Forced

57~Κεφάλαιο

Μαρίας/Πλευρά^Μέρα Πέμπτη^

Η γιαγιά με έβαλε στο κρεβάτι με σκέπασε, όσο ζέστη και αν έκανε ,εγώ κρύωνα,πλέον τα πάντα χάθηκαν...τον αγαπώ ρε φίλε..

Εσύ που διαβάζεις προφανώς δεν το έχει νιώσει ή θα κοροϊδεύεις αλλά ξέρεις τι σημαίνει αγάπη;Δεν εξηγείται..

Πονάει..πονάει και δεν θέλω να το ξαναζήσω..αν είναι να αγαπώ γιατί να πονάω τόσο πολύ;

Το θέμα είναι τι δίνεις και τι παίρνεις..

Αγαπάς...συνήθως σε αγαπούν...

Πονάς...πονούν και αυτοί.

Μου έλειψε κιόλας..τον πλήγωσα..

Και αυτό με τον Γιάννη ποτέ δεν θα σήμαινε τίποτα..

Ποτέ όμως.Είναι κολλητός μου και εκεί θα μείνει.

Μου βγήκε αυθόρμητα αλλά το έκανα για να ζηλέψει.

"Is i'm lost on you..."

Αυτό το τραγούδι ηχεί στα αυτιά μου και ξανακλαίω..

Ξέρω ξέρω γίνομαι γλυκανάλατη..αλλά δεν μπορώ..πονάει.

Κουκουλώνομαι στο σεντονάκι μου και μυρίζω ελαφρώς την μυρωδιά του όταν καθόταν εδώ..

Εισπνέω βαθιά και ύπνος με παίρνει..

*****************************************

Ξυπνάω το βράδυ κατά τις 8:47.

Ποποπο...ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Αγχώνομαι σαν να έρχεται το τέλος του κόσμου..

Ποπο..

Σηκώνομαι απότομα και ένας πόνος στην καρδιά μου εμφανίζεται πάλι και τον αγνοώ.

Όσο μπορώ φυσικά..

Κάθομαι στο γραφείο μου και βλέπω πως έχω γαλλικά.Ευτυχώς είμαι καλή σε αυτά και δεν θα χρειαστεί πολύ διάβασμα.

Ουφφ αλλιώς..την έβαψα.

Ν-Σε αγάπησα στο μέγιστο βαθμό...
Ακούω δυνατά από έξω και ταράζομαι,έτσι αφοσιωμένη που ήμουν στο διάβασμα.

Σηκώνομαι γρήγορα και ανοίγω την μπαλκονόπορτα για να αντικρίσω έναν μεθυσμένο Νίκο,με το ποτό στο χέρι να παραπατά και να έρχεται στο μέρος μου.

Όσο πλησιάζει για να μπει μέσα, το αλκοόλ μυρίζει έντονα και με κάνει να αηδιάσω λίγο...

Μ-Νίκο;Τι κάνεις εδώ;
Του λέω και ο πόνος επανέρχεται πιο δυνατός στην καρδιά μου.