Skies Heart II: Secrets [Completed]

Chapter XIX: Reaching you

REST CITY 2: Avillo City

Temane Inn

Nagpapahinga na sa bagong inn nila sa Avillo City ang grupo na hawak ni Vipie. Beating everyone as 1st in the ranking did manage to give them the royal life they cannot imagine. Now they understand the pointing system in DWD, the stronger the aura the higher the points. Two release all of Mortal souls of the Great Gods boosted their points big time.

The term 'Inn' is not sufficient to fit in the 'Mansion' they got. Golden plates, chandeliers, heavy curtains, nice view, hundreds of servants, big garden and a man made lake are just few to name the pros of their rank. It almost feels like they already won the game. Maging sina Kria na nag aalala sa kalagayan ng mga kasamahan ay napanga nga muna ng sampung segundo bago nakagalaw. 

Hindi rin nakaligtas sa utak ni Vipie ang mapamangha at magwala sa control room nya ng matapos ang laban nila sa Level 2. Lalo pa iyong nagdiwang ng makitang nauna sila sa ranking, a thing to be bragged sa mga kasamahan nya. "That'll be all for today. I'll log out now." Kakatapos lang ng Game host magpaliwanag ng 'Inn' na nakuha nila at kung ano ano pang bagay. The last level would be 5 days from the present time, kaya makakapagpahinga ng literal ang mga utak nila sa boses noon. UNLESS, may makukulit na bata na namang mag asam ng pagkamatay nila sa PvP. Though Vipie doubt that, she said that at that time of the game, players are more careful in their stay. Lalo na ngayong PITO na lang sa libo libong sumali ang natitira para sa PvP na laban sa Level 3.

"Bye, and take care~" Daig pa ni Vipie ang nanalo sa lotto sa yumi ng boses, she sweetly smile to her team before signing out. How they find it crazy when she acts like a water. Cold when cold, and hot when hot.

"K. Bye." Walang kaliga ligaya man lang ang nagiisang tugon na iyon ni Yussen, ang sunod na nilang narinig ay ang log out tone ng Game host mula sa sistema nila. 

Hindi napigilan ni Kria na mapabuntong hininga, saan mo man daanin ang mga nangyari, nakaraos sya sa nerbyos sa Vision na nakita nya, and she's glad she WAS wrong in reading it. 

Nasa kwarto sila ni Trese at kasalukuyang binibigyan ng paunang lunas iyon, inuna na nila ang dalawang nag release all kanina at ang pinakabata sa kanilang hindi pa din nagkakamalay, kaya mahimbing na nila ang mga iyong iniwanan sa kani-kanilang mga kwarto. They knew the Viesrayon did not use that much of her power, so the fact that she's unconscious fears them even more. 

"Is she really gonna be okey?" Nag aalalang tanong ni Yussen habang nag ngangatngat ng kuko nya. Nakasandal ang Zilliantx sa pader malapit sa pinto ng magarbong kwarto habang pinapanuod ang dalawa nyang kasamahang nakadantay sa kama ng tulog pa din na si Trese. 

Tumayo na ng ayos si Sehire at naghalukipkip, and as usual, dala dala ang nakakurba nyang labi."She's fine." Maikli noong sagot sa nag aalalang mga muka ng dalawang kasamahan. Napabalikwas din ng tayo si Kria habang hindi maalis ang nakapintang pag aalala sa muka. "Then why is she still unconscious?"

Mabilis sanang sasagot si Sehire, pero napatigil sa kalagitnaan ang bibig nya sa dapat pagsasalita ng mapagtantong baka matamaan ang sekreto ni Sora. Mabilis nyang binago sa mentalidad ang sasabihin. "Because she's charging." He phase the door and walks rapidly to escape from the hot seat. Pero agad nahawakan ni Kria ang braso nya at haras syang hinigit pabalik. "Are you hiding anything from us?" A woman, that question, and that stare says it all. The secret of Sora cannot be hide anymore. But until she wakes up, he needs to remain silent. 

"I can't comprehend." The mortal soul of Hermes answers wisely, before leaving a sweet smile and finally walking out the door. Napabuga pa iyon ng malalim na hininga at dali daling naglakad patungo sa kwarto nya.

Pero hindi nagpatalo si Kria, nakiagapay sya sa paglalakad ni Sehire at patuloy pa din sa pagtatanong. 

Napasilip si Yussen sa nakahimlay sa kama na Viesrayon, wala iyong maskara kaya malayang nakipaglaro ang muka noon sa ala-ala ng mga salita noon kanina sa labanan ng Level 2. "I'm Sorry..." He knew he's not really a bookworm, so he still doesn't know what to think about the supposed-to-be-a Memoir having the same exact voice as that of their dead friend.