Chapter 16

5K 124 1
                                    

"Where do you wanna eat dinner babe?" Luke asked. This is our 3rd day of pretending like we are lovers.

Noong unang araw naming ginawa ang deal na to ay mejo naiilang pa ako pero nung tumagal na parang nasanay na ako, para bang matagal na naming ginagawa ang mga bagay na ginagawa namin ngayon

"I want some Chinese" I answered

"Okay. We're going Chinese." He simply said while driving

This is his last week of staying in Bethel kagaya nga ng sinabi niya we're going to spend this week like were a couple. Masaya ako, masaya ako sa attention na binibigay sa akin ni Luke.

"What are you thinking?" He suddenly asked me. Hindi ko namalayan na nakahinto na pala kami sa isang restaurant.

"How did you know this place?" Tanong ko sa kanya upang mabaling ang atensyon niya

"Research babe. Maliit lang ang lugar niyo it's so easy to find some place here." He said

"Ikaw na talaga." I replied simply

We ordered Chinese noodles and some side dishes. The food was good, enough to make me forget my thoughts.

Napatigil sa pagkain si Luke nang mag ring ang cellphone niya. He looked at me after he looked at his phone.

"Answer your phone Luke, baka importante yan." I said. Based on the look that he's giving me I know who's calling him

"Excuse babe. I'll just answer this call." Paalam niya. "Hello Mira." Narinig kong bati niya sa kabilang linya bago siya makalayo sa akin.

I closed my eyes. I can't help it, nasasaktan na ko. Sa sandaling panahon naming nagkakilala ganito na agad ang epekto niya sa akin. Why did I let this happen to me? Alam kong mali pero nandito ako ngayon nakikiagaw sa konting oras na kaya niyang ibigay para sa akin.

He came back after 5 minutes I guess. He looked pissed, magkasalubong ang kilay niya at parang namumula ang mukha niya.

"I need to go back to Manila." Agad niyang sabi ng makabalik siya

"W-why?" I asked hesitantly

"I need to attend some matters. I'm sorry I'll drive you home let's go." Agad siyang tumayo at hindi manlang hinintay ang sagot ko.

Pero kahit anong sabihin ko may magagawa ba ako? Wala naman akong karapatang pigilan siya kahit nasasaktan ako

Tumayo na lang din ako at sumunod sa kanya patungo sa kotse nya. Hindi kami nagkikibuan hanggang sa makarating kami sa tapat ng bahay namin. Ibinaba lamang niya ako at agad na piaharurot paalis ang sasakyan niya.

"You're crying" nagulat ako nang may panyong nakalahad sa harapan ko

"E-ethan... What are you doing here?" Nabigla ako nang makita ko na si Ethan ang nag aabot ng panyo sa akin

"I'm with Grace earlier. May pinagusapan kami. Naisipan kong dumaan muna dito sa inyo. Hindi ko naman alam na ito ang aabutan ko. So what happened? Did that bastard hurt you?" Nagulat ako na alam niya kung sino ang kasama ko. "You're with Luke right?" Paninigurado niya. Napatango na lamang ako

"E-ethan" Napayakap na lamang ako sa kanya at umiyak

"Hey hey stop crying. Baka makita ka ng parents mo na umiiyak ako pa ang sisihin nila." Sabi niya habang pinapatahan ako. My parents knows Ethan. Naging kabarkada na rin naman kasi namin nila Grace si Ethan kaya nakarating na rin siya sa amin at naipakilala ko na

"Let's go. Magpunta muna tayo kila Grace. You need her." Aya sa akin ni Ethan.

Iniwan lang ni Ethan ang sasakyan niya sa gilid ng bahay namin at nilakad na lang namin ang papunta kila Grace dahil malapit lang naman.

"What happened to you??" Grace asked when she saw how red my eyes is

"G-graaace!" I hugged her tightly

"You're with Luke earlier. What now?" She asked. Naupo kami sa upuan sa garden nila Grace

"Sophie you need to tell us what is happening to you. Hindi pwedeng iiyak ka lang ng ganyan." Ethan said. Hinampas pa niya ang mesa para iparamdam ang galit niya

"M-masakit pala... I thought that this set up will make me happy. 1 week lang naman eh o-one w-week to m-make myself happy, but... H-hindi pala p-pwede." Umiyak lang ako ng umiyak sa harap nila. Wala akong pakialam kahit magmukha akong tanga sa harap nila

"Damn that asshole! He don't have any rights to hurr you!" Galit na sabi ni Ethan

"Wow Ethan kala mo kunh sino kang matino hah." Grace commented. "You never told me about this one Sophie. Pumasok ka sa isang deal na walang kasiguraduhan! Nag iisip ka ba hah?" Alam kong inis na inis sa akin si Grace pero anong magagawa ko

"He told me he'll stop pestering me after a week! I want to experience this too Grace, I want to be with him kahit merong limit atleast I made myself happy." Saad ko

"Made yourself happy? Are you kidding us? Look at you, are you happy?" Ethan asked

"I know I'm an idiot! Hindi ko naisip to. Alam kong nagkakagusto na ako ka Luke dati pa, p-pero ginawa ko to. H-hinayaan kong lalo akong mabaon sa p-pagkagusto ko sa kanya!" Hindi pa rin ako tumitigil sa pag iyak. Hinayaan lamang ako nila Ethan at Grace na ibuhos lahat ng luha ko

"Hinayaam kita Sophie, dahil akala ko wala sa pa sa isip mo ang mainlove ang pumasok sa isang relasyon. Even you didn't tell me I feel it, I feel that everytime I am making a move you're pushibg me away. Para kang naglalakad na may nakasulat na keep off. Tapos ngayon eto ang mangyayari sayo? Sana pala ako nalang!" Nakatiim ang bagang ni Ethan habang sinasabi niya iyon

"You're not helping Ethan." Awat ni Grace. "Sophie you need to let go. Like what you're always saying he's not for you. Maybe this thing happened cause you need to learn a lesson." she's patting my back na tila ba pinapatahan ako

"I-I a-already love him" pag amin ko

"I know! Jusko Sophie sa tingin mo ba hindi pa namin gets? Ngumangawa ka jan alangan namang isipin namin crush mo lang si Luke!" Frustrated na sabi ni Grace

"You need to forget him" Ethan said

"H-how?" I asked

"Be with me." He answered

"Ethan you're not helping! Pwede ba? Solve your own problem!" Naiinis na pagayag ni Grace kay Ethan

"Just what I've always tell you, you need to act like it was nothing to you. Masasanay ka din Sophie. Time will come di mo na mararamdaman yang sakit na yan. There are many people out there that are also experiencing the kind of pain that your feeling pero kinakaya nila. Ikaw pa ba? You're not weak." Pag aalo niya sa akin

"I'm just here for you, Sophie. Always will whenever you need me." Ethan said

"T-thank you guys." Pagpapasalamat ko sa kanila

"Hoy Ethan gabi na malayo pa byahe mo mauna ka na ako na bahala dito kay Sophie." Grace said. "And Ethan, talk to her. Sabihin mo nang maayos. She's hurting at wala kami doon para damayan siya. You need to explain hindi yung itataboy mo siya na parang pinandidirihan mo." Paalala ni Grace


Nang makaalis si Ethan ay tahimik lamang kami ni Grace. Walang gustong kumibo. Para bang iniintay niyang magsalita akong muli

"Ganito pala yung feeling no? Yung masaktan. It feels like my heart is continuously tearing apart." Pilit ang ngiti ko habang sinasabi yon

"You know, you have to experience that once to know the real meaning of love. The pain that your experiencing right now will guide you to be better. Atleast you've experience being in love." She told me

"Thank you, Graciella." I'm so lucky to have a friend like her. Dahil kung wala? Hindi ko alam kung anong gagawin ko ngayon

Bad Boy, Good LipsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon