CEO's SON (Sweet Lies, Bitter Truth)

CS#30

Minulat ko ang mga mata ko nang makarinig ako ng pagbukas ng pinto. Agad na tumambad sa paningin ko ang puting kisame... malayo to sa kulay itim na kisame na nakikita ko tuwing paggising ko.

"Fvck." mahinang sambit ko ng makaramdam ako ng kirot mula sa right ankle ko.

"Hey. Are you ok?" agad akong napatingin sa kaliwang side ko ng marinig ko ang tanong na yun... agad akong nakaramdam ng lungkot ng makita ang mukha nya.

"Yeah. Ok lang ako. Nash." sagot ko dito.

Mabilis namang nakalapit sa akin si Nash upang tulungan akong makaupo.

"What are you doing here?" tanong ko dito.

Di naman sa ayaw ko syang makita o kung ano pa man.. pero diba hiwalay na kami ng bestfriend nya. Kaya hindi ko rin ito inaasahan na makikita ngayon.

"Trending ka kaya ngayon... alam mo ba yun? Naks. Daming nagmamahal sayo." sabi nito kasabay ng pag upo nya sa gilid ko.

Napasandal ako sa headboard ng hospital bed kasabay ang pagbuntong hiningan ko. Fvck. Now I know.

"Sabi ng Doctor mo. Na-sprained ang right ankle mo." concern is written all over his annoying face. Yeah annoying talaga dahil bigla kong naalala sa kanya ang kaibigan nya!

Sprained Ankle. Fvck. I got sprained. It happened habang naglalaro kami kanina.. may laro kasi kami today.. and this is what got.. I sprained myself.

"The Doctor said na masyadong nabugbog yang right ankle mo sa kakalaro mo. And sabi pa nya you need a full two weeks rest." sabi nito kahit wala naman akong tinatanong. Nananatili lang akong nakatingin sa namamaga kong ankle.

Simula ng iwan nya ako... wala na akong ibang ginawa kung di gawing busy ang sarili ko... binabad ko ang sarili ko sa pagpapraktis at sa pag-aaral. Everytime na naaalala ko sya.. babalik ako sa paglalaro.

"Are you sure your ok?" narinig kong tanong nito kaya napatingin ako sa kanya.

"Yes. Ok lang ako. Sprained lang to." sagot ko at binigyan pa sya ng matipid na ngiti.

"Tsk. I'm not asking about your sprained. What I'm asking is... Are YOU ok?" sabi nito at talagang pinagdiinan pa ang salitang 'you'.

Agad akong natahimik ng maintindihan ko ang nais nyang sabihin. Ok nga lang ba ako?

Sa loob ng dalawang linggo... pagkatapos nya akong iwan at sumama sa iba... Ayos nga lang ba ako?

A smile form on my face. A bitter smile to be exact.

"Walang forever." maikling kong sagot Nakita ko ang nakakatuwang pagngisi nito.

"Tigilan mo nga yang ka-bitteran mo." nag-aasar na sabi nito.

Agad akong napangiti ng dahil sa sinabi nya. "Nash...." tawag ko dito.. "kapag ang isang tao.. kaya nang sabihin ang katagang walang forever... ibig sabihin nun... handa na syang magmove on. Handa na syang kalimutan ang past." ani ko.

"Woooh. Ang deep nun ha. San naman lupalop ng mundo mo narinig yan. Siguro narinig mo kay Papa Jack yan no?" agad akong napatawa dahil sa sinabi nya. Omona Gangster ba to? Bat kilala nya si Papa Jack?

"Ikaw Nash ha... siguro listener ka ni Papa Jack?" maang-asar na saad ko.

"Utot. It just so happen na nung araw na nalasing ang mga kaibigan mo dahil broken hearted si Ara... eh nakarinig lang ako ng program nya dahil gusto ni Ara yun.. kaya buong biyahe namin papunta sa dorm nila ay yung yun pinakikinggan namin." mahabang paliwanag nito.. sus. Defensive.