Het spel van de liefde (flikken Maastricht)

18

'Eef, Eef wakker worden' heel ver weg hoort ze die oh zo bekende, vertrouwde stem dan voelt ze overal op haar gezicht kleine kusjes, ze glimlacht en opent langzaam haar ogen. Dan kijkt ze in die oh zo bekende, vertrouwde ogen, haar glimlach verandert in een grote lach. 'Goede morgen schoonheid, jij lag nog heel diep te slapen volgens mij' hoort ze Wolfs zeggen met een brede grijns op zijn gezicht. 'Ik heb een heerlijk ontbijtje voor je klaargemaakt' hij draait zich om en pakt het grote dienblad van het kastje en zet het naast haar op het bed en kruipt dan zelf ook weer snel onder het dekbed. Langzaam gaat ze met een hand door zijn haar,
'Je bent te lief voor me' fluistert ze, geeft hem een kus en pakt dan een lekker warm croissantje van het dienblad en neemt er lachend een hap van.

'Wat zullen we vanmiddag gaan doen' vraagt Wolfs als hij het bijna lege dienblad oppakt en op het kastje zet om weer dicht tegen Eva aan te kunnen kruipen. 'Een lekker lange wandeling maken langs de Maas, ti's fris maar wel droog' lacht Eva. 'Is goed ga ik zometeen gelijk douche kan ik daarna het eten voor vanavond alvast voorbereiden' zegt Wolfs enthousiast.
S'middags wandelen ze gearmd langs de Maas, toch een beetje op hun hoede bang dat ze een bekende tegenkomen. Halverwege stoppen ze bij het cafeetje, als ze binnenkomen hoort Wolfs meteen zijn naam roepen, snel laat hij de hand van Eva los en loopt naar Chris toe en klopt hem vriendschappelijk op de schouder. Daarna draait hij zich om en zegt 'Eef dit is Chris de Vlier 1 van mijn mate van de motorclub, Chris dit is Eva van Dongen mijn partner van het werk. Voor 1 seconde kijkt Chris hem aan en haalt zijn wenkbrauwen op en steekt dan zijn hand uit naar Eva. Wolfs en Chris kletsen nog even wat en Eva gaat ondertussen naar het toilet. Als ze terug komt ziet ze Wolfs al aan een tafeltje zitten. 'Ik heb warme chocomel met slagroom voor je besteld' 'lekker dank je' en ze schenkt hem een lieve glimlach. Langzaam komt hij met zijn hoofd naar haar toe, verschrikt kijkt ze in het rond, 'rustig maar' grinnikt hij, 'hij is al weg en er is niemand anders bekends. Dan beantwoord ze zijn kus. 'Wat zei Chris over mij, dat ik je collega ben' Wolfs kijkt haar vragend aan. 'Ik ben niet gek hoor ik zag wel hoe die even snel naar je keek voor hij mij een hand gaf' zegt Eva lachend. 'Hahaha aan jouw rechercheurs ogen is weer niks ontgaan maar klopt hij begreep niet waarom je alleen mijn collega was' zegt Wolfs met een knipoog en legt dan zijn hand onder tafel op haar been.

Als ze tegen 5 uur weer thuis komen loopt Wolfs regelrecht naar de keuken en schuift de schaal lasagne in de oven, maakt 2 kommen thee klaar en loopt richting de kamer waar Eva al op de bank zit. '40 minuutjes en dan kunnen we aan tafel' zegt hij en neemt naast haar plaats, ze kruipt dicht tegen hem aan en bedankt hem voor de thee. 'Morgen weer werken' zegt ze met een diepe zucht. Wolfs kijkt haar verbaasd aan 'dat heb ik Eva van Dongen nog nooit zo horen zeggen' zegt hij. 'Ik vind het gewoon spannend Wolfs' 'dat begrijp ik liefje, ik ook maar we hoeven niks anders te doen dan dat we anders ook doen' lacht hij.
'Jaja dat is makkelijker gezegd dan gedaan, ik mag niet te lang naar je kijken en ik mag je niet even aanraken laat staan een klein kusje geven'
'1 troost Eef ik mag het ook niet' lacht hij weer.
'Kom op Eef denk aan wat we afgesproken hebben, heb vertrouwen in ons, wij kunnen dit' en hij geeft haar een tedere zoen.