Kendime haksızlık ettim,
kimseye etmediğim kadar
Herkesi dinledim kendimi dinlemediğim kadar
Kimse benim yüzümden mutsuz olmasın diye,
hiç bir şeyin sebebi ben olmayayım diye mutluluk oyunlarımı oynadım..
Yetmedi yeni oyunlar buldum
Ama bir gün bir bakmışım ki paramparça olmuşum
Tutunacak tek duygu bırakmamışım kendime
Kendimi teselli edecek tek şey yokmuş hayatımda
Allak bullak olmuşum
Kendimi aramaya çıktığımda yorgun, yılgın, bitkin bir köşede saklanıp ağlayan bir küçük çocuk olarak buldum...
Ve ona elimi uzattım
Diyebildiğim tek şey "geçti, bir daha seni kimse üzemeyecek" oldu
Şimdi senden özür diliyorum
Seni bu kadar hiçe saydığım için, insanların seni bu kadar üzmelerine müsade ettiğim için, seni hiç bir zaman dinlemediğim için, üzerine bu kadar sorumluluk yüklediğim için, hakkın olan bütün duyguları sana yaşatmadığım için
Şimdi tekrar söylüyorum
İnsanlığından, kalbinden, duygularından, çocukluğundan, hislerinden çok özür diliyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUŞLARLA UZAKTA #Wattys2016
PoesiaGökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşluğa dağılıyorum bu acele hayatı izlerken, o cehennem boşluğunda yorgun düşmüş gözyaşlarımın çığlıdır bu sessiz dokunuşum.
