Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nag magising ako ay nakita kong tulog pa rin si Luke. Pinagmasdan ko lang siyang mabuti. He looks badass even when asleep. I sighed, bakit ko hinayaang mapalapit ako sa taong ito?Napabalikwas ako nang marinig kong nag riring ang cellphone niya. Umalis ako sa pagkakayakap niya at dahan dahang tumayo
Sinilip ko ang phone niya dahil hindi tumitigil sa pag riring iyon. Tila may kurot sa puso ko sa puso ko ng makita kung sino ang tumatawag
Miradette Calling...
Her contacy photo in Luke's phone is their picture. I smiled bitterly. This guy can make me feel happy and sad at the same time.
Umalis na lamang ako ng kwartong iyon at hindi ko na siya hinintay pang magising. Ayokong makita niyang apektado ako sa kaniya.
"Sophie! Akala ko di ka na lalabas don sa kwarto ni Luke." Grace said nang makita niya akong pumasok sa office
"Ngayon lang bumaba ang lagnat niya eh." Pag dadahilan ko.
"Okay. If you say so." Kibit balikat niyang sagot
"Nga pala, I didn't see Robi and the other guys around." I said
"Ah umalis na daw kagabi. May kailangan daw ayusin sa company. Kainis nga eh." Iritang sagot ni Grace
"Oh bakit? Kung mainis ka jan parang iniwan ka lang ng jowa mo." Sabi ko sabay irap
"Malapit na sana eh. Umalis pa. Joke!" Biro ni Grace
"Ewan ko sayo Grace ang arte mo." I said
"Ikaw nga mula umaga hanggang tanghali nasa kwarto ka lang ni Luke. Anong ginawa niyo nga jack en poy?" Balik niya sakin
"I alagaan ko, wag kang ano jan. Taas nga ng lagnat niya eh. Anyway, kumain ka na ba?" I asked
"Hindi pa. Inintay ka namin ni Anthony. Feeling ko nga gutom na yung isang yon eh, lumabas lang saglit at nautusan ni Ate Roj." She said
"Tara na? Sa labas nalang natin intayin si Anton. I'm hungry na." Aya ko sa kanya
"Oh hindi mo ba dadalan ng lunch si Luke?" She asked.
"Staffs nalang siguro magdadala ng food niya. Siguro naman tapos na obligasyon ko sa kanya." I said
"Ikaw bahala. Pero mukhang gusto niyang ikaw ang mag alaga sa kanya eh." Saad niya
"Nah okay na yon. Naalagaan ko na siya sapat na yon. Tara na nga." Sabi ko
Inintay muna namin sa labas si Anthony para sabay sabay na kaming kumain.
"Nandito ka pala, kala ko di ka pumasok." Anthony said.
"He didn't know?" I asked Sophie
"Know what?" Okaaay I guess he really don't know.
"Nothing. Lets eat?" Aya ko
Matapos kaming kumain ay naupo na lamang kami sa labas ng office. Hindi ganong ka busy sa bahay ampunan ngayon. Hindi katulad noong mga nakaraang araw na halos hindi kami makausad sa dami ng ginagawa.
"Ay wait lang! Puntahan ko lang sila Vincent sa cottage nila. May sinasabi nga pala sila sakin kanina. Iwan ko muna kayong dalawa jan." Agad na umalis si Grace at pumunta sa mga bata
"So saan ka nga galing kanina?" Anthony just asked
"Retreat house" I answered simply
"Hanggang tanghali ka doon?" He asked again
"Yeah. Luke's sick." I said. "Omg hindi pa siya kumakain! Nakalimutan kong ibilin sa staffs." I said
"Do you want to bring him food? Samahan na kita." He offered
"Ikaw na lang magdala please?" I asked
"Me? No way! Sasamahan lang kita no." Tanggi niya.
"Fine! Kuha na muna ako ng food. Intayin mo ko dito." Tumayo na ako kaagad at pumunta sa kusina para kumuha ng pagkain
I got him vegetables and soup. Alam kong di niya magugustuhan ang kanin kaya di ko na muna siya ikinuha.
"Let's go?" Sabi ko kay Anthony na naghihintay sa akin sa labas
"Let me." Kinuha niya ang tray na dala ko at siya na ang naunang maglakad papuntang retreat house
Kumatok ako sa kwarto ni Luke. Nang pagbuksan niya ako ay hindi na ako nagulat na nakahubad siya
"Oh you still remember me." He said sarcastically
"I brought you lunch." Hindi ko na pinansin ang sinabi niya. Nang makita niyang nasa likod ko si Anthony ay nakita kong tiningnan lang niya ng masama si Anton
"I'm not hungry." He said hindi oa rin niya kami pinapapasom sa loob.
"Iiwan nalang namin yung food mo para pag nagutom ka meron ka dito." Pinipilit kong hindi mainis sa ginagawang paninitig ni Luke kay Anthony
"The boy can go, you stay." He said
"Dude, I came here with her and I'm going with her." Anthony said
"Then just go." Nang isasarado na ni Luke ang pinto ay pinigilan ko iyon
"Wait!" Kinuha ko ang tray kay Anthony. "Uhm Anton, maiwan na ko. Thank you sa pagsama mamaya na lang" sabi ko kay anthony. Hindi ko na siya hinintay pang makasagot agad na akong pumasok sa kwarto ni Luke dahil mukhang inip na inip na sya
"I thought you had no plans of bringing me lunch." He said and sits near his table
"Hindi dapat kita dadalan, pero konsensya ko kapag namatay ka so I brought you some." I said
"Why did you leave?" He asked
"You don't need me. Okay ka na kanina and marami pa akong gagawin." Sabi ko habang inaayos ang kakainin niya
"I told you, I wanted you to lie beside me." He said
"Hindi mo ba naisip na pangit tingnan? You have a girlfriend and I'm lying there with you? Parang ang landi ko naman non." I said
"Did I say that?" He said. "Why would you think of yourself like that?" Hinarap niya ako habang sinasabi yon
"Can you please stop this?" I asked him. "Nahihirapan na kasi ako, nahihirapan na akong umiwas sayo!" I said to him
"Simple! Wag kang umiwas!" He said almost shouting
"Please Luke. Stay away from me." Pilit ko siyang tinutulak
"You keep pushing me away. Why?" He asked
"Seriously? Your seriously asking me that?" Gusto kong matawa sa tanong niya
"Well Luke first of all, I'm just 19 you're 27, you achieved a lot while me? I'm still starting. See the difference?" I said. "Higit sa lahat? May girlfriend ka Luke and as much as possible ayokong maging involve sa katulad mo." I added.
Natahimik siya sa sinabi ko.
"I won't stop Sophie, I won't stop. Rememver what I've told you? Being in a relationship won't stop me." He said
"Wag mo akong idamay sa kalokohan mo Luke!" I said
"I want you to be involve that's the problem." He said.
"Hindi na kita maintindihan. Bahala ka sa buhay mo Luke." I said iritang irita na aki sa ikinikilos niya. "Just eat Luke. Nalilipasan ka lang ng gutom." Sabi ko na lang sa kanya
"Just always remember what I've told you." He said before he eat
BINABASA MO ANG
Bad Boy, Good Lips
RomanceAre you ready to take chances? Are ready to break your heart? Are you willing to give your all? Can you accept things that is impossible to happen? Have you ever experienced your best kiss? You didn't expect that in such a hopeless place you'll fin...