Κεφάλαιο 23

238 28 7
                                    

«Τι είπες;» Ρώτησε ο Ντρέικ και το βλέμμα του καρφώθηκε στο δικό μου.


«Ότι σ 'αγαπάω!» Αποκρίθηκα


«Σπένσερ η αγάπη είναι μεγάλη λέξη. Δεν την λέμε αν δεν την εννοούμε»


«Το εννοώ!» Μα γιατί το έλεγε αυτό τώρα;


«Δεν το εννοείς!» Επέμεινε εκείνος.


«Πώς μπορείς να ξέρεις πώς νιώθω εγώ;» Ρώτησα και σηκώθηκα από τα πόδια του.


«Κοίτα Σπένσερ άλλο έρωτας άλλο αγάπη, μην τα μπερδεύεις.» Τα χέρια του έπιασαν τα δικά μου «Δεν θέλω να τσακωθούμε. Θέλω απλά να υπάρχει ειλικρίνεια μεταξύ μας»


«Υπάρχει αλήθεια νιώθω αυτό που σου λέω!» Είπα ενοχλημένη.


«Εντάξει μωρό μου μην θυμώνεις! Απλά θεωρώ ότι είναι λίγο νωρίς για τέτοια συναισθήματα.» Έκανε εκείνος προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα.


Δεν μου άρεσε η απάντησή του αλλά δεν μίλησα. Έπρεπε να το περιμένω ότι δεν θα μου ανοιχτεί τόσο εύκολα είναι πληγωμένος και εκτός από αυτό έχει μια σκοτεινή πλευρά για την οποία δεν ήξερα τίποτα. Καταλάβαινα ότι ή ψυχολογία του ήταν χάλια γιατί έχασε την αδερφή του αλλά δεν καταλάβαινα γιατί έκλεβε όλα αυτά τα σπίτια.


«Έλα μην κατσουφιάζεις τώρα...» Είπε και αφού έφερε το πρόσωπό του κοντά στο δικό μου επιτέθηκε στα χείλη μου «Ανυπομονώ να γυρίσουμε!» Είπε μόλις το φιλί μας σταμάτησε.


«Η μαμά μου θα είναι εδώ από λεπτό σε λεπτό οπότε...» Αποκρίθηκα και ξανά ξάπλωσα στα πόδια του.


***


Μετά από κάποιες ώρες που μου φάνηκαν σαν αιώνες ήμασταν επιτέλους έξω από το σπίτι. Ήμουν εξαντλημένη αλλά ανακουφισμένη που ήμουν μακριά από όλο αυτό το δράμα. Αν και ήξερα ότι σύντομα θα έπρεπε να αντιμετωπίσω τον Τομ ο οποίος χωρίς αμφιβολία θα έπαιρνε το μέρος της μητέρας τού.


«Εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο και θα περάσω να σε πάρω σε μία ώρα» Μου ανακοίνωσε ο Ντρέικ και άφησε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη μου.


«Ανυπομονώ!» Είπα και έκανα μια προσπάθεια να χαμογελάσω ( όχι με μεγάλη επιτυχία)...


Αφού μπήκα στο σπίτι αποφάσισα να κάνω και εγώ ένα μπανάκι θα με βοηθούσε να χαλαρώσω και ίσως το νερό θα μπορούσε να ξεπλύνει και όλες τις ενοχές που ένιωθα που δεν πήγα στον γάμο. Ήταν πολύ περίεργο. Δεν ξέρω αν έχετε νιώσει ποτέ το συναίσθημα αυτό, να είσαι πολύ θυμωμένος με κάποιον αλλά ταυτόχρονα να νιώθεις τύψεις για τον τρόπο που του φέρθηκες ακόμα και αν ξέρεις ότι του άξιζε. Ακριβώς αυτό ένιωθα προφανώς και ότι του είπα το εννοούσα και δεν το παίρνω πίσω αλλά παράλληλα νιώθω πολύ άσχημα που του χάλασα την ημέρα.

I'm beautiful  (Greek)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora