Çekin üstümden göğü
gözyaşının telaşında aradım kendimi
Üşümesin yıldızlar,
saklanın yalnızlığın sesinden
Gülümsemeleri sıkıntıya
dönüştüren kalplerinizdi
Dünya yırttı, sizi kanayan
Ankara - Hakkari dönüşünde
Gövdenizi yalnızlığa sürüp
başlıyorum buruşturulmuş sabahlara
Kaybolmaların dağlarında kimse
bilmedi bir ömür neden heba edilir
Koynumda uçuruma düşen şehir var
Seslere tutundum sesim kısılmış
İçini döken tüfekten yas tuttum size
Sigarayı bıraktığım gün
geceye acının gözlerini çiziyorum
Hayata bu kadar uzakken
Sahiller silinsin
Med cezir aşkları da geçti vakitsiz
Uykusuzluğumla konuştum sakin kuşların göğüne
Ağlayan çocuğun ellerindeki yeşile kesiliyorum
Her savaştan kovulan mermi
ağzını benle açar kır çiçekleriyle konuşur
Kadından doğma yaşamı tutun ellerinden alın getirin,
Aşk kalbimin dudağını ısırıyordu görmüştüm
-Beni gözyaşlarında bekleyin!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
PuisiGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
