EFZA
Havalar ısınmaya başlamıştı arka bahçeye güzel bir sohbet köşesi yapmayı düşünüyordum. Güneş ön bahçeye vururken arka bahçe gölge oluyordu ve tam yaz günleri için uygun bir oturma alanı olurdu. Köşe koltuk tarzı bir şey yaptırsam gelenler de rahat oturur.
Hatta çizip buraya uygun bir şekilde yaptırsam daha iyi olur.
Bilgisayarımı açıp örneklere baktım, arkası için uygun bir kaç fotoğraf buldum, onlardan bir kaç alıntı ile kendime uygun bir şeyler çizmeye başladım.
Kapının açılması ile çizime ara vermiştim.
"Merhaba Efza hanım" gülümseyerek içeri gelen Nevaydı.
Onu görünce yüzümde bir tebessüm belirdi "Merhaba Nevacım, nasılsın yoğundun galiba" bilgisayarın başından kalkıp Neva'nın yanına doğru ilerlerken cam kenarındaki bir masaya yöneldim.
Karşılıklı olarak masaya oturduğumuzda "evet yoğundum Efza hanım, kolilerimi açıp yerleştirdim, ofis masam gelecek o kaldı, o arada bir çay ve poğaça için sana geldim." diye bir solukta anlattı.
Yine o tatlı gülümsemesi ile uysal bir kız çocuğu gibi "hem de biraz sohbet ederiz diye düşündüm" dedi
"Ne iyi yaptın öyle, o zaman bende çaylar ve poğaçayı hazırlayıp geliyorum."
Neva'yı sevmiştim, çok canayakın, güleryüzlü bir kızdı. Arada sohbet edebileceğimizi düşündüğüm bir komşum olması beni mutlu etmişti.
Çaylarımızı ve poğaçayı alıp masaya döndüğümde Neva kendi dükkanına bakıyordu. Çayları masaya koyduğumda yine tatlı tatlı gülümseyerek bana baktı "siz nasılsınız Efza hanım?"
"Çok şükür Nevacım gayet iyiyim. Bende arka bahçe için bir şeyler düşünüyordum."
Çayından ufak yudumlar alırken "Ne gibi Efza hanım?" diye sorunca bende kalkıp çizdiğim planı almaya bilgisayarımın olduğu yere geçerken "sen geldiğinde bir plan çiziyordum onu gösteriyim" deyip planımı alıp masaya döndüm. Planı gösterip anlatıca Neva da çok heyecanlandı ve çok güzel bir fikir verdi.
"Efza hanım, bakın şimdi benim ofis masam gelecek demiştim ya işte onu getirecek olan kişi marangoz ve benim masamı da benim istediğim şekilde çizip yaptı." deyip gülümserken ufak ufak da poğaçasından ısırıyordu.
Neva anlatırken ben de heyecanlanmıştım.
"Nevacım önce bir konuda anlaşalım, hanım demeyi bırak, abla demen yeterli, anlaştık mı?"
Neva çok tatlı bir şekilde gülümseyip
"Anlaştık Efza abla" dedi.
"Bu fikrin çok hoşuma gitti. Masan geldiğinde bende bu çizimimi gösterip fikir alırım" çayımdan bir kaç yudum alıp devam ettim. "Bakalım ne olur, nasıl olur?"
Bir gözü kendi dükkanında çayından ufak yudumlar alırken bir yandan da sohbete devam ediyorduk.
"Bence yapabilir; çünkü gerçekten çok güzel şeyler yapıyor" çayının son yudumu ile poğaçasının son lokmasından alıp kalkarken kitabevinin önüne bir transit geldi. Neva transiti görünce bana dönüp gülümsedi.
"Ablacım sen de birazdan gel istersen, çizimi göster" deyip dükkandan çıktı. Bende onunla birlikle kapının önüne çıkıp kollarımı göğsümde birleştirdim "Tamam canım birazdan gelirim" deyip huzurla güzel havayı içime çektim.
Usta istediğim köşeyi yapabileceğini söyleyince dükkana gelip ölçüyü aldı, kulağına taktığı kalemi alıp bir kaç hesap yaptıktan sonra bir fiyat çıkardı. Biraz da pazarlık yapınca anlaştık. 1 hafta sonra hazır olacağını söyledi. Bu kadar kısa sürede olabileceğini hiç düşünmemiştim.
* * *
Akşam üzeri Mehmet Bey dükkana uğradı. İçeri girmeden kapının önünde durup bahçeye diktiğim çiçeklere baktı. İçeri girdiğinde yüzünde hafiften bir tebessüm vardı.
"Merhaba Efza hanım" derken dükkana bakıyordu.
"Merhaba Mehmet Bey, hoş geldiniz"
"Hoş buldum Efza hanım, geçiyordum bir uğrayıp dükkanın son halini göreyim dedim."
"Ne iyi yapmışsınız, size ne ikram edeyim? Çay mı kahve mi?"
"Varsa bir çayını alırım." derken cam kenarında bir masaya geçti.
"Çok güzel olmuş Efza hanım"
Çaylarımızı alıp Mehmet Beyin yanına gelmiştim.
"Teşekkür ederim Mehmet Bey, zevkimce bir şeyler yapmaya çalıştım işte."
Çayından bir yudum alıp
"Benim rahmetli hanım da çok marifetiydi" dedi.
Mehmet Beye baktım, biraz hüzünlenmişti.
"Allah rahmet eylesin, yattığı yer nur olsun Mehmet Bey."
"Sağol Efza hanım. Kendi gibi Marifetli bir kızımız olsun istemişti. Ama kısmet değilmiş."
Uzaklara dalan gözleri nemlenmişti.
"Çocuğunuz olmadı mı?" Diye yumuşak bir tonla sordum.
Hüzünlendi, derin bir nefes aldı.
"Çok şükür, bir tane oğlumuz var." deyip sustu.
Çayının sonunu da içip "Neyse ben kalkayım artık, çay için teşekkür ederim."
"Mehmet Bey vaktiniz varsa size bir şey göstermek isterim."
Mehmet Beyi arka bahçeye geçirip köşe yaptıracağım kısmı anlattım. Kendi de fikrimi çok beğendiğini ve bu kısım için çok da uygun olduğunu söyledi. Dükkan sahibimin de beğenmesi beni mutlu etmişti.
* * *
1 HAFTA SONRA
Çizdiğim köşe bugün gelecekti ben de dekoru için internetten bir kaç şey bakıyordum. Selin de bugün öğlene doğru gelecekti.
Ufak tefek bir şeyler yapmak için internetten beğendiklerimi bir klasöre alıyordum. Öyle güzel fikirler edinmiştim ki aralarından seçim yapmak zor olacaktı.
Birer fincan çay alıp karşı komşum Neva'nın kitabevine geçtim.
Tabelası çok güzeldi. "HAYAT KİTABEVİ" diye kocaman yazısı olan bir tabelaydı. Camında da ÇÜNKÜ KİTAP HAYATTIR " yazıyordu.
Ne kadar güzel bir isim bulmuş, evet kitaplar hayattı, farklı hayatlardan dersler almak, bazısında kendimizi bulmaktı.
Kapıyı açıp içeri girdiğimde Neva'yı biraz gergin görmüştüm. Oflayarak bilgisayarda bir şeyler yazıyordu.
Başını kaldırıp bana baktı ve hafiften tebessüm ederek "Hoş geldin Efza abla, geç otur" deyip yanındaki sandalyeyi işaret etti.
"Tam da ihtiyacım olan sıcak bir çaydı ablacım, ne iyi yaptın böyle." derken dönüp bilgisayardan gelen sinyale baktı.
"Hoş buldum demek isterdim tatlım ama, seni biraz gergin gördüm sanki"
"Bir saniye ablacım" deyip klavyenin tuşlarını kıracak kadar sinirle bir şeyler yazıp laptopun ekranını hırsla kapattı.
"Sinir oldum abla, birkaç gündür bir forum var orada kitaplar, yayıncılar hakkında ortak fikir alımı, sohbet olan bir forum aslında."
Çay fincanını iki elinin arasında sımsıkı bir şekilde tutarken bir yandan da hararetli bir şekilde anlatmaya devam ediyordu.
"İşte orada gayet seviyeli sohbetler oluyor normalde. Bende yazdım işte "sonunda hayalimi gerçekleştirdim, benim de artık bir kitabevim var" diye"
Neva'yı dinlerken mimikleri dikkatimi çekmişti, bu haline şaşırmıştım; çünkü oldukça sakin bir kızdı. Demekki bayağı canı sıkılmış ki bu kadar sinirlenmiş.
Hem onu dinliyordum hem de arada dükkanıma bakıyordum, çayından bir kaç yudum alıp fincanını masaya bıraktı ve anlatmaya devam etti.
"Ben öyle yazınca bir kaç gündür aksime aksime yazan biri var hemen yorum yazdı. Ben mutluyum, sevincimi paylaşıyorum onun yazdığı "sen evde oturda yemek yapmayı öğren, hem sen yemek yapmayı biliyor musun bakıyım? Eminim bir makarna bile yapamazsın sen"
Neva sinirle anlatırken ben küçük bir kahkaha atmıştım. Neva da şaşkın bir şekilde bana bakınca açıklama gereği hissettim.
"Tatlım üstüne alınma sana gülmedim, o çocuğun yazdığına güldüm. Makarna ha?" Deyip tekrar küçük bir kahkaha atarken Neva da biraz sinirle bile olsa küçük bir kahkaha ile bana eşlik etti.
"Ben onun paylaşımlarına hiç cevap vermeden geçiyorum ama o hiç es geçmiyor. Her paylaşımımın altına aksine bir yorum yapıyor.
Bende fincanımı masaya bırakıp
"Anlıyorum canım, üzülmüşsün ve haklısın çünkü bir mutluluğunu paylaşmışsın ve beklenmeyen bir cevap yazılmış."
"Evet abla aynen öyle"
"Forumun ortamını bilmiyorum ama hep böyle canın sıkılacaksa orada olmanın pek de bir anlamı yoktur, yanılıyor muyum?"
"Ablacım önceden böyle bir şey olmuyordu ki, dükkanı açtım yazdıktan sonra oldu."
"Peki makarna muhabbetine sen cevap verdin mi?"
"Abla aslında cevap vermezdim ama bu sefer duramadım."
"Ne yazdın peki?"
"Sana açıklama yapmak ya da bir şeyleri kanıtlamak zorunda değilim ama yemek konusunda hiçbir sıkıntım yok, üstelik en sevdiklerimin arasında makarna salatası vardır"
Ara ara dükkanıma bakmaya devam ediyordum, marangoz masamı getirirse hemen dükkana geçmem gerekecekti çünkü.
Bu sırada Neva anlatmaya devam ediyordu.
"Peki ona da cevap verdi mi?"
"Vermez mi abla hem de ne biçim" derken sinirle karışık küçük bir kahkaha attı.
"Makarnadan salata mı olurmuş, makarna dediğin Salçalı olurmuş"
Bu cevaba beni de bir gülme aldı Neva ile birbirimize bakıp kahkahalar atmaya başladık.
Tam o sırada marangozun geldiğini gördüm ve Neva ile vedalaşıp dükkanıma geçtim
