Forced

3~Κεφάλαιο

Γ-Γιατί ρε,τι θα μας κάνουν δύο νεκρά σώματα;Εε::Για πες!Θα μας φάνε;;
Μας ακούσανε μέχρι έξω και οι άλλοι μαζευτήκανε και κοιτάζανε.Ομτζ...

Γ-Δεν μου απαντήσατε,ποιος είστε;

Δ-Είμαι ο διευθυντής αυτού του νοσοκομείου.Και όχι δεν μπορούν να σας επιτεθούν ,αυτοί οι ασθενείς ,αλλά στην περίπτωση που δεν υπάρχει κανείς εδώ να επιτηρεί δεν μπορούμε να σας αφήνουμε μόνους σας.

Γ-Ναι έχετε δίκιο.Είμαστε στο νηπιαγωγείο και πρέπει να έχουμε κάποιον να μας επιτηρεί..Έχετε δίκιο...Αα και πριν υπήρχε κάποιος εδώ έξω ,που τον ρωτήσαμε πριν μπούμε.
Εγώ παρακολουθούσα το γεγονός με το να είμαι δίπλα στη μαμά μου και με το στόμα μισάνοιχτο . Ταυτόχρονα ακούμε βιαστικά βήματα να έρχονται προς το μέρος μας ,με μεγάλη ταχύτητα.Αντικρίζουμε έναν λαχανιασμένο άντρα.Αυτός ήταν που ήταν από έξω .

Μ-ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ.
Και όλοι κοίταξαν προς αυτόν που έδειχνα με το δάχτυλο του χεριού μου.

Δ-Ώστε εσύ τους έβαλες μέσα;

Γ-Ναι κύριε.

Δ-Και που ήσουν;

Γ-Έγινε κάτι σοβαρό στο χειρουργείο 3 και με χρειάζονταν.

Δ-Και εσύ γιατί δεν ενημέρωσες κάποιον άλλο που έχει κενό τώρα, να κάτσει στην θέση σου;Τέλος πάντων το συζητάμε μετά αυτό.Συγγνώμη για την ενόχληση κυρία μου.Όπως βλέπετε εγώ φταίω για αυτό.Θα σας αφήσουμε στην ησυχία σας και θα φέρουμε άλλον να προσέχει.

Γ-Χμμ..
Η γιαγιά μου νιώθοντας ευχαριστημένη που επιτέλους κατάλαβε το λάθος του.Ποτέ μην τα βάζεις με γιαγιάδες.Ειδικά με την δικιά μου.

Έφυγε ο διευθυντής με δυο γιατρούς που ήταν πίσω του, να τον ακολουθούν και εμείς κοιταχτήκαμε.Άρχισε να γελάει και εγώ είχα μείνει.

Γ-Χαχαχα...εντάξει εγγονούλα μου χαιρέτα τους και έλα να φύγουμε .
Να φύγουμε;Ωπα..ένα λεπτό...γιατί κανείς δεν με ενημέρωσε για αυτό;Ωχ...τι βλακείες λέω και εγώ.Σπίτι μου θα πάμε ή καμιά βόλτα.Ουφ...
Μ-Λοιπόν μαμούλα μου..(καθώς έκλαιγα)σε αγαπώ πολύ...συγγνώμη..Δεν ήθελα να σου φωνάξω..σε αγαπώ πολύ..μαμάααααααααα...που είσαι;Μην ..θα μου λείψεις.Καλό παράδεισο μανούλα μου ..ούτε καν εγγόνια είδες ,ούτε τα ...γενέθλια μου χάρηκες..τα γενέθλια που γινομαι σχεδόν ενήλικη .Σε αγαπώ..δεν ξέρω τι άλλο να σου πω. Θα σε ξαναδώ στην κηδεία σας.Γεια σας.

Γ-Πάμε;

Μ-Εμ...ναι.
Καθώς κατευθυνόμουν στην πόρτα,σταμάτησα...Κάτι με σταμάτησε.Τίναξα το χέρι μου,που η γιαγιά με κράταγε και έτρεξα προς τα πίσω.Πιάνω τη μαμά και την αγκαλιάζω σφυκτά.Πολυ σφυκτά.Γιατί μαμούλα...μην με αφήνεις μόνη μου.

Μ-Αχ...😭😭

Γυρνάω προς τα πίσω και αγκαλιάζω τον πατέρα μου...κλαίγοντας. Πολύ σφικτά τον αγκαλιάζω..μέχρι να πονέσει όσο πονάω εγώ τώρα.Ξέρω ξέρω...δεν γίνεται να πονέσει...
Τους καλύπτω με το σεντόνι και τους δυο και πάω στη γιαγιά.Γυρνάω το κεφάλι μου,αφού βγήκαμε έξω και τους έστειλα ένα πεταχτό φιλί.

Π1-Εντάξει όλα;;Τι είπε ο διευθυντής;;

Γ1-Άστον αυτόν.Τα κανονίσαμε.Εσύ;

Π2-Ναι...τους είπαμε να κάνουν μεταφορά στο χωριό.

Μ-Η κηδεία θα γίνει στο χωριό ;

Γ2-Εε ναι..που θα τους θάψουμε εδώ;Θα τους πάμε σε γνωστό μέρος όπου και θα ταφούμε εκεί και εμείς.

Γ1-Χτύπα ξύλο,συμπεθέρα.Ποποποπ...

Γ2-Ε...όταν είναι καιρός και θέλει ο Θεός να μας πάρει,θα το κάνει .

Π2-Εντάξει...τέλος τώρα.Πάμε σπίτι σου παιδί μου;Αλλά πρώτα θα πάμε κάπου να φάμε .

Μ-Εντάξει..
Εγώ δεν είχα όρεξη να φάω..αλλά ας ήταν να πάμε κάπου να ξεχαστώ λίγο.Δεν θα αντέξω στη σκέψη ,να τα εξηγώ στην Γεωργία...😣
Βγήκαμε από το νοσοκομείο και μπήκαμε στο αυτοκίνητο .

Π1-..Ματίνα...πρέπει να σου πούμε και κάτι άλλο ...

Μ-Τι;;Ωχ...δεν θα αντέξω άλλο .

Π1-Κοίτα..Επειδή τώρα πια ,,..δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ μαζί σου...τότε θα πρέπει να έρθεις ..μαζί μας στο χωριό στην Κόρινθο..

Μ-ΤΙ;;ΓΙΑΤΙΙ;;Είμαι 17 πια.Έλα ρε παππούυ.. αφού του χρόνου θα φύγω για το πανεπιστήμιο.ΠΑΠΠΟΥΥ.Δεν φεύγω απο ΕΔΩ.

Γ2-Ηρέμησε κοπέλα μου.Δεν φεύγεις του χρόνου για πανεπιστήμιο.Σε δυο χρόνια θα φύγεις και καλά είναι να μείνεις μαζί τους.Θα ερχόμαστε και εμείς να σε βλέπουμε .

Μ-Ελάτεεε..γιατί..ένα λεπτό...το είχατε σχεδιάσει;;Τι παίζει;Το ξέρατε ότι θα πεθάνουν;🙊

Π2-Εε...όχι.😑

Γ2-Απλά μας είχαν πει σε περίπτωση που τύχει κάτι...τώρα δηλαδή😑 ,να σε πάρουν ο παππούς σου και η γιαγιά σου και εμείς θα σας βοηθάμε οικονομικά 💵.

Μ-Γιατί να μην μείνω Αθήνα μαζί σας;;Έλα ρε γιαγιά.Εγώ θα μένω σπίτι🏠 μου και θα έρχεστε να με βλέπετε.

Γ2-Σιγά μην πηγαινοέρχομαι πέρα δώθε.Έχω και εγώ δουλειές ,ξέρεις!!Θα πας στην Κόρινθο και τέλος.

Μ-Γιατί να μην μετακομίσω σε εσάς;

Π1-Να ρωτήσω...τι θες να πετύχεις με το να μείνεις εδώ Αθήνα; Αφού πάλι φεύγεις από το σχολείο 🏬που ήσουν!!!

Μ-Πρώτον δεν έχει καν Ίντερνετ στο χωριό 😬ενώ εκεί ναι.Δεύτερον θέλω να βλέπω τους φίλους μου👭...😦

Γ1-Θα αποκτήσεις και στο χωριό φίλους👫👭.Αν θυμάσαι έχεις κάποιους...από παλιά.Επίσης έχει και ίντερνετ.Μην ανησυχείς θα αγοράσουμε.

Ωπ...Λοιπόν το μόνο που θέλω από εσάς..πατήστε το αστεράκι εδώ κάτω👇🌟 ,γράψτε στα σχόλια και ....ΦΥΓΑΤΕ😅😉