"Princess where do you plan to have your internship?" Dad asked meWe we're eating breakfast. Minsan lang kami magkasabay ni dad at mom kumain dahil medyo busy si daddy sa business namin ngayon. Si mommy naman maraming orders sa flower shop niya kaya maaga rin kung umalis.
"I don't have any plans yet dad. Baka bumalik kami ng Manila 2 weeks before magpasukan para asikasuhin yon" I said
"Do you want me to help you find a good company? I know some." He offered
"No dad. I want to do this alone, but thanks dad." Nakangiti kong pag tanggi
"Okay. If that's what you want" nakangiting sagot ni dad
"Mom! Dad! Nasa labas na po si Grace mauuna na ako." Sigaw ko mula sa sala ng marinig kong may bumubusina na sa harap ng bahay namin
Nagulat ako ng paglabas ko ibang kotse ang nasa labas. It was a matte black montero, a very familiar car.
"W-what a-are you doing h-here?" Nagkautal utal pang tanong ko dahil sa gulat ko nang lumabas si Luke ng sasakyan niya
"I'm here to fetch you." He confidently said
"W-why? How did you know my place?" Tanong kong muli
"I have my ways Sophie. Are you going to ride or not?" He said
"Sophie why are you still-- ooohh" God! Sa lahat ng panahon na lalabas ang mommy ko ngayon pa na nandito si Luke
"Mom aalis na po ako." Kahit ayoko ay sasakay na ako sa kotse ni Luke oara maiwasan ko ang mga tanong ni Mommy
"Hindi mo manlang ipapakilala samin ng daddy mo yung kasama mo?" She asked. "Daviiiiid!" Sigaw ni mommy kay daddy. Napapikit na lamang ako
"Why?" Agad namang nagpunta si daddy sa labas para alamin kung bakit siya tinawag ni mommy
"We have a visitor." Mommy is smiling mischievously
"Who?" Dad asked mukhang di pa niya nakikita si Luke dahil nag aayos siya ng kanyang polo
"Ugh dad mom this is Luke. A friend." Diniin ko ang salitang friend
Nakipagkamay naman si Luke kay daddy at bumeso kay mommy
"A friend huh? Ilang taon ka na iho?" Mom and her mouth. Gosh kinakabahan ako
"I'm 27 already ma'am." He answered
"Maa alis na kami bye na." Agad akong humalik sa pisngi ni daddy at mommy
"Let's talk later Sophie." Simpleng saad ni daddy. Kinabahan akong lalo doon dahil alam kong seryoso si Daddy
"Sir, Ma'am mauna na po kami. It's nice to see you." Paalam ni Luke. Hindi ko na hinintay na pagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan dahil nauna na ako kaagad
"What in the world are you thinking? You can't just go to our house anytime you like! What would my parents think about this? Hindi mo manlang ba naisip yon?" I said frustratedly
"Can you just say thanks?" Simpleng tanong niya
"How would I say thanks? Did I asked for this?" Tanong ko. Bigla niyang itinabi ang sasakyan
"Just this once Sophie! Just this once let's talk without shouting at each other. My head hurts like hell and we're fighting here like insane lovers. Can you please talk to me softly?" He's massaging his temple.
Bigla kong hinawakan ang noo niya at sinalat kung mainit ba siya.
"You're hot!" Bulaas ko
"I know I am." He said smirking. I felt myself blush
"I mean may lagnat ka. Anong naisip mo at may nararamdaman ka na pala pumunta ka pa samin?" Tanong ko sa kanya. Bigla naman akong naawa dahil may sakit siya
He started to drive again. Mabuti na lamang at malapit lang ang bahay namin sa ampunan.
"Let's go to your room. Nag breakfast ka na ba? Ikukuha nalang kita sa kitchen." I asked
"No not yet. I'm not hungry." Sabi niya ng makababa na kami sa kotse.
"Mauna ka na sa retreat house I'll get you some food." Agad na akong humiwalay sa kanya para kumuha ng pagkain. Pagkatapos ko siyang ikuha ng pagkain ay dumiretso muna ako sa clinic para ikuha siya ng gamot.
"San mo dadalin yan?" Nagulat ako ng makasalubong ko si Grace sa labas ng clinic. Dala dala ko pa yung pagkain at gamot ni Luke
"Kay Luke. May sakit siya eh." I answered
"Kala ko nanloloko lang si tita kanina na may gwaping sumundo sayo." Iiling iling pang sabi ni Graciella
"Uh Grace pag hinanap akonila Kuya Jem paki sabi nalang na may sakit si Luke." I said
"Okay. Don't worry. Sige na, di na muna kita chichikahin." She said. Umalis na ako kaagad at pumunta sa kwarto ni Luke.
Inilapag ko muna sa patungan sa labas ng kwarto ni Luke ang dala dala ko para katukin muna siya.
Nang buksan niya ang pinto ay hawak ko na ang tray na dala dala ko ngunit muntik ko na itong maibagsak ng makita ko ang hubad na katawan ni Luke
"You can take a picture it lasts long." He said huskily
"Tigilan mo nga ako. Don't act like we're okay. I'm just here cause you're sick and you're a visitor." I said matapos kong ilapag sa mesa ang pagkain niya. "Eat your breakfast, and here's your meds." I added
"You're hurting my feelings ouch." Madrama niyang sabi habang naka hawak pa sa dibdib niya
"Wag mo kong artehan Luke, magbihis ka ng tshirt don at kumain ka na. Ang sakit mo sa mata." I said
"Why? You affected with my body?" He asked. Inirapan ko lang siya
"Aalis na ko." Paalam ko. Hinawakan niya ako sa braso ng magsimula na akong maglakad
"Ano ba?!" Asik ko nang hindi niya ako bitiwan
"My.. My head hurts." Nangangalumata niyang sabi. Unti unti siyang lumalapit sa akin kaya napaatras ako at napasandal sa likod ng pinto
Unti unti niyang naisandal ang katawan niya sakin at lalo kong naramdaman ang kaba kasabay ng pakiramdam na sobrang init ng kanyang katawan.
"Hey hey Luke. Luke!" Nagpapanic kong sabi nang maisandal na niya ang ulo niya sa leeg ko.
"I'm t-tired" halatang pagod na pagod na ang boses niya
"Let's go to your bed you need to rest." Inakay ko na lamang siya papunta sa kama niya at inihiga siya don.
"Don't leave." Hinawakan niya ang kamay ko.
"I'm not leaving. Kukunin ko lang yung pagkain at meds mo" sagot ko
Nang makuha ko ang pagkain niya ay ibinaba ko yon sa bedside table niya at naupo sa gulid ng kama niya. Siya naman ay sumandal sa headrest ng kama.
"Susubuan na kita. Kita mo yang kalokohan mo may sakit ka pala kung ano anong ginagawa mo." I said
"I just wanted us to be o-okay." Nagulat naman ako sa sinabi niya
"Saka nalang tayo mga usap tungkol jan." I said. "Oh kain ka na." Sabi ko habang may hawak na kutsarang may lamang pagkain
Ayoko na. Sabi niya ng makailang subo na. Pinilit ko pa siyang pakainin pero ayaw na talaga niya kaya pinainom ko nalang siya ng gamot.
"Sleep Luke." I told him
"Can you lie here with me?" I was shocked by his question
"I need to go outside Luke." Tanggi ko
"Please? Just this once? Nilalamig ako." He said. Kahit anong tanggi ko ay hinid ako makaalis sa kinatatayuan ko.
Tulad nga ng sabi ni Luke. Just this once. Just this once I'll let myself be selfish enough.
Nahiga ako sa tabi niya. Napapikit ako ng maramdaman kong yumakap siya sa akin. Niyakap ko rin siya pabalik and it was the greatest feeling ever.
I don't know what stage I am in now, but I am sure whatever happens in the future I know this will be a great memory for me.

BINABASA MO ANG
Bad Boy, Good Lips
RomanceAre you ready to take chances? Are ready to break your heart? Are you willing to give your all? Can you accept things that is impossible to happen? Have you ever experienced your best kiss? You didn't expect that in such a hopeless place you'll fin...