Gökten düşen bir yağmurdu annem
Kuşların sesi duyulur uzaktan beyaz
Denizden çıkan ağların kokusunu unutur martılar
Uykusuz birer şehir aşklarınız
Hanginiz kalplerde hüzün yok dese
Güvercinler çocuklarla uyansın
sokağa insin
Yaralara sığmayan hayat yordu bizi
Kuşlar bir şey söyleyecek sanırsınız
Oysa ki geceyi kucaklayan bendim
Geride kaldı uzun bekleyişler
Sesinizi sakladığınız mektuplar yorgun
Bahçede öptüğüm şarkılarla
bölüştük mahcup aşkı
Yaz yağmuru ömür yaşadıklarımızı saklıyor
Elbette biliyorum vakit dar
Dalgın çiçeklerden dinlerken hayatı
Bıçak sırtı günler için
bir aşk sığınsın kalbe
İşte o zaman anlayacaksınız
Balkonlarda demlenen sıkıntıları
Ağaçların sesinden dinleyin yalnızlığı
Şimdi
Cennetinden Cehennem yaratan
O baki hayat sığmıyor içimizde
Dudaklarda kağıt helvası kokusu gitti
Odalardan süzülen akşamda arının
Cenaze namazında seyredin beni
Mürekkep uykusundan uyanın artık
Mutlu aşk cesaret ister
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
PoetryGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
