jet black heart //muke {türkçe}

-end-

Olayların üzerinden bir yıl geçti.

Luke'un şeytanları artık onunla uğraşmıyordu ve bu nedenle de artık daha mutluydular.

Luke'un dünyası simsiyahken aniden hayal bile edemeyeceği kadar renge bürünmüştü ve bu da dünyadaki en şanslı kişi gibi hissetmesine neden oluyordu.

O ve Michael kendilerine ait bir evde yaşıyordu ama yine de ev ailelerine yakındı, henüz o kadar da özgür değillerdi.

Luke koltuğa oturduğunda merdivenden aşağı inen ayak sesleri duydu. Michael yemek bulmak için etrafı karıştırırken hafifçe gülümsedi.

"Bu sefer canın ne çekiyor?" dedi mutlu bir sesle Michael'ın peşinde mutfağa doğru ilerlerken.

"Tavuk nugget." dedi Michael inleyerek. "Beni yalnız bırak."

"Oh pekala." dedi Luke. "Sanırım bunları istemiyorsun o zaman." Elindeki kahverengi McDonald's paketlerini kaldırınca Michael'ın gözleri büyüdü ve sevinçle ona ilerledi.

Luke ona bir paketi uzatıp kıkırdadı.

Salona geçtiler ve Michael koltuğa oturdu, çoktan 20'li tavuk nugget kutusunu açmıştı bile.

"Şişman hissediyorum." Michael somurttu.

"Çünkü sen hamilesin." diye düzeltti onu Luke. "Ama yine de mükemmelsin."

Michael gözlerini devirdi ve paketi yerine koydu, Luke'a doğru yaklaştı.

İkisi de ellerini Michael'ın karnına koydu ve bebeğin etrafı tekmelemesini hissetmeye çalıştı.

Michael gözleri dolu bir şekilde gülümsedi. "Heyecanlı mısın?"

Luke gülümsedi ve Michael'ın yanağına bir öpücük kondurup onun karnını hafifçe okşadı.

"Seni seviyorum tatlım." dedi sessizce.

"Ve ben de seni seviyorum." dedi Michael yüzündeki kocaman gülümsemeyle.

Michael, Luke'un kolları arasında rahatladı ve bir süre sonra uykuya daldı.

Luke kahkaha attı, Michael bu sıralar hep yorgundu.

Ellerini yakında kollarında tutacak olduğu bebeğinin üzerinde tutmaya devam ederken yüzünde bir gülümseme oluştu.

Bu onun hayatıydı,
Ve bundan daha mutlu olamazdı.

~
Woah, bu çok tatlıydı. Ayrıca smutsuz güzel bir kitabın daha sonuna geldik. Diğer çeviri ve hikayelerime bakmayı unutmayın, sizi seviyorum xx.