Bücür Prenses ✴ BaekYeon ✔

13. Valentine's Day Curse

Sevgilisi olan, olmayan, arayıp bulamayan, bulup da bunayan herkesin sevgililer günü kutlu olsun!

Tablo'dan sonra en sevdiğim Eyes Nose Lips coverı da medyada. Onunla okuyabilirsiniz. Tabi tercih sizin :)

Upuzun bölüm yazdım size. Keyifli okumalar!

#

Ben sakinim. İyiyim ben. Basit bir öpücük yani. Neden kötü olayım ki? Altı üstü Baekhyun öptü. Bunda büyütülecek bir şey yok.

Ay ben iyi falan değilim. Ölüyorum. Kalbim gibi beynim de bedenimi terk etti. Acilen organ nakline ihtiyacım var. Şimdi derin bir nefes al Taeyeon ve rahatla. Of olmuyor. Sanırım akciğerlerim de iflas etti. Nefes de alamıyorum. Ateşim de çıktı yanıyorum cayır cayır.

"Ateşin düşmüş bu iyi."

"Düşmüş mü çıkmamış mı? Neden çok sıcak?"

"Taeyeon iyi misin?"

"Değilim."

Beyin gitti ya ne dediğimi bilmiyorum ben. Hele bu geçen diyaloğu hiç anlamıyorum.

"Bir şeye ihtiyacın var mı? Yanında kalabilirim."

Hah yiyorsa cevap ver şimdi. Kal desem dert git desem ayrı dert.

"Ben yan taraftayım. Giyin. Böyle kalırsan daha da hastalanacaksın. Bir şeye ihtiyacın olursa seslen tamam mı?"

Kafamı salladıktan sonra çıktı odadan. Yatağı tüm vücudumla dövdükten sonra kendime gelmeye çalıştım. Ben ciddi anlamda geri zekâlıyım. Bir hareketiyle yelkenleri suya indirdim. Ateşimin olduğunu nereden biliyordu ki? Ah salak kafam! Ateşime bakmak için öptü. Öpmedi aslında sadece ateşimi ölçtü. Yine de dudakları alnıma temas etti teknik olarak öpmüş oluyor. Ama pratikte? Of Baekhyun of! Beni ne hale getirdiğine bir bak.

Beni sardığı çarşaftan zorla da olsa kurtulup üzerimi giyindim. Saçlarımı da iyice kurutunca geri yatağa geçtim. Yattım ama düşünceler beynimi kemirip durdu. Baekhyun ateşim olduğunu nereden biliyordu? Eliyle kontrol etmek varken neden dudaklarını kullandı? Yatağa taşırken çarşaf kullanması da biraz şüpheli aslında. Bir de sözleri var tabii. Of of bu soruların hepsinin cevabı onda. Ama nasıl soracağım ki? Sıkıntıyla yorganı tekmeleyip yataktan kalktım. Odayı turlasam da düşünceler gitmedi. Karnımın gurultusunu duyana kadar. Sabahtan beri hiçbir şey yememiştim. Serumlar dışında. Onlar yemekten sayılırsa tabii.

Üzerime bir ceket alıp ortak alana geçtim. Herkes hala uyuyordu. Saat daha 9 olmasına rağmen bu ne uykusu çözemedim açıkçası. Kapıdan çıkarken onun sesini duydum.

"Taeyeon nereye?" her şeyin hesabını vermek zorunda mıyım? Hayır, sana ne nereye gittiğimden? Verdiğim cevap hiç de öyle olmadı. Hipnoz eğitimi falan aldığından şüpheleniyorum. Karşısında bambaşka bir insana dönüşüp ne yaptığımı unutuyorum.

"Yemek yiyeceğim." Arkama dönmemle kolumu tutup çekmesi bir oldu. Oğlum kalbime zorun mu var senin? Yapmasana şöyle şeyler. Aptallıkta level atlatıyorsun bana haberin yok. Yani şu durumda hangi level olmamız gerekiyor onu da bilmiyorum ya neyse. O bileklerimi saran ellerin var ya, vücudumla birlikte tüm hücrelerimi titretmekle kalmıyor beyin hücrelerimi öldürüyor. Sonra dersiniz neden kızlar sevdiği erkeğin karşısında aptallaşıyor? İşte cevap tam da gördüğünüz gibi burada. En aptal ifademle yüzüne bakıp açıklama bekledim ama o açıklama gelmedi. Gözleri gözlerim ve daha aşağısı arasında gidip geliyordu. O aşağısının neresi olduğunu dile getirmek istemiyorum. Kalbim bunu kaldırmaz. Sahte olduğunu bildiğim bir öksürükle kafasını kaldırıp tavana baktı. Sonra tekrar bana döndü. Bunları yaparken ben yine kafamda senaryolar üretmekle meşguldüm. Ama senaryolar gerçek olmuyor.