Κεφάλαιο 17

273 39 9
                                    

«Δεν είναι αυτό που νομίζεις!!» Αναφώνησα ταραγμένη

Τα χέρια του μπλέχτηκαν κάτω από το στέρνο του και με κοίταξε με ένα ίσως ειρωνικό γελάκι. Δεν μπορούσα να τον ψυχολογήσω «Αλλά;» Ρώτησε καρφώνοντας τα μάτια του στα δικά μου «Τι είναι Σπένσερ;»

«Του ζήτησα συγνώμη για την συμπεριφορά μου.» Είπα και ξεροκατάπια νευρικά «Αυτό είναι όλο!!»

«Μάλιστα» Είπε και ξέμπλεξε τα χέρια του «Αυτό είναι όλο!»

«Ναι» Ψέλλισα ενώ η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που τον αγκάλιασα. Τι το θελα;

« Και η αγκαλίτσα;» Ρώτησε με μια δόση ειρωνείας στην φωνή του «Μην μου πεις ότι τα δυο αδερφάκια αποφάσισαν να τα βρουν»

«Ντρέικ γίνεσαι άδικος!!» Είπα τώρα πια είχα νευριάσει δεν μου άρεσε καθόλου το υφάκι του.

«Δεν νομίζω να σε αδικώ σε κάτι Σπένσερ!» Αναφώνησε κοιτάζοντάς με βαθιά στα μάτια. Μα πώς μπορεί να είναι τόσο ζηλιάρης;

«Παιδιά ηρεμίστε!!» Ακούστηκε ξαφνικά η φωνή του Τομ «Δεν τρέχει τίποτα μεταξύ μας ! Είμαστε απλά φίλοι !! Άδικα τσακώνεστε! Άλλωστε η Σπένσερ θέλει εσένα...» Είπε και πλησίασε τον Ντρέικ «Σταματά να ζηλεύεις και τον αέρα που αναπνέει!» Του χτύπησε ελαφρά τον ώμο και έφυγε.

«Σε παρακαλώ ας το ξεχάσουμε!!» Είπα ελπίζοντας ότι θα αλλάξει γνώμη «Δεν θα ξανά συμβεί! Σου τ' ορκίζομαι!!»

Τα χέρια του ακουμπήσαν το σβέρκο του και τα χείλη του άφησαν έναν αναστεναγμό « Τι θα κάνω μ' εσένα; Μου λες;» Είπε και με πλησίασε «Θα με κάνεις φονιά!! Δεν θέλω να σε πλησιάζει κανείς» Το χέρι του πέρασε κάτω από τα μαλλιά μου και τα χείλη του διεκδίκησαν τα δικά μου. «Μην μου ξαναδώσεις αφορμή για να ζηλέψω!» Πρόσθεσε αφού το φιλί μας τελείωσε.

«Ποτέ!!» Είπα και τα χέρια μου τυλίχθηκαν γύρω από το γυμνασμένο του σώμα.
Όταν ήμουν στην αγκαλιά του ένιωθα ότι σταματούσε ο χρόνος. Το σώμα του μου μετέδιδε μια ζεστασιά, μια ασφάλεια διαφορετική που δεν την είχα ξανανιώσει. Ένιωθα ότι είχα έναν άνθρωπο δικό μου που θα είναι πάντα εκεί για μένα.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και το έσφιξα πιο πολύ όταν άκουσα το κινητό μου να χτυπάει.

«Ποιος να είναι;» Ρώτησε ο Ντρέικ γεμάτος περιέργεια.

«Λογικά ή μαμά μου» Είπα ενώ κατευθύνθηκα προς το δωμάτιό μας.

Όταν κοίταξα την οθόνη του κινητού μου διαπίστωσα με μεγάλη μου έκπληξη ότι αυτή που έπαιρνε δεν ήταν η μαμά μου αλλά η Προυντενς. Το δάχτυλό μου πλησίασε στην ένδειξη απόρριψη. Γιατί να της το σήκωνα πήρε το μέρος της Σάνα ενώ εγώ είχα δίκιο. Τι ήθελε τώρα; Ήθελα τόσο πολύ να μην το σηκώσω αλλά για ακόμα μία φορά ή περιέργεια μου νίκησε.

I'm beautiful  (Greek)Kde žijí příběhy. Začni objevovat