"May jowa naman na pala si Luke. Jusko kala ko naman may pag asa kayo." Balewalang sabi ni Ina habang kumakain kami
"Alam mo Ina kapag di ka tumahimik ibabaon kita sa lupa" Awat ni Grace kay Ina
"Oh bakit? May sinabi ba akong mali?" Tila walang malay na tanong ni Ina
"Manahimik ka nalang jan Ina." Saway pang muli ni Grace kay Ina
"Oh wait! Kanina, who's that guy with you Sophie? He's such a cutie huh!" Parang kinikilig na tanong ni Ina
"He's Anthony." Simpleng sagot ko lang
"Wala kang pag asa don Ina, kay Sophie may gusto yon." Napatingin naman ako kay Grace nang sabihin niya iyon.
"Lagi namang si Sophie eh. Anong bago don?" Narinig kong bulong ni Ina
"You're saying something Ina?" I asked her, kahit naman narinig ko na.
" I said lagi naman ikaw diba? ikaw yung nagugustuhan." She said bitterly
"If you're holding grudges because some guy broke you're heart because of me I don't care cause I'm busy dealing with my own heartaches." Matapos kong sabihin iyon ay tumayo na ako at umalis.
Napag desisyunan kong pumunta nalang muna sa gazebo upang palipasin ang sama at bigat ng loob na nararamdaman ko ngayon. Pero hindi yata umaayos sakin ang tadhana dahil habang papunta naman ako ng gazebo ay nakasalubong ko si Luke na may dala pang tasa ng kape.
"Where are you going?" He asked
"Isn't it obvious?" Masungit kong tanong dahil obvious naman na papunta ako sa gazebo
Hindi ko namalayan na sumunod pa pala sa akin si Luke. Nalaman ko na lang ito nang maamoy ko ang kapeng iniinom niya.
"You have a problem?" He asked
"I want to be alone Luke." I said without looking at him
"I'm not leaving unless you tell me what's bothering you." He insisted
"I don't want to talk about it. Not with you." I said still not looking at him
"Open up Sophie. I'm here to listen." He sounded so sincere
"Stop acting like a nice guy Luke." I looked at him. "I don't need you here. I'm better off without you." I added. I saw how his jaw clenched. Para bang pinipigilan niya ang galit niya
"I'm not acting like a nice guy here, Sophie. I thought we're okay? Why are you acting like that?" He asked
"Luke, hindi mo naiintindihan eh. I was okay. I was okay until you came. Know what? Sana hindi kita nakilala, sana hindi ko pinatulan yung deal. Masyado akong naging tanga Luke. Nahulog ako sa patibong mo, kaya ngayon heto, nalunod ako sa sarili kong pagmamahal." I was fighting my tears from falling.
"W-what do you mean?" He asked
"Putangina Luke! Mahal na kita. Hindi ko alam kung paano, pero yun ang nararamdaman ko ngayon at alam kong hindi ito pwede!" I said frustratedly
"You can't love me." He simply said
"I can't? yeah right! Sana nung una pa lang talaga iniwasan na kita nang hindi ako umabot sa point na ganito. Alam mo Luke? Nilandi mo ako eh, tangina lang kung nag aassume ko pero ikaw ang nag initiate ng lahat. sobrang tanga ko lang talaga na pinatulan ko ang laro lang pala para sayo!" I said
"I thought we're just playing! Damn Sophie! You should told me this bago pa dumating sa point na ganito!" He sounds so irritated
"Kung sinabi ko ba may magagawa ka pa? Diba wala naman? Anyway, let's forget about this. Lilipas rin to. Mawawala ka rin sa sistema ko. Kung gaano kita kabilis minahal I'm sure ganoon din kita kabilis makakalimutan." I said as I walked pass by him.
Nang talikuran ko na siya ay nagsimula nang mag unahan ang mga luhang kanina pa gusting tumulo mula sa mga mata ko. I don't want to cry in front of him. Gusto ko maalala niya ako bilang matapang na Sophie, ayokong maging kawawa sa harap niya dahil lamang sa mahal ko siya.
Habang nag lalakad ako pabalik sa opisina hindi ko inaasahang makakasalubong ko naman si Mira. Ano pa? Ano pang sakit ang mararamdaman ko ngayong araw.
"Hey, Sophie right?" Tanong niya sa akin. "Wait.. are you crying?" She asked genuinely
"No no. Pagod lang ako." Palusot ko. "Uhm what do you need?" I asked
"I just want to ask if you have seen Luke? Kanina ko pa kasi siya hinanap." She asked
"Uhh yeah. Sa gazebo." Tinuro ko ang lugar kung saan ko iniwan si Luke. "Sige I have to go na." indi ko na hinintay pa siyang makasagot. Agad na akong naglakad pabalik kung saan ko iniwan sila Grace kanina
"Grace let's go." Pagkuha ko sa attention ni Grace kahit na magkakausap pa rin sila nila Ina sa loob ng opisina. "If you're done blaming me for your heartache Ina you can sleep in our house" Baling ko naman kay Ina na mukhang nagulat pa sa sinabi ko
Hindi ko na sila hinintay pang makasagot at agad na akong lumabas at dumiretso sa kotse ko.
"Are you that mad at Ina?" Grace asked me while I'm driving.
"I'm not mad. Nag tatampo lang." I simply said
"Nasasaktan din kasi yung tao." Pagtatanggol ni Grace kay Ina
"So? Nasasaktan din naman ako ah, but I didn't blame anyone for this. It's my choice to get hurt, bakit may nagsasabi ban a mahalin natin ang isang tao, wala naman diba? Tayo lang naman ang gumagawa ng mga bagay na ikakasakit natin eh." I explained
"You have a point. Pero hindi tulad mo magi sip si Ina. Iba ka, iba rin siya. You are strong, you have your pride with you. Pero si Ina? She's weak ibinaba na niya lahat ng pride niya just to get the guy that she likes pero wala pa rin." She said
"She needs to let go. Letting go means freeing yourself from all the pain that we've been through. Hindi sapat na mahal lang natin ang isang tao. A relationship doesn't work kapag isa lang ang nag mamahal. Patuloy lang tayong masasaktan kapag ipinilit natin ang mga bagay na kahit kalian hindi pwedeng mangyari." Sabi ko habang nag papark na ng sasakyan sa garahe naming.
"Your strong Sophie. Pero natatakot ako, natatakot ako nang dahil sa tapang mong iyan, hindi ka maging masaya." Grace said bago siya bumaba ng sasakyan
I need to be strong. This is just a heartbreak, wala akong mararating kung iintindihin ko ito. Mabuti na lamang at mag sisimula na rin ang klase namin. I'll just keep my self busy nang sa ganoon ay hindi ko na maisip ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw.
BINABASA MO ANG
Bad Boy, Good Lips
RomanceAre you ready to take chances? Are ready to break your heart? Are you willing to give your all? Can you accept things that is impossible to happen? Have you ever experienced your best kiss? You didn't expect that in such a hopeless place you'll fin...