Güz Çiçeği

55 2 2
                                    

Max ve ben yol boyunca konuştuk. Konusmaktan biraz daha ileriydi aslında flört gibi. Bilemiyorum çok farklı ve fazla yakışıklı. Olamaz yoksa gay olmasın.Yok canım daha neler. Gay olsa jenna mutlaka duyardı. O kadar çok konuşmuş ve birbirimizi anlatmıştık ki yol çok çabuk bitti. Evimin önüne geldik ve max arabadan inip kapımı açtı. Bu jest beni benden aldı ve hemen kendimi başka bir konuya attım.

-Ne gündü ama değil mi?

-Güzel bir gündü, yine bir kız cazibeme dayanamayıp arabamın önüne atladı.

-Ah, iyilesince seni kendi arabamla çarpıcam.

-Pekâlâ, kısasa kısas diyorsun.

Max bir taraftan konuşurken öbür yandan da alışveriş çantalarımı alıyordu.

-Teşekkür ederim, sana çok yük oldum.

-Ben şikayetçi değilim Aleson.

-Pekâlâ max aslında bi kahve icmek ister misin?

-Aslında olabilir, tabi ailene sorun olmazsa.

-Ailem yok max, ben jen ile yaşıyorum.

-Aa, pekâlâ.

Eve doğru yururken ayağım sendelendi ve max beni belimden kavrayıverdi.Kolları oldukça güçlüydü, parfümü de baştan çıkarıcı. Çantadan anahtarimi aldım ve kapımı açtım. Evde kimse yoktu ve saat gece yarısını çoktan gecmisti.

-Max bugün bu civarda parti var mi?

-Evet, Kolona'nın evinde

-Jen'in neden evde olmadığı anlaşıldı.

Ben kahveleri yapayım.

-Yardıma ihtiyacın var mi?

-Yo, teşekkür ederim sen keyfine bak lütfen.

Max koltuğa oturdu,etrafı gözlemledi ve yıldız soruyu sordu.

-Burası çok garip dizayn edilmiş. Sanırım senin sevkin değil.

-Evet, jen. O garip bir kız ama giyim konusunda kesinlikle çok zevkli. Bilirsin daha çok sexsi giyinmeye çalışır

-Peki sen nasıl giyinirsin.

-Böyle ışte rahat aslında.

-Güzel, sana yakisiyor.

-Kahvelerde geldi.

-Teşekkür ederim. demek aynı okuldan mezun olacağız.

-Evet son senemde kaçıp geldim.

-Şehri bırakmak zor olsa gerek.

-Aslında ben arkama bakmadan kaçtım şehirden

-Şaşırtıcı, peki neden.

-Öyle gerekiyor du diyelim. Hem jen'e sozum vardı.18 olunca hemen yanına gelecektim.

-Dostluğunuz eski sanırım.

-Evet jenny ve ben anne ve babamızı aynı gün kaybettik. Onun ailesi bizim şirkette çalışıyordu ve babası babamın sağ koluydu. Üstelik çok yakinlardi. Çok zor bir gündü ıkimizin sıkı dost olduğu gün.

-Üzgünüm, hatırlamak istemezdim.

-Yo sorun değil, hatirlamayinca unutulmuyor max.

Derin konusmamizi jenna'nın kapıyı acar açmaz delice bir kahkahası bozdu.

GECENİN MELEGİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin