Yardıma muhtaç

623 18 5
                                    

BÖLÜM 14

Yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyorum.Yok,olmuyor.Bir türlü uyuyamıyorum.Bu gün lunaparkta olanlar aklımdan çıkmıyor.Düşündükçe gülümsüyordum.Aşık değildim ben.Sadece bu gün olanlar muhteşemdi.

Onun için mükemmel olduğumu söyledi,onun olduğumu söyledi.

Bu neyin nesi? Bir insan kızları taciz etmeye alışık olup her taciz ettiği kıza bu tür sözler söyler mi? Ben olsam söylemezdim.Telefonumu elime alıp twitter’a girdim.Gece gece etkileşimler sönük kalmıştı yine.Arama çubuğuna Dane Swan yazdım.Profiline girdiğim de kaşları çatık karşı tarafa baktığı bir fotoğrafını gördüm.

Tanrım bu çocuk cidden fazla karizmatik.Takipçi sayısı neredeyse benim dört katım kadar.Fotoğraflarına girdiğimde birkaç arkadaşıyla gece kulübünde çekindiği fotoğrafını gördüm.Eliyle kamerayı göstermiş ve ıslık çalar gibi dudağını büzmüştü.Diğerinde ise….Diğeri.

Lanet olsun! Cidden az önce beni sevebileceğini düşünmüştüm.Bu çocuk kimseyi sevemez.Şu fotoğrafa baktığımda bugün onu ayık kafa ile öptüğüm için pişman olmuştum.Sahi neden onu öpmüştüm? Aptalın tekiyim.

Fotoğrafta etrafında beş altı kişinin ortasında bir kızın göğüslerini sıkıyordu.Sinirle telefon kilidini kapayıp telefonumu yastığımın altına koydum.Ve gözlerimi kapamaya uğraştım.

Koyunlar yerine gözümün önünden Dane geçiyordu..Maalesef.

***

Sabah gözümü açtığım da acaba güneş doğmadı mı diye düşündüm.Ama saat öğlen birdi,havanın kapalı olması da karanlık bulutlar yüzündendi.

Bu hava da gözümü kapayıp tekrar uyumak isterdim ama hayır,uyanınca tekrar uyuyamayanlardanım.Kalktım,birkaç egzersiz hareketi sonrası banyoya girdim.

Yüzüme soğuk su vurunca az da olsa kendime gelmiştim.Yağmurlu bir Pazar sabahına uyanmak moral bozucu,özellikle işin içinde Dane olunca da.

Mavi pijama takımlarımı değiştirmeden aşağıya indim.Ve manzara klasik Pazar gününü yansıtıyordu.Ama bu manzara hoşuma gitmiyor değil.Baba televizyon karşında gazetesini okur bir şekilde otururken,anne kahvaltı masasını hazırlar.

Babamın yanına gidip ‘’Günaydın!’’ diyerek kucakladım onu.Aynı şekilde bana sarılıp ‘’Güzellik uykusundan kalkılmış anlaşılan.’’ Dediğinde ondan ayrıldım. ‘’Ya evet ne güzelliği ama.’’ Dediğimde güldü. ‘’Haklısın tatlım senin güzellik uykusuna ihtiyacın yok.’’ Dediğinde kıkırdadım. ‘’Bayağıdır görüşemedik baba.’’ Dedim.Babama cidden alışıktım.Ama nöbetleri yüzünden ondan ayrı kalmaya alıştım. ‘’Nöbetler yüzünden olduğunu biliyorsun tatlım.Polis kızı olmak kolay değil biliyorsun.’’ Deyip göz kırptı. ‘’Çok iyi biliyorum’’ göz kırptım. ‘’Her neyse ben anneme bir bakayım.’’ Deyip ayaklandım. Mutfağa gittiğimde annemin eskilerden bir şarkı mırıldanıp salam doğradığını gördüm. ‘’Ünlü vokalist Madison Bratz! Günaydınlar.’’ Dedim.Annesinin şımarık çocuğu gibiydim.Evet sanırım cidden öyleyim. ‘’İnanamıyorum,sizde bir hayranım olmalısınız.’’ Dediğinde güldü. ‘’Evet,çok büyük bir hayranınızım.’’ Dedim. Elime bir tabak doğranmış salam tutuşturup masayı işaret etti.

  Güzel bir aile kahvaltısından sonra odama çıkıp banyoya girdim.Kısa bir duştan sonra dişlerimi fırçalayıp üzerimi giyinmek için gardırobumu açtım.Dışarı çıkacaktım.Beyaz iç çamaşırlarımı giyip üzerine dar kot ve asker yeşili askılı bluz giydim.Saçlarımı kurutup yandan bolca ördüm.Parfüm sıkıp taşlı küpelerimi ve bilekliklerimi takıp yandan taktığım siyah çantamın içine telefonumu ve cüzdanımı koyup aşağıya indim.Koşar adımlarla kapıya ilerlerken ‘’Ben çıkıyorum!’’ diye bağırdım ve dışarıya çıktım.

Derin bir oh çekip sonunda diye geçirdim.Sahilin yakınında ki yürüyüş alanına gidecektim.Ağaçlık alanda yürümek iyi hissetirir.

Yürüyüş alanında el ele yürüyen çiftlere imrenmeden edemedim.Aşk’a inanıyordum, hayallerimdeki aşkı yaşamak için ise her şeyi göze alacaktım.Gerçek sevgili nerede? Onu bulacak mıydım? En önemlisi o kim?

Bunları düşündükçe gözümün önüne Dane geliyordu.Önümde,yerde ki pet şişeye ayağımla sertçe vurunca etraftakiler bana bakmıştı.Burası Londra.Sessiz yerlerde gürültü yapmak ayıptır falan.Hiç umurum da değil.

Geçen gece Dane’yi gördüğüm bara gidecektim.Belki bu sefer de bir kızla yakalarımda içimde kalan yumruğu suratına geçiririm.

Gerçi 3.kez bir kızla görürsem daha onun suratına bakar mıyım bilmiyorum.

Hey,hey! Neden bakmayayım? Benim neyim ki o? Onun kızları varsa benimde etrafımda bir sürü yakışıklı çocuk var.

Barlar sokağı gece olmadan hareketli olmasa da insanlar vardı.Yanlış zamanlama.Şimdi burada bir Dane bulamam herhalde.

Bardan içeriye girdiğimde gitar sesi duyuluyordu.Sahnede kim var bilmiyordum.Dane gibi vücudu olan biriydi.Kafasında siyah bere ve tişört vardı.Duvarlardan birine yaslandım ve gitar çalan çocuğu dinlemeye başladım.Şarkı söylemeye başladığında cidden iyi bir sesi olduğunu fark ettim.Burada o ve benden başka kimse yoktu.Şüpheli bir durum.Hıım.

Gözlerini yumarak kafasını kaldırdı.O an kalp atışlarım hızlandı.Müzik ile mi ilgileniyordu? Onu izlemeye devam edersem kızgınlığım falan geçecekti.Arkamı dönüp çıkışa yöneldiğimde ayağım kenarda duran bira şişesine takıldı.Şişe yere düşüp büyük ses çıkardığında olduğum yerde durdum.Şişeyi kaldırıp giderken ‘’Jane.’’ Seslendiğini düşündüğüm kişinin bileğimi tutması üzerine ona döndüm. Bir çift ela göz ile karşılaştığımda çarpık bir şekilde gülümsedi ‘’Seni buraya hangi rüzgar attı.’’ Dediğinde yanağım öpmek üzere yaklaştığında kendimi geri çektim.

Kaşlarını çatıp ne oluyor demek istercesine baktı. ‘’Gitmeliyim.’’ Deyip arkamı döndüğümde eli hala bileğimdeydi ve bırakmaya niyetli durmuyordu.Daha önce canımı acıttığı zamanlarda ki gibi gözleri kararıyordu.Evet yine neye sinirlendi bilmiyorum ama onu sakinleştirmeliyim.Elimi yanağına uzatıp okşadığımda sessizce ‘’Sakin ol..’’ dedim.Eli hala sıkıydı.Onu böyle yapan neydi? Sinirine hakim olamamasına sebep olan ne? Dudaklarına bir öpücük kondurduğumda bakışları yumuşamıştı.Eli bileğimi sıkmıyordu. Hayır ona kızgındım sadece canımın acımasını istemiyordum.

‘’Üzgünüm..’’ dedi.Elini çekip geriye adım attı.Bu sefer ben ona bir adım yaklaşıp ‘’Böyle olmanın sebebi ne?’’ dediğimde yere baktı. ‘’Seni üzmeyi hiç istemem.’’ Dedi. ‘’Üzdün.’’ Dediğimde gözlerime baktı. ‘’Üzgünüm.’’ Dedi. ‘’Anlat bana.’’ Dedim.Elimden tutup sürüklemeye başladı.

Şuan ona yardım edebilecekmişim gibi geliyordu.Sanki o yardıma ihtiyacı olan biriydi.Ve bende ona yardım edebilecek tek kişiydim.

İÇİMDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin