Recall.........
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ္ ဒီတိုင္းအိမ္ျပန္ခဲ႔ရသည္။ Lulu နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ မေတြ႕ရဘဲ ျပန္ရတဲ႔ အိမ္ျပန္ခရီးက ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာ ဝမ္းအနည္းရဆံုး အိမ္ျပန္ခရီးပါပဲ။ ေတာ္ေသးတာက ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနမွန္းသိလို႔ ေဘးနားက တြတ္တြတ္ထိုးကာ စေနာက္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ BFF ျဖစ္တဲ႔ Chen အစုတ္ပလုတ္ေလး ရွိေနေသးလို႔သာေပါ့။
****************
Next morning......
Sehun - ေဟ့ေကာင္ Chen ျမန္ျမန္လုပ္ကြာ
Chen - Oh Sehun ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ
ျပီးေတာ့ပါမယ္ဆိုမွ။ ခုမွ ၇ နာရီပဲ ရွိေသးတာကို
Sehun တစ္ေယာက္ မေန႔က Lulu နဲ႔ မေတြ႕လိုက္ရ၍ ယေန႔ ေစာေစာသြားမည္ဆိုကာ မနက္ ၆ နာရီခြဲတည္းက အိမ္အထိလာျပီး Chen ကို အိပ္ရာႏိႈး၍ ေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ခိုင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
Chen - လဒရယ္ အဲေလာက္ျဖစ္ေနလည္း ကိုယ့္ဘာသာ တစ္ေယာက္တည္းသြားပါလား။ ဘာလို႔ ငါ့လာေခၚေနေသးလဲ။
Sehun - ငါ့မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ၾကီးမို႔လို႔ ဘယ္သြားသြား၊ ဘာလုပ္လုပ္ အတူတူဆိုျပီး မင္းကိုအျမဲတမ္း ေစာင့္ေခၚေနတာကို၊ ဘာလဲ မင္းက ငါနဲ႔တူတူ မသြားခ်င္ဘူးလား။ ရတယ္ေလ အဲလိုဆိုေတာ့လည္း ငါ့ဘာသာ သြားမွာေပါ့။
ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာပိုးအိတ္ေတြ ေကာက္လြယ္ေနတဲ႔ Sehun ကို Chen အေသဆြဲထားလိုက္ရသည္။
Chen - aigoo ကိုယ္ေတာ္ရယ္ ေျပာမိတာမွားပါတယ္။ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ ငါျမန္ျမန္လုပ္ျပီး ထြက္လာခဲ႔မယ္ေနာ္။ ခုေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေန ငါအဝတ္အစားလဲမလို႔။
Sehun - ဒီတိုင္းလဲေတာ့ ဘာျဖစ္မွာမို႔လို႔လဲ၊ မင္းကို ငါက ၾကည့္မွာမို႔လို႔လား။
Chen - သြားပါကြာ မင္းကလည္း ငါရွက္တတ္တာ သိရဲ႕သားနဲ႔။
Sehun - သူကပဲ ရွက္ရတယ္ရွိေသး။ ျပီးတာပဲ ငါဧည့္ခန္းထဲမွာ ေစာင့္ေနမယ္။ ငါးမိနစ္အတြင္း ျပီးေအာက္လုပ္။ မင္းကို ငါ ၆ နာရီခြဲတည္းက ႏႈိးျပီး ျပင္ခိုင္းေနတာ မ်က္ႏွာသစ္တာ toilet သြားတာနဲ႔ ၇ နာရီထိုးသြားျပီ။ ျမန္ျမန္လုပ္ ငါးမိနစ္ပဲေနာ္။
