İÇİMDE

PES

BÖLÜM 6

Kan beynime sıçradı! Kendini ne sanıyorsa adi herif.Çıkışta annem veya babamla beni alacağı konusunda konuşmadık.Daha ilk günden ağaç gibi dikilmek büyük sorun.Hele de yakışıklı olmasına rağmen birisi tarafından tacize uğramak ile beraber daha da büyük bir sorun.Yarım saat geçti hala gelen yok.Arıyorum çalıyor çalıyor açmıyor.Lanet olsun böyle işe.En iyisi yürüyerek gideyim.Gerçi hava bozmaya başladı ve evimiz pek de yakın sayılmaz.O kadar bekledikten sonra eve yürümek aptalca.Yerler ıslanmaya başlıyor,kafamı kaldırdım ve…Yağmur yağıyor!! Üzerimde bir manto veya şemsiye bile yok.Üstelik tüm yolu yürümeliydim.Otobüsün geçme saati çoktan geçmişti.Yepyeni çantamı feda edip kafama koymam gerekecekti.Zaten içinde henüz kitap da yoktu.Koşan birisi kadar hızlıydım ama tam anlamıyla koşmuyordum.Daha da hızlanmıştım ki önümü bir araba kesti.Beyaz,cillop gibi ve aşırı zengin işi olan bir BMV. Kafamı kaldırıp cama baktığımda cam aralandı ve gördüğüm surat karşısında kaşlarımı çattım. ‘’Hadi atla evine bırakayım.’’ Dane bunu söylerken bile o kadar çekici ki.. ‘’Gerek yok gidebilirsin.’’ Diyip bir adım attım ki o arabayı biraz daha ileriye sürdü. ‘’Hadi bak sırılsıklam olmuşsun bile.’’ Aslında teklifi kesinlikle cazip,ama merdivenden inerken yaptığı hareket karşısında amacını bilmiyordum.Hem de daha tanışalı bir gün bile olmadı?! ‘’İstemiyorum gitsene işine sen!’’ laftan anlamayan,ukala,pis sapık. Hızlıca karşı geçide geçtim ama gene önümü kesti.Tanrım…Çok taştı bu tartışmasız. ‘’ Hadi ama..’’ masum bir ifadeyle demeseydi kabul etmezdim evet…Oflayarak bindim arabaya,sürmeye başlayınca ‘’Hem inatçı,hem ukala, hem de…’’ devamını getirmeyi düşünmüyordum elbette.Ancak kendi kendime söylerim.Evet hem de taşsın. ‘’Eee hem de?’’ deyip sırıttı.Aptal anlamış olacak ki böyle bir yakışıklılık karşısında mütevazi olacağını sanmıyorum. Ama bunu ona söyleyemeyeceğime göre ‘’Hem de gıcıksın.’’ Dedim. ‘Öyle mi’ dercesine kaşlarını kaldırdı.Başka ne diyebilirdim ki. ‘’Sen nerden çıktın böyle? Okul dağılalı..’’ durakladım ve saatime baktım ardından devam ettim ‘’42 dakika geçmiş.’’ Dudağının bir tarafı kıvrıldı.Aman Allahım! Çok güzel gülüyorsun kabul. ‘’Sen  neden gitmediysen o yüzden.’’ Ahaha salak şey. ‘’Kıyamam baban mı almaya gelmedi yoksa.’’ Kaşlarını çattığı anda kahkaha attım. ‘’Aa…şey..ben gitmeme nedenimizin aynı olduğunu sanmıştım sadece.’’ Dedi ve kıkırdadı. ‘’Imm…peki söyle neden gitmedin?’’ ‘’Aslında seni arıyordum yani şey bana kızmıştın.’’ İnanmıyorum,ne yani bu kadar mı düşünüyor.Ya bu çocuk her zaman bir günlük tanıdığı birine ilk iltifat eder,sonra eller,sonra da peşine mi düşer? ‘’Evet hala kızgınım bay sapık.’’ Güldü,bu sinir bozucuydu cidden.Söylediğim şey komik değildi.Kaşlarımı çattım. ‘’Bak ilk günden bile ne kadar iyi anlaştık.’’ İyi anlaştık,ha evet çok sanırım beden yolunu kullanmak tercihi ha?  ‘’Ya ne demezsin,harika anlaşıyoruz.Sen bana elliyorsun ve ben sapığımın arabasına biniyorum.’’ Ne..ama..ya ama öyle sonuçta benim sapığım çünkü sapıklık yaptığı kişi benim.Of daha fazla batmadan susuyorum.Güldü ‘’Evet senin sapığın olmaya karar verdim.’’ Deyip elini bacağıma attı.Ağzına atılacak bir tokadı hak ediyor. Eline sertçe vurup ‘’Çek elini! Daha fazlasını yapmana izin vermeyeceğim.Arabayı durdur.!’’ İnmek istiyordum hem de hemen! Lanet olası.Bu en son söylediğim ‘sapığım’ sözcüğü tam anlamıyla onu tahrik edip harekete geçirdi.Farkettim.Arabayı durdurmamakta kararlı,zaten salaklık bunun arabasına binende. ‘’Durdursana!’’ boşuna çırpınıyorum. ‘’Bak evine bırakmama izin ver güzel bir kızı bu havada arabadan indiremem.Dediği şey karşısında ‘’Ha?’’ diyemeden edemedim. ‘’Diyorum ki evine bırakacağım.’’ Tamam susuyorum.Yolu tarif ettim.Evin önüne geldiğimizde bir kalabalık gördüm.Gözlerim pörtledi bir anda.Dane’nin şaşırarak bana baktığını fark etmiştim.Şok olmuş bir modda onun suratına bakmadan ‘’Şey…saol.’’ Dedim ve koşarak eve gittim.Bir kapı sesi daha oldu bunun Dane olduğunu biliyorum.Yüzüm bembeyaz oldu.Hey neler oluyor orada.Durdum,sonra Dane yanıma geldi ve bana baktı bir şeyler demek isteyip diyemiyordu bunun farkındaydım.Evin kapısını anahtarlar açtım.İçersi dumanlarla kaplıydı.Ama bu yangın değildi yani ateş falan yoktu.Öksürmeye başladım. ‘’Hey gitme , bekle beni.’’ Bu Dane idi.Buraya kadar gelmesine gerek yoktu.Ağzımı ellerimle kapatarak evi aramaya başladım.Bir yandan siren sesleri duyulmaya başlanmıştı.Yerde  anne ve babamın yattığını gördüm.Tanrım sadece bayılmış olsunlar yani ölmesinler nolur.! Yanlarına koştum hemen yere oturdum.Annemin kafasını dizlerime aldım.Yaşıyordu evet yaşıyor.Babam,oda orada yatıyordu.Yanına gittim.Evet o da yaşıyor.Şükürler olsun! Ambulans görevlileri anne ve babamı almaya gelmişler.Dane beni kolumdan tutup çekti.Dışarı çıktık. ‘’Şşş ağlama yaşıyorlar.’’ Ağlıyor muyum? Farkında bile değildim.Ağladığımı anladığımda daha da ağladım.Dane beni sarmaladı.Hey , ne oluyor? Geri çekildim.Bir şey demedim.Bu çocukta seviye denen şeyden yok. ‘’Sen gitsene,getirdin işte.’’ Nolur gitmesin diye iç geçirecek değilim tabii. ‘’Asla olmaz.Biraz daha durucam.’’ Sorunlu harbiden. ‘’Seni eve bırakıp gidicem demedin mi? Ayrıca ne bu patlamış mısır da ister misin?Save’’Alay ediyorum tabii ve bu onu sonuna kadar hak ediyor. ‘’Dalga geçme yanında olmalıyım.’’ Yanımda? Benimle? Neden acaba..Dur bir sorayım. ‘’Yanımda mı olmalısın o niye?’’ O sırada anne ve babam sedyeyle ambulansa taşınıyordu.O tarafa yürümeye başladım. O da adımlarıma ayak uydurup yanımda gidiyordu. ‘’Çünkü buna ihtiyacın var.’’ Yanımda bir dayanağımın olmasına evet,işte ona ihtiyacım var ama bu kişinin Dane olduğu konusunda pek emin değilim. ‘’Hayır,yok’’ İç çekti. ‘’ Var.’’ İnatçılığa devam ha? ‘’Yok.’’ Ambulans’ın yanına gelmiştik. ‘’Evet,var.’’ Ah tamam , PES. ‘’Peki.’’ Böyle pes etmem kıkırdamasına neden oldu.İstem dışı gülümsedim onun bu haline.Bana bir alkış hani? Şu anda gülümseyebildiysem yani.Ambulans ile gitmek istedim ama almadılar.Taksi çevirirken kaldırdığım elimi Dane tuttu ve aşağıya indirdi. ‘’Biz arabayla gideceğiz.’’ Elimi indirirken tuttuğu elimi hala tutuyordu.Kafamı ikimizin ellerine çevirdim.Çekerken daha sıkı tuttu.Çekmeye çalışıyordum ama olmuyordu. ‘’Dane?!’’ Suratıma baktı,sonra ellerimize. ‘’Ha,şey…Pardon.’’ Deyip elini çekti.Arabaya bindik ve  giden ambulansın peşinden gittik.

Okuyucu sayısı bayağı bir düştü.Gerçekten çok üzücü :( Son bölümlerde 3.yıl öncesine döndük ve bence bu daha iyi bir konu sağladı.Gereken ilgiyi bekliyorum lütfen yorum ve votelerinizi eksik etmeyin <3