İÇİMDE

Aşkla kapılmış

BÖLÜM-16-

  Öğle tatilinden sonra Dane derslere girmedi.Nerede olduğu hakkında en ufak bir fikrim bile yok.İkinci tenefüs kantine indiğimizde sabah kavga ettiği çocuk ile pis pis bakıştılar.Sınıftaki kızlardan adını öğrendik.Adı Edranmış.İsminde bile meymenet yok ki.Tamda tahmin ettiğim gibi yeni gelenlere bulaşan kendini okulun reisi sanan tiplerdenmiş.Babası okulun eski müdürüymüş.Babası gittikten sonra ağır egosundan bir şey kaybetmemiş anlaşılan.

  Dane’i bir kez daha aradıktan sonra içimden küfür savurdum. ‘’Telefonu kapalı bile değil,ama açmıyor.Nerede bu?’’ dedim Fiona’ya. ‘’Dersi asmıştır taktın sende.’’ Dedi. ‘’Dersi assa büyük ihtimalle haberimiz olurdu değil mi? Yanımda oturuyor.’’ Dedim.Ciddi anlamda endişeliydim,işin kötü yanı neden endişeli olduğumu da bilmiyordum.Geriliyordum. ‘’Tamam bir şey demedim.’’ Dedi Fiona. ‘’Üzgünüm Fiona.Biraz gerginim sanırım.’’ Dedim. ‘’Fark ettim,sorun değil.’’ Dedi.Arka sıramızda oturan çocukların konuşmasına kulak astım. ‘’Baksana Edran bizim sınıftaki rampa kafaya takmış kafayı.’’ Dedi Jack. ‘’Okulun arka caddesinde kapışacaklarmış.’’ Dedi Mick. Bu lafın üzerine kısa süreli şok geçirdim.Demek o yüzden yoktu. Jack ‘’Edran arkadaşları ile dalarsa Dane telef olur.’’ Dedi. İçimdeki endişeyi tetikleyen lafla beraber ayağa kalktım.

  ‘’Fiona hadi!’’ deyip sırasından kaldırıp çekiştirmeye başladım onu. ‘’Jane nereye ders başlayacak!’’ dedi. ‘’Jack ve Mick’in konuştuklarını duymadın mı? Edran –ve arkadaşları- Dane ile kapışacakmış.Yetişmeliyiz’’ deyip hızlandırdım adımlarımı.Olayı anlayınca Fiona’yı çekiştirmek zorunda kalmadım.Güvenliğe çaktırmadan okuldan çıkıp arka caddeyi gözetlemeye başladık.Dane duvara yaslanmış sigarasını içiyordu.Bu durumda bile o kadar umursamaz ki! Ara sokaktan Edran ve onun koyun sürüsü kalabalıklığında arkadaşları geldiğinde bile istifini bozmayan Dane’ye küfür savuruyordum. ‘Kaç kurtar kendini!’ demek istiyordum.Oraya gidersem ilk başta ben ve Fiona telef olurduk.Ama Dane için telef olmaya varım ben.Edran ve arkadaşları arkalarında saklı tuttukları sopaları sallamaya başladıklarında Dane’in arkasındaki ara sokaktan eli silahlı adamlar çıktı.Tanrım! Bunlarda mı Edranın arkadaşları! –Veya adamları demeliyim.- Ama Dane’nin kusursuz rahatlığının devam ettiğini ve silahlı adamlara işaret verdiğini görünce içim rahatladı.Anlaşılan Dane’nin adamlarıydı.

  Bir dakika,evet! Dane’nin adamları mı vardı? Onun gibi birinden beklenmeyecek şey değildi.Edran ve arkadaşları ara sokağa geri girdikleri zaman saklandığım yerden çıkıp Dane’nin yanına yürümeye başladım.Demek kötü çocuk imajının sırrı buydu.Güvendiği adamlar.Başta kendisi.

   Beni fark edince Dane’de bana doğru gelmeye başladı.Kaslarının gerildiğini fark ettim.Şu silahlı adamları görmüş olmamdan pek hoşlanmadığı kanısına vardım.Bende pek hoşlanmış sayılmam ya neyse. ‘’Jane,burada ne arıyorsun?’’ dedi.Olabildiğimce ciddi takınıp ‘’Aynısını sana sormam gerek.Bu silahlı adamlarda neyin nesi?’’ dedim kafamla arkasını işaret edip.Dane arkasını dönüp ‘’Çocuklar gidebilirsiniz.’’ Dedi. Büyük patronlarının (!) lafını dinleyip tıpış tıpış giden adamlardan gözümü alıp Dane’ye döndüm. ‘’Onlar benim adamlarım minik.’’ Dedi. ‘’Minik mi? Ahh,hiç alaya alınacak durumda değilim inan.Bana bir açıklama borçlusun!’’ dediğimde kolunu omzuma atıp caddeden çıkarmaya çalışırken konuşuyordu. ‘’Her şey gayet net değil mi?’’ dedi. Ah bu çocuğun rahatlığı beni rahatsız etmeye başlıyordu. Kolundan kurtulup önüne geçtim.Ellerimi gövdesine koyduğumda elime değen baklavalarının dikkatimi dağıtmasını elimden geldiğince engelledim. ‘’Değil.Anlatmalısın,’’ dedim. Takmayınca ‘’Hemen!’’ diye hırladım.Gözlerini pörtletti. ‘’Sevgilim,sakin ol.Vay be bir insan sevgilisine bu kadar mı benzer..Benim kızım.’’ Deyip güldüğünde yanağımdan makas aldı.Omuzuna hafif vurup ona sıkıca sarıldım.Burnumu boynuna gömüp kokusunu içime çektim.O silahlı adamları gördüğümde onun tarafında olduklarını bilmediğimde o kadar korkmuştum ki.Belime doladığı kollarını sıktı. ‘’Sana bir şey olacak sandım.’’ Dedim ona sarılmayı bırakmayıp.Yanağımı uzunca öpüp ‘’Merak etme,sen varken bana bir şey olmaz.’’ Dediğinde boynunu öptüm.Kıkırdadı.Vay canına boynunun öpülmesinden huylanıyordu.Bunu öğrendiğim çok iyi olmuştu.Aynı yeri tekrar öptüğümde kıpırdanmaya başladı.Küçük bir kahkaha atıp geri çekildim.Yüzünde ki kusursuz gülüşü benim bundan sonra ki mutluluk kaynağımdı sanırım.O gülüş olmazsa benim de mutluluğum olmazdı.

  Kolu omzumda şu lanet caddeyi terk ederken Fiona’nın bıraktığım yerde olmadığını fark ettim.Cebimden telefonumu çıkartıp Fiona’ya mesaj attım ‘’Neredesin Fi?’’ Ona ilk kez Fi diyordum.Telefonu tekrar cebim koyup kollarımı Dane’ye doladım. ‘’O çocuk tam bir kendini beğenmiş.Kendini okulun reisi sanıyor.’’ Dediğimde ‘’Sen bunları düşünme,salla gitsin.’’ Dedi.Kafamı kaldırıp ona baktığımda kafasını eğdi.Sigara kokan nefesini hissettim.Normalde sigaradan da kokusundan da nefret ederdim ama bu işin içine Dane girinceye kadarmış. ‘’Öyle olsun.’’ Deyip susmayı tercih ettim.Cebimdeki telefona gelen bildirimle elimi cebime attım.Mesajı açtım. ‘’İşlerin yoluna girdiğini anladığımda sınıfa geri döndüm,siz aşıkları baş başa bırakayım dedim ;) Neyse ki Bayan Sharon pek kızmadı.’’ Düşünceli arkadaşım benim. ‘’Pekala Fi,ben Dane ileyim.Çıkışa 20 dakika var,bekliyorum.Aşağıya inerken ceketimi ve çantamı unutma x’’ yazıp yolladım. ‘’Fiona mı?’’ dedi Dane. ‘’Hıı,evet’’ diye cevap verdim. Güldü ‘’Ne o trip mi atıyorsun bakalım?’’ dedi. ‘’Neyin tribini atacak mışım?’’ dedim. ‘’Bilmem’’ dedi.Omuzumda ki elini belime indirip beni kendine daha da çekti.Bana doğru düzgün cevap vermediği için aptalca trip atıp şuan ona sarılmaktan mahrum kalamazdım ya.Ona ne zaman aşık oldum hiç bilmiyorum.Ama bildiğim tek bir şey vardı,o da Dane’ye tamamiyle kapılmış olduğumda.Bir sorunu vardı,anlatmıyordu.Gözümde oldukça gizemli gözüküyordu.Ama ben bu işi çözerdim.Onun yanında olup,ona yardım edebilirdim.Her ne kadar sapık olsa da benim sapığımdı.Sorun yoktu.

Yazmayı gerçekten özlemişim.Vote ve yorumlarınızı ihmal etmeyin lütfen :)