I'm beautiful (Greek)

Κεφάλαιο 1

  Ο ήλιος  απλώθηκε απαλά στα   μάτια μου αναγκάζοντας με να βλεφαρίσω. Ήταν κιόλας πρωί.

Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε με δύναμη. Ήταν η μητέρα μου, μια ψηλή και γενικά χαρούμενη γυναίκα. Αυτή την περίοδο βέβαια είχε της μαύρες της γιατί εκείνη  και ο πατέρας μου μόλις είχαν πάρει διαζύγιο.

"Ακόμα κοιμάσαι; " Η φωνή της ακούστηκε σαν κουδούνισμα στα αυτιά μου.

"Μα είναι Σάββατο. Τι πειράζει αν κοιμηθώ λίγο ακόμη; " παραπονέθηκα και σκέπασα το κεφάλι μου με το μαξιλάρι. Το μαξιλάρι ήταν μαλακό και πουπουλένιο , μου το είχε κάνει δώρο η γιαγιά μου "Για να κάνεις πουπουλένια όνειρα" μου είχε πει. Μα τι όνειρα μπορούσα να κάνω εγώ;

"Σήμερα μετακομίζουμε! Ξέχασες; " .Ξαφνικά ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι. Το είχα ξεχάσει τελείως.

"Οι φίλες σου είναι κάτω, ήρθαν για να σε αποχαιρετήσουν. Μην τις κανείς να περιμένουν " .Η μητέρα μου έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω της.

  Σηκώθηκα και έμεινα  για λίγο καθισμένη στην άκρη το κρεβατιού μέχρι να μου περάσει η ζαλάδα από το ξύπνημα. Έπειτα βγήκα από το δωμάτιο και μπήκα στο μπάνιο σέρνοντας το σώμα μου. Ένιωθα τόσο αδύναμη. Έριξα νερό στο πρόσωπό μου και έπλυνα τα δόντια μου όπως κάνω κάθε πρωί. Ίσως είναι καλύτερα εκεί, σκέφτηκα. Ίσως οι συμμαθητές μου με συμπαθήσουν και μου φέρονται καλά. Έπειτα γύρισα και κοίταξα το εαυτό μου στον καθρέφτη. Αυτά τα πεταχτά αυτιά και τα ρουφηγμένα μαγούλα. Μα ποιον κοροϊδεύω δεν πρόκειται να με συμπαθήσουν. Έριξα γρήγορα τα μαλλιά στο πρόσωπο μου για να το κρύψω όσο μπορούσα και κατέβηκα στο σαλόνι.

   Η Σάνα και η Προύντενς έπεσαν στην αγκαλιά μου και άρχισαν να με φιλανε.

"Θα μας λείψεις πολύ φιλενάδα " είπε η Σάνα με δάκρυα στα μάτια.

"Είναι ανάγκη να φύγετε; " Παραπονέθηκε η Προυντενς στην μητέρα μου.

"Τα έχουμε πει αυτά κορίτσια, θα είναι καλύτερο να απομακρυνθούμε από εδώ. Και οι δύο έχουμε κακές αναμνήσεις από αυτήν την πόλη. " εξήγησε η μητέρα μου. "Εξάλλου δεν θα χαθείτε, η Σπένσερ θα σας επισκέπτεται συχνά. Άλλωστε ο πατέρας της μένει εδώ. "