orayı sonuna kadar hakediyorsun!" Dedi yaşlı adam arabaya geri dönerken. Diğeri ise çıldırmış gibiydi, bi oraya bi buraya dönüp duruyordu. Beni görünce hızlı adımlarla yanıma geldi. Tüm vücudum titriyordu. Yüzüme yediğim tokat yüzünden sendeleyip yere düştüm. Suçum neydi? O tokatı hakedecek hiç birşey yapmamıştım. Bana eğilip ağzımdaki bantı sertçe çekti. Şuan vücudumun bir çok yerinde acı hissediyordum.
Hafif te olsa kesilmiş boğazım, tokat yüzünden sızlayan yanağım ve düşünce carptığım taş yüzünden ağrıyan başım. Gözlerim kapanmaya başladığında lanet ettim. Gördüğüm en son şey bana bakıp sapıkça sırıtan adamdı. Ahh! Kafam o taşa çarpmamalıydı.

Burayı okumadan geçmeyin!
Okuyucularımın dikkatine!
Oyuncu değişikliği yaptım ve düşüncelerini paylaşmanızı umuyorum. Aynı zamanda kapağıda degistirdim.

Lütfen bölümleri sadece okuyup geçmeyin. Emeğe saygı ve VOTE!

VOTE ve YORUM LÜTFEN!
Düşünceleriniz benim için çok önemli!
Öpüldünüz 😙