Bad Boy, Good Lips

Chapter 26

Chapter 26

"I'm sorry." There! I said it.

Nakayuko lang ako, hindi ko siya matingnan.

"Are you done?" He asked coldly. Napatingin ako sa kanya, naka sandal siya sa lamesa niya.

"I'm sorry and thank you." I said shyly

"You saying something?" Ugh this guy is playing with me

"I said thank you, for the sanwch and coffee and flowers." I was playing with my nails while saying those words

"Okay." He said. Umikot siya at pumunta sa upuan niya

"Are you still m-mad?" I asked him

Tiningnan niya muna ako bago magsalita. "Oh babe you know how mad I am because of you." Nangangalumata niyang sabi

"Naman! Seryoso kasi. Galit ka pa?" I asked again

"I'm the one who should ask that. Galit ka pa bas akin?" He asked habang lumalakad papalapit sa akin

"Uhh" Di ko alam kung anong sasabihin ko. A part of me wants us to be okay pero may humahadlang pa rin

"Hey? I'm asking you." He said as he hold my hand. His hands felt cold. Nang tumingin ako sa mga mata niya namumungay na iyo na para bang gusto nang pumikit

"Are you sick or something?" Kinapa ko agad ang noo niya at nagulat ako ng mainit ito. "Nilalagnat ka!" I panicked

"Hey wag kang malikot nahihilo ako." He said hanggang sa yumakap na lang siya sa akin

Mabuti na lang at may mahabang sofa siya doon sa loob ng office niya inakay ko sya papunta doon at iniupo.

"Bat ba hindi mo sinabi na may sakit ka pala? Sinundo mo pa ko kanina, saka bat di ka pumunta ng clinic may nararamdaman ka nap ala!" Sabi ko sa kanya habang inaayos ang pagkakaupo niya

"Chill. I'm okay. Just so you know pupunta na dapat ako ng clinic pero dumating ka. Mas pipiliin kong magkasakit kesa di ka makausap." Sabi niya habang naka pikit. Ugh this guy!

"May sakit ka na bumabanat ka pa." Sabi ko sa kanya. "Wait I'll be back ikukuha kita ng medicine sa clinic, or should I bring you there na lang?" Tanong ko sa kanya

"Nah. I'm good ditto ka lang." Hinatak niya ako at nahiga siya sa lap ko

"Ganito muna tayo please?" Sabi niya at pumikit ulit. Pinakiramdaman ko ang pag hinga niya. Nang nagging panatag na ang paghinga niya ay hinawakan ko ang mukha niya.

He sleeps peacefully on my lap. I traced my fingers starting from his forehead, his eyes, his pointed nose ang hahawakan ko na ang labi niya ay bigla niyang hinaawakan ang kamay ko at pinag siklop yon.

"My eyes are just close babe, I'm not asleep." He said smirking

Pilit ko namang inaagaw ang kamay ko pero sa huli wala akong nagawa. Pinabayaan ko nalang na magkasiklop ang kamay naming. Aminin ko man o hindi gusto ko ang nangyayari na to ngayon.

"Can you give me a chance? I promise I wont waste it." He said pagkatapos non ay hinalikan niya ang kamay ko

"I still need to think about that. You know, hindi naman ganoon kadali yon luke." I said

"I know that. Okay na ko na ganito muna, yung hindi mo ako sinisigawan yung hindi ka galit yung hindi mo ako pinag tatabuyan." I just stared at him. Namumula ang mga mata niya at maputla ang mga labi.