İlk gördüğümde dünya sirk çadırıydı
Akşamına orospular dadanan bir köpek şehir değiştirir
İşkence edilen ömürleri taşırdık karakollara
Sevişilen gözaltı evler tekmele açılmıyor
Sokak çocuğuyken döküldük biz sizin hayatınıza
Hiçbir zaman avrat korkusuyla büyümedik
Bir kamyon Susurluk'ta takla atarak önümüzde
Şiddet ediyor radyoda haber bültenini
Yollar şimdiden fare ölüleriyle dolu
Herkes çıkarına dönüyor ya da mezarına
Sesimizdeki elma şekeri kokusu gitti
Yarınlarımız, umut demliyor piyango biletlerinde
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
ŞiirGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
