Aleson, çocukluğundan beri yakın arkadaşı olan jenna'nın yanına taşınır. Jenna ve Aleson çok küçük yaşta aynı kazada ailelerini kaybetmiştir. Aleson hayatının değişeceği bu şehirde başına neler geleceğini bilmeden yaşamını sürdürür. Fakat kısa bir s...
Üst raflardan birinde gözüme kestirdiğim bir aşk romanı vardı.Önce elimle uzandım fakat boyum uzanmamıştı.Ardından yanımda duran 3 basamaklı merdivene çıkmak için onu hizaladım. Yavaş ve korkak adımlarla merdivenin son basamağına çıktım.Tam kitabı elime almıştım ki altımdaki merdiven birden kaydı ve ben yere yapışmak üzereydim ki kendime birinin kollarının arasında buldum.Nefes nefeseydim ve kollarında olduğum kişinin kokusunu almıştım bile.Bu Max'di.
"Sanırım sürekli bir yerlerden düşeceğim ve sen beni kurtaracaksın"dedim.
"İnan ki bir şikayetim yok."dedi hafif gülümseyerek."Belkide yardım istemelisin,hayatta her şeyi tek başına halledemezsin"dedi.
"Haklısın,her zaman bir süperman'im olmaya bilir."dedim alay ederek.
"Evet,her zaman bir süperman'in olmaya bilir."dedi. Hayal kırıklığına uğramıştım."Ama,ben her zaman yanında olacağım aleson"dedi. Beni saniyeler arasında nasıl da şaşırtıyor ters köşe yapıyordu.Hayranlığım gün geçtikçe artıyordu ona karşı.İçimde yapmamam gerektiğini bildiğim fakat beni içten içe heycanlandıran bir his vardı.Engel olamıyordum... Dudaklarımdan istemsizce dökülüverdi sözcükler...
"Max,kadere inanır mısın?"dedim. Kalbim avucumun içerisinde gibi atıyordu.Ona bir adım yaklaştım ve vücudumuz birbirine tamamen değiyordu.
"Bana bu soruyu birkaç ay önce sorsan, asla derdim. Ama sen,sen karşıma çıktığın günden beri hatta seni ilk gördüğüm saniyeden beri, inanıyorum."Dedi ve ellerini saçlarımın arasına attı.Elleri saçlarımın arasındaydı, avuçları yanaklarıma değiyordu... Dünya durmuş muydu,yoksa biz mi dünyada yaşamayı bir kaç dakikalığına durdurmuştuk.Dudaklarıma doğru yavaş yavaş, sanki beni ürpertmek ten korkan narin narin yaklaşımlarla nefesini hissedebileceğim kadar yaklaştı.Dudaklarımız birbirine hasret iki dünya gibi tam kavuşacakken "Gençler kapatıyoruz,kitapları alıyor musunuz yoksa kalıyor mu?".
Gülümsedik ve birbirimizden ayrıldık... Dünya tekrar dönmeye başladı,hayat kaldığı yerden devam etmeye başladı."Evet, alıyoruz"Dedim saçımı elimle arkaya iterek.Kitapları aldım ve kasaya doğru gittim.Kasiyer kitapları paketledi, ve az önceli cırtlak ses tonuyla "79 dolar 20 cent "dedi. Elimi çantama attım fakat max benden önce davran dı ve parayı ödeyip paketleri aldı. Ardından mağazadan ayrıldık...
"Ee, jenna ve stefan ne durumda?"dedim.
"Şey, jenna akşam için bana geçti stefan ile birlikte" dedi.
"Akşam için , bir program mı vardı?"dedim.
"Evet,stefan,jenna,sen ve ben akşam yemeği yiyeceğiz"dedi.
"Pekala,eve uğramam gerekicek"dedim.
"Elbette, jenna arabayı aldı beraber dönüyoruz"dedi.
"harikaymış"dedim gülümseyerek..."Aslında eve uğramamıza gerek yok.Hemen size gidelim"dedim.Çünkü heyecanlanmıştım ve ağzımdan eve gitmek çıkmıştı.Tanrım bazen gerçekten de aptal olabiliyorum.
Ardından arabaya atladık ve evin yolunu tuttuk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
