Het spel van de liefde (flikken Maastricht)

69

Met haar armen stevig om hem heen zitten ze op de motor. Hij bestuurt de motor behendig over de smalle wegen net buiten Maastricht. Bij het begin van een natuurgebied zet hij de motor af. Ze laat hem los en gooit lenig haar been over het zadel, ook Wolfs stapt af. Als hij Eva ziet klunzen met de gesp van haar helm trekt hij snel zijn handschoen uit en klikt het voor haar open. Ze zet haar helm af en schudt haar haren los. Hij knipoogt naar haar en slaat een arm om haar heen. Samen wandelen ze door het natuurgebied zonder een woord met elkaar te wisselen.
'Was je nou echt zo jaloers vanochtend' verbreekt hij de stilte, ze schudt met haar hoofd 'dat was de druppel, het was alles bijelkaar' zegt ze verlegen 'de stress, de tegenvallende menstruatie, haar blik en haar woorden, en toen moest jij het ontgelden, dat was niet fair, dat weet ik' zegt ze met rode wangen. 'Ik schrok van haar directe aanpak maar voor ik kon reageren was jij al over de mik en ik kon niks meer goed doen'.  Ze blijft stil staan en slaat haar armen om zijn middel 'het spijt me echt' en ze zoent hem liefdevol, 'zoiets zal niet meer gebeuren' fluistert ze tegen hem. 'Het is je vergeven' en hij knijpt speels in haar billen. Ze slaakt een kreet en rent van hem weg. Lachend rent hij achter haar, zijn conditie is altijd al minder geweest dan die van haar maar doordat ze struikelt over een boomwortel en op de grond valt heeft hij haar zo ingehaald en knielt naast haar 'gaat het vraagt hij bezorgd ze lacht en knikt, hij steekt zijn hand uit om haar overeind te helpen maar ze geeft er een flinke ruk aan zodat hij bovenop haar valt, ze grinnikt en begint hem passioneel te zoenen hij gaat er in mee maar komt snel tot inkeer 'Eef kom van die koude grond af straks ben je ziek' ze giechelt 'ik vond het wel lekker' 'dat heb je mij ook niet horen zeggen maar we lijken wel een stel pubers die onder de strenge ogen van hun ouders uit willen komen' ze begint nog harder te lachen 'daar zit toch wel een kern van waarheid in' nu moet hij ook lachen 'daar heb je gelijk in, nu zijn het maar 2 of 3 nachtjes omdat ze voor een badkamer en keuken zijn gaan kijken maar wat ze vragen is wel een maand lang iedere avond hè, realiseer je je dat wel'. Ze knikt en kijkt serieus 'denk jij eraan om nee te zeggen dan' vraagt ze hem. Hij krabbelt overeind en helpt haar met opstaan ze kloppen het zand van hun kleding en lopen door. 'Hé hallo' kijkt ze hem aan, hij haalt zijn schouders op 'ik weet het echt niet Eef' 'het zijn je ouders Wolfs en wat is nou 1 maand' 'jaja ik weet het maar eindelijk zijn we weer samen, hebben we het rijk alleen omdat Fleur weer in d'r eigen flatje kon...' 'Wolfs' zegt Eva bestraffend maar met een kleine twinkeling in d'r ogen. 'Het is toch zo' zegt hij zacht. 'Waar is die stoere man die mij een half jaar geleden vertelde hoe spannend het zou zijn als we niet altijd lichamelijk contact zouden hebben. Alleen de gedachten aan elkaar zou de spanning doen opbouwen. De momenten dat we dan wel lichamelijk contact hadden konden we er meer en intenser van genieten'. 'Je hebt gelijk Eef maar...' 'Niks te maar Wolfs het spel van de liefde weet je nog' liefdevol slaat ze haar armen weer om hem heen. 'Mijn antwoord is ja maar als jij het niet wilt respecteer ik jouw mening en sta ik achter je beslissing'. 'Je bent zo lief Eef' fluistert hij tegen haar lippen om haar daarna teder te zoenen. 'Tuurlijk wil ik mijn ouders helpen, heel graag zelfs maar ik was bang dat jij ja zo zeggen om mij, ik wilde zeker weten dat jij het ook wilde'. Verbaasd kijkt ze hem aan. 'Tuurlijk meende ik alles wat ik zei, dat ik blij was dat we weer wat meer privacy hadden nu Fleur...'. 'Gemeen , irritant mannetje' begint Eva hem lachend in zijn buik te prikken. 'Je moet echt iets aan je conditie doen hoor en dat buikje...' Hij grinnikt 'ik hoor je anders nooit klagen hoor van Dongen'.

Met de armen weer om elkaar lopen ze richting de motor, het begint al aardig fris te worden. 'Weet je het zeker, sta je volledig achter onze beslissing' kijkt hij haar nog vragend aan. Ze kijkt hem diep in zijn ogen en knikt instemmend. 'Zullen we langs het Tribunaal rijden en het Fleur meteen vertellen' vraagt Eva.
Als Fleur haar vader en Eva ziet binnen komen begint ze meteen te stralen 'pap, Eva wat gezellig' Wolfs en Eva nemen plaats aan de bar Fleur houdt een fles whiskey en witte wijn onhoog ze schudden allebei met hun hoofd dan schenkt ze een cola en een spa blauw in en zet ze voor hun op de bar. 'Fleur kun je heel even komen zitten we moeten je iets vertellen' verbaasd kijkt ze op en vraagt aan een collega of die de bar even over wil nemen als ze omloopt zegt ze enthousiast 'jullie gaan trouwen' Wolfs en Eva schudden glimlachend hun hoofd elkaar heel even aankijkend. 'Ik krijg een broertje of zusje' jubelt ze, weer schudden ze hun hoofd. Wolfs legt liefdevol zijn hand op Eva's been en knijpt er zachtjes in. 'Kom even zitten' zegt hij. En vertelt het hele verhaal.