The Mafia Boss

Chapter 2

[Chapter 2]

"Sweetie, wake up na. Happy birthday little girl rather lady" dinig kong wika ni Daddy. Ginigising niya ako. He sat on my bed and he kissed me in my cheeks at malambing na hinimas himas ang ulo ko.

"Baby, anak happy 17th birthday!" Mom kissed me on my forehead. Nakangiti kong binuksan ang aking mga mata. They smiled at puno iyon ng pagmamahal. Parang walang makakabuwag ng matatag naming pamilya.

Nang makabangon ako mahigpit nila akong niyakap. I love them so much. Humikab at nag unat ako ng aking braso upang mayakap ko sila.

"I love you both Mom, and Dad"

Ngunit bumitaw sila sa aking yakap.
They both screaming, gusto ko silang tulungan ngunit hindi sila maabot nang aking kamay. Palayo sila ng palayo hanggang sa hindi ko na sila matanaw. Parang unti unting dinudurog ang puso ko dahil sa sobrang sakig at sa katotohanang wala akong magawa para sakanila. Humihingi sila ng tulong pero ako eto umiiyak na parang tanga. Hindi ko magawang gumalaw para tulungan ko sila.

They need my help...

Gulat na gulat akong bumangon. Halos mawalan ako ng hininga. Ininom ko ang tubig na na nakapatomg sa table ko. Hindi ko alam bakit sobrang sakit para akong pinapatay ng sarili kong panaginip. Naramdaman ko na lang na May tumutulong luha na pala sa mata ko. I wiped my tears pero mas lalong bumubuhos ang luha ko.

I can't breath damn!. Hinawakan ko ang dibdib ko dahil hinahabol ko na ang hininga ko. Shit!

Panaginip na naman

Tiningnan ko ang buong paligid pero hindi sakin pamilyar ang lugar. Nasaan ako? Tsaka bakit may tubig? Birthday ko ngayon diba? Where is Mom and Dad?

Napahawak ako sa ulo ko na unti unting nananakit. "Ahh - ahh ang sakit!"

Marahil nasobrahan ako sa tulog. Ininda ko na lang ang sakit dahil alam ko namang mawawala din naman ito kaagad.

Gaano na ba ako katagal na nakahiga sa puting kama na ito? At bakit ako nasa kwartong ito? Anong oras na ba? Mamamasyal pa kami ni mommy at daddy. Nangako sila na mamamasyal kami.

May pumasok na babae she wear a hospital nurse uniform and obiously she is nurse. But why i'm here? Bakit ako nasa hospital? Anything happened?

"How are you Ma'am? Do you feel good?" nurse said. She check my heartbeats, my temperature at pinalitan niya ang destros ko.

"Gaano ako katagal na nakahiga dito? Where's mom and dad?" i asked sa nurse. Tahimik lang ito at tila walang balak mag salita. "Hey nurse i'm questioning you! PLEASE ANSWER!" iritable ko siyang hinila upang humarap sa akin.

She looked at me at wala iyong emosyon. "Mahigit one week ka ng nakahilata diyan sa kama!" iritable niya ring sagot. What? One week na akong nakahiga sa kamang ito? Seriously? Where's Mom and Dad?. She gave me some paper bago umalis at nagiwan din siya ng makakain.

"Wait nurse! Where's my Parents!" she ignore me at tuluyang lumabas.
What is this? Nang isa isahin ko ang mga papel there are some picture ni Dad duguan ang kanyang katawan. He dont have any wound, ngunit may tama siya ng baril sakanyang dibdib. Natulala ako sa kawalan, NO! This is not true! NEVER!

Hindi ko namalayang unti- unting pumapatak na pala ang mga luha ko. Napahawak ako sa ulo ko dahil sumusobra ang sakit nito.

"NOOOOOO!" I screamed. Humahagulgol na ako sa pag iyak. No! This is not true! THIS IS NOT FUCKING TRUE!

"P-Pero b-bakit?..." tanong ko sa sarili ko. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko pero hindi ko kaya! Unti unting nag sisink in sa utak ko ang mga pangyayari ngayon.