Çapağınızı silin, yüzünüzü yıkayın, aynaya bakın
Ucuz bir romandan geldim eşikte bekledim
Soyunun burası sudan kovulan kurbağanın yeri,
Unutun dövmelerinize düşürdüğünüz o çıplak kadını
Kafanızın sözlüğü boş!
Çiçekçide unutan bir buket yalnızlık
Jiletten akan yara,
boş çerçeve,
gözyaşına uzanan mendil
Çürük azı dişimle beklerken
ıssız meydanlarda
Abarttığınız yağmuru
öpüp başıma koyuyorum
Kimi terk edebilirim ki şimdi
Hayat bir mürekkep uykusu
Ömrümü okuduğum rüyalardan ses gelmeyince
Suda büyüyen her akşam kadar eğildim kalbinize
Sahibinin sesinden kovulan dünyada herkesin sırtı bana dönük
Rüzgar, platonik yalnızlığımın bir gitar konçertosu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
PoesíaGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
