The Mafia Boss

Chapter 3

[chapter 3]

Nag daan ang mga araw, linggo at mga buwan na kahit miski isang alaala ay walang bumalik. I thought it was temporary but ilang buwan na din na nasa ganito aking kalagayan.

Napakasakit dahil sabay silang nawala at naiwan akong mag isa. Ilang months na ba akong tulala? Three months na pala. Ang bilis nang panahon ngunit ang sakit na nararamdaman ko tila isang linggo pa lang. Nang mailibing sila ipinangako ko na hahanapin ko ang may sala at pag babayarin sa ginawa nila. But Am i weak? Or Am I afraid? I can't stand alone. Nasanay akong nasa tabi ko lagi sila.

Im always crying everynight, kasalanan ko naman kasi hindi ba? Wala akong maalala ng umagang iyon, paano namin mahahanap ang salarin kung wala akong maibigay na sapat na ebidensya at kongkretong payahag sa mga awtoridad.

Today is sunday , May 28

Im always in gang fight, every sunday nakikipag basag ulo ako for nothing. Masabi ko lang na malakas ako in physical but in emotional it hurts, the pain slowly killing me inside! what should i do to become strong?

"Hey idiot! Come on! Fight us!" may rambulan ngayon dito sa isang eskinita. Nanghahamon sila, so there wish is granted.

Nag sugudan ang lahat. Mapa babae, lalake at maging ang mga bata. They fightening each other. Maraming duguan dahil sa mga injured na natamo nila. And im here watching there fucking riot.

"Madame, we won! Heto ang napagkasunduang pusta" Robert said and he gave the money. Pinag parte partihan namin ang perang iyon that's the real victory!

I change a lot! I wear Mask to hide who Am I. I need to be strong for my own. I will stand alone kahit gaano kahirap susubukan at susubukan ko.

"Madame, ang balita namin aalis ka na. Iiwan mo na kami?" Robert said. Marami siyang sugat kaya binigyan ko muna ng first aid. By the way Robert is one of my friends. He is always there when i need him. He is Hacker anyways a great hacker.

"Saan mo nahagilap ang chismis na iyan?" nag tatakha kong tanong. Saan nya nahagilap ang mga chismis na yan. I rolled my eyes na kina-tawa niya naman. Tsk. Whats wrong with him?

"Im a great hacker diba? May nalaman ako and i know you're interested." he said. He smirked at kinuha ang laptop nya. "Madame, here's some information about doon sa taong pumatay sa mga magulang mo." he said. Lumawak naman ang ngiti ko and i hugged him. Napatulala naman siya. What his problem?. Kinuha ko ang laptop niya na andoon lahat ng information but the name, pictures, location wala. According dito he is male, 5'8 tall , he belongs in mafia and he is in the philippines. What Philippines? So kailangan kong pumunta sa Philippines.

"Thanks you so much Robert. Kung wala ka siguro baka hindi ko nalaman na andoon ang hayop na iyon!" I said. Mariin kong tiningnan ang laptop niya na halos matunaw na sa titig ko. "My revenge is coming!" i said with full anger in my eyes.

"Madame? Iiwan mo na ang grupo?" malungkot na wika ni Jacob. Jacob is great he is best buddy of Robert. Nakakalungkot mang isipin ngunit parang ganun na ang gagawin ko. I leave them.

"Maybe next week Jacob. Pupunta ako sa Philippines. Ito na siguro ang huling gang fight natin." Nakakalungkot dahil maiiwan ko sila. I hugged him. "Don't worry best buddies ka pa rin namin ni Robert." i said. Nginitian niya naman ako. Kahit ganito si Jacob napamahal na siya sa akin. I won't leave them but my priority is to find the killer.

"But Madame, kakayanin mo kaya na wala kami? You can't fight alone" Robert said. Tama sila i can't but i will try. "Yes i can't, but if i want to be strong,i will try to learn how to fight alone". Pumalakpak naman sila. May mga toyo talaga. Anyways half Filipino sila.