GÖKYÜZÜ~ALSEL

19.Bölüm

"Üşüyeceksin gidelim mi artık ?"

"Hayır, kalalım burda,böyle bu şekilde."

"Hasta olup başıma kalacaksın sonra."

"Aşk olsun Ali."

"Aşk olmuş zaten." İstemsizce gülümsedim.

"Nasıl hemen gönlümü alabiliyorsun?" Yakalarını ukala bir şekilde iki uçtan çekiştirdi ve cevap verdi.

"O da bize kalsın.Günümüzde bir Ali Mertoğlu kolay yetişmiyor."

"Havanı yesinler."

Esen rüzgardan dolayı çok üşümüştüm. İstemsizce ellerim kollarıma gitti ve kollarımı ovuşturdum.

"Dedim sana üşüyeceksin diye."

"Tamam tamam. Gidelim hadi." Elimden tuttu ve beni arabaya getirdi.

Arabaya yerleştiğimiz zaman dikiz aynasının altındaki düğmelerle oynadı ve aynı sırada konuştu.

"Klimayı açtım, şimdi ısınırsın."

__________

Eve doğru yaklaşırken gerçek dünyaya döndüğümü yeni farkına varacak olmalıyım ki hemen konuşmaya başladım.

"Şimdi ne olacak Ali?"

O da benim bunu sormamı bekliyormuşcasına aldığı nefesi sesli bir şekilde vererek arabayı yolun kenarına çekti.

Bakışları beni bulduğunda bedenini benim olduğum tarafa çevirdi.

"Şimdi ne olacak? Güzel soru."

"Umarım güzel bir cevabın da vardır. "

"Cevabım değil Selin, cevabımız. Bu kararı tek başımıza alamayız.Ama seni bırakmaya hiç niyetim yok."

Gözlerine baktım bir süre.Ben se onu bırakmazdım, bırakamazdım.

"Hayatım boyunca hiçbir zaman bencil bir insan olmadım.Ama her şeyin bir ilki vardır değil mi Ali ?"

"Vardır, Selin."

"Herkese açıklayacağız yani ?"

"Hayır, gizli gizli yaşayacağız."

"Nasıl olacak ?"

"Çok güzel olacak."

__________

Eve gelmiştik arabanın içinde öylece duruyorduk.

"İçeri girmek istemiyorum."

"Neden ?"

"Korkuyorum. "

"Ne için ?"

"Tekrar eski Ali olmandan. Sahte Ali olmadan."

Çenemden tuttu ve konuşurken yere eğdiğim başımı kaldırdı.

"Bak bana. Ben böyle bir şeye izin verir miyim?"

"Vermezsin değil mi ?"