Süzülürken yaşlar gözünden
Sakın utanma!
Kumun üzerinde bırakılan su tanesi
Okyanusun unutkanlığı
Uzak dağlarda kalan bulut
Rüzgarın unutkanlığı
Sonsuzluk, seni sevmektir
Sen gittin gideli
Kalbim ağlamaklı oluyor
Gökyüzüne gözlerini çizerken
Her şey bana seni hatırlatıyor
Yaktığım tüm sigaraların
İçtiğim içkilerin
İçimdeki hüznün dayanılmaz ağırlığı
Seni beklediğim için
Öldüğüm gün bile gelsen
Gülümsemelerinden bir ev kur
bana kalbinde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
ŞiirGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
