Inilibot namin kasama ng mga staffs sila Luke sa Bethel. Hindi ako makapag isip ng maayos, lalo na at ramdam na ramdam ko ang presensya ng lalaking ito."Sir you're going to stay here, this is our retreat house and it has 10 rooms. Kayo na po ang bahala kung saan niyo gustong mag kwarto. Treat this as your own house." Said the staff
"Bro, 3 days lang ako dito. I can't stay long my company needs my presence. You sure you'll spend 2 weeks here?" Narinig kong sabi ni Robi kay Luke
"It's okay. I have all my paper works in my car, besides they can email me if there will be problem." Luke said
"Your eavesdropping miss." Nagulat ako ng sikuhin akong bigla ni Anthony
"I'm not!" I said defensively
"Sus kulang na nga lang idikit mo yung tenga mo sa kanila." He said
"Hay nako ewan ko sayo. Tara na nga, mauna na lang tayong bumalik don mukhang hanggang mamaya sila dito." Aya ko kay Anthony.
"Oh Sophie! Come here." Nakakailang hakbang pa lang kami ay narinig ko nang may tumawag sakin.
"Po?" Sabi ko nang lingunin ko yung tumawag sa akin.
"Are you here tomorrow?" Tanong sa akin ni Ate Roj
"Nandito po. Why?" I asked
"Assign sana kita dito sa retreat house. Hindi lang naman ikaw pati si Anthony and Graciella. If that would be okay for you guys? Magiging busy kasi kami starting tomorrow." Ate Roj said. Hindi ko napansing hindi na pala namin kasama sila Luke. Siguro ay nagpunta na sa kwarto nila
"Okay lang ate, wala pa naman kaming gagawin bukas diba Sophie." Kumiinang pa ang mata ni Graciela ng sumagot siya
Tumango nalang ako at pumayag. Ano pang magagawa ko? Magtataka lang sila kapag tumanggi ako kaya hinayaan ko nalang. Matapos ipaliwanag ni Ate Roj lahat ng gagawin namin ay nagpaalam na rin kami para umuwi.
Kinabukasan maaga kaming pumasok dahil nakatoka nga sa amin ang pag aasikaso sa mga bisita. Inabutan naming abala sa kusina para mag handa ng almusal.
"Sophie! Gisingin na natin sila?" Graciella asked me
"Ikaw na lang. Ay nanjan pala si Anthony kayo nalang dalawa maiwan na ko dito." Sagot ko
"Wag ka ngang ganyan. Para namang may pinag tataguan ka don. Tara na!" Sa huli ay wala pa rin akong nagawa nagpatangay nalang ako kay Graciella papuntang retreat house
Isa isa naming kinatok bawat kwarto. Nang kakatok na ako sa huling kwarto ay bigla itong bumukas.
"Hi.. Ah--uhm b-breakfast is ready." Sabi ko na lang at tumalikod na
"How rude. You're just gonna greet me like that?" Still an asshole. Napailing na lang ako at muling hinarap ang taong nag bukas ng pinto then I plastered a fake smile
"Good morning Sir! You're breakfast is served, please proceed to the dining room." I said sarcastically
"So after those days that you didn't see me you'll gonna treat me just like that?" He asked while leaning at door
"Wow coming from you Luke! You're the one who's ignoring me yesterday!" Hindi sinasadyang mapalakas ang boses ko
"Now your affected." He simply said
"Just... Just go to the dining please." I said and turned my back at him
Naglakad ako ng mabilis paalis sa lugar na yon. Masyadong masikip ang pakiramdam ko kapag nasa paligid si Luke. At ano bang meron sa taong yon? Masyadong paiba iba ng ugali.
"Oh bat nag mamadali ka?" Sabi ni Anthony ng makasalubong ko siya sa labas ng retreat house
"Wala. Tutulong kasi akong mag ayos. Tara na nga." Aya ko sa kanya
"Sophie! Anthony! Kumain na rin kayo dito." Narinig kong tawag sa amin ni kuya Jem
"Di na po kuya, we had breakfast already." Tanggi ko
"No. Kumain na ulit kayo." Wala na kaming nagawa kundi umupo nalang din sa hapag kainan.
"Nakita niyo po si Graciella?" I asked to shift mt attention. Pano ba naman? Nasa harap ko si Luke and he's looking at me.
"May kukunin lang daw siya sa office eh, hanggang ngayon wala pa rin." Ate Roj said
"Hanapin ko lang po si Grace." Paalam ko
"You sit and eat Sophie." Napatigil ako sa pag upo ng marinig kong nagsalita si Luke. "You're not going anywhere Sophie, you need to eat." He said
"And who are you to give orders?" Naiinis kong tanong
Nakita kong nanlaki ang mga mata ng tao sa paligid namin.
"I'm sorry." Nakauyoko kong paghingi ng paumanhin. "Excuse me, I... Pupuntahan ko lang po muna si Grace." Bigla akong nahiya sa inakto ko kaya umalis na rin agad ako sa dining.
Nang makalabas na ako ay agad akong napabuntong hininga. That's the problem with me, hindi ko alam kung paano pigilan ang emosyon ko.
"What's your problem?!" Hindi ko alam na nakasunod na pala sa akin si Luke. "Why are you acting like that?" He added
"W-what do you mean?" Hindi ko siya maintindihan.
"You... We we're okay the last time we met." Nakahawak pa rin siya sa braso ko nang sabihin iyon.
"Bitiwan mo ako Luke." Hindi niya agad binitiwan ang braso ko at tiningnan lang niya ako. "We we're okay Luke. We're. Until you dragged me outside the bar and kissed me without giving me a fucking reason why you did that." Galit kong sabi.
"I waited for you to say something Luke, but there's no calls, not even a single text. Then I'll see you here and you just looked at me like you don't know me." Dirediretso kong sabi.
"It was just a kiss to shut you up! Damn Sophie!" He's pissed I can see that
"Maybe for you it was just a kiss, but did you even asked me if I wanted that kiss?" I asked him. "No Luke! I'm not like your girls na parang mamatay kapag di mo nahalikan." I added
"Pride Sophie! Pride. Masyado mong pinapairal yang pride mo. You didn't want that kiss? But why did you answer my kisses?" Hindi ko kinaya ang paraan ng pagtitig niya sakin kaya't ako na ang umiwas ng tingin. "Why don't you answer me?" He added
"I'm drunk Luke. Ikaw ang nasa matinong pag iisip nga gabig yon!" I said almost shouting. "And for the record you're in a relationship tapos kung makahila ka at makahalik daig mo pa ang single." Sumbat ko sa kanya
"I can kiss whoever I want, being in a relationship can't stop me from doing what I want." Nagulat ako sa sagot niya
"Your impossible Luke. I hope karma won't hurt you that much. Are you done? I need to go." Umalis na lang ako kaagad at hindi ko na siya hinintay pang magsalita
He didn't deny that he's in a relationship so I guess that confirms the truth. I felt a little pain in my chest. Isinantabi ko na lamang yon dahil alam kong hindi yon maganda.
BINABASA MO ANG
Bad Boy, Good Lips
عاطفيةAre you ready to take chances? Are ready to break your heart? Are you willing to give your all? Can you accept things that is impossible to happen? Have you ever experienced your best kiss? You didn't expect that in such a hopeless place you'll fin...