Memories [Harry Styles]

Rozdział 5

-Ooo! Kochanie, już jesteś!- uściskała mnie mama.

Szybko otarłam łzę i także przytuliłam mamę. Po chwili doszedł do nas mój tatuś i także go przytuliłam.

-Kochanie..- zaczęła niepewnie
mama.

-Tak, mamo?- zapytałam.

-Przyszła paczka od Harrego...i mam pytnie.

-Tak?- tym razem to ja poczułam niepewność.

-Nie podałaś mu swojego nowego adresu?- zapytała mama i podała mi paczkę.

-Harry nie odpisuje na moje SMS-y...-westchnęłam w moje oczy ponownie się zaszkliły.

-Aha...  Za piętnaście minut obiad. Idź może do swojego dawnego pokoju?

Zrobiłam dokładnie to o co poprosiła mnie mama.
Usiadłam na moim starym łóżku i na dobre się rozpłakałam. Mój makijaż spływał mi po policzkach...
__________________________________

Przyszedł do mnie ostatniego dnia przed swoim wyjazdem za granicę. Ten sam brunet o tych samych oczach...

Wszedł do mojego pokoju, ale ja nie chciałam się z nim żegnać. Chciałam aby został przy mnie.

-Cześć Mel.- przywitał się i usiadł obok mnie na łóżku.

-Nie wyjeżdżaj. Proszę.- wydusiłam z siebie te słowa i wbiłam wzrok w  podłogę  podłogę.

-Będę tęsknił Mel...

-Harry! Nie dam rady bez ciebie!- wydarłam się a po moich policzkach znów pociekły łzy.

-Nie dasz rady kiedy wyjadę?! A twój chłopak?- również krzyknął.
-Simon to nie ty!- krzykęłam mu prosto w twarz.

-Ale to z nim chodzisz. Nie ze mną. Więc nie wiem czemu się złościsz.

-Harry! Ja ciebie kocham! Nie Simona!- po tych słowach już na dobre się rozpłakałam.

Byłam zła i smutna, że mój "przyjaciel" mnie zostawia.

Podniosłam wzrok na Harrego. Wyglądał jakby właśnie trawił to co powiedziałam.

Wtuliłam się w jego tors i dalej płakałam. Po jakimś czasie poczułam jak ręce Harrego mocno mnie obejmują. Siedzieliśmy bardzo długo w ciszy.

O godzinie 21:45 brunet opuścił mój pokój po czym pożegnał się z moimi rodzicami.

Wyjechał i już nigdy nie wrócił...
________________________________

Cześć ludzie!
Może zagwiazdkujecie ten rozdział?