Samen lopen ze langs de Maas, hun vingers in elkaar verstrengeld. Verliefd kijken ze elkaar af en toe aan. Het is stil, woorden zijn niet nodig, hun blikken zeggen elkaar weer genoeg. Plotseling blijft Eva staan en draait zich een kwartslag naar Wolfs toe. Ze slaat haar armen om zijn nek hij legt zijn handen op haar billen. 'Ik hou zoveel van jou Wolfs' hun lippen vinden elkaar en voor een paar minuten blijven ze zo staan. 'Ik ook van jou Eef'. Dan draait Eva zich om in zijn armen zijn handen liggen nu op haar buik hij legt zijn kin op haar schouder en ze kijken in stilte over de Maas. Wanneer ze terug lopen heeft Wolfs nonchalant zijn arm om haar schouder geslagen. In de verte komt iemand hun tegemoet met een hond. Wanneer ze dichterbij komen zien ze dat het Simone is. Wolfs laat Eva los, Simone trekt haar wenkbrauwen op. 'Hey Simone gaat het weer een beetje met je' vraagt Wolfs ze knikt zachtjes met haar hoofd. Eva kijkt verbaasd van de een naar de ander Wolfs legt in het kort aan Eva uit wat er vanmiddag is gebeurd. 'Wil je er met ons over praten' vraagt Eva lief 'nee hoor even lekker wandelen met de hond mijn hoofd leegmaken en dan komt het wel goed' lacht ze. Eva lacht 'dat ken ik'. Nou tot morgen dan hè'. Ze slaan hun armen weer om elkaar en lopen door, niet wetend dat Simone hun verbaasd en glimlachend na kijkt.
Weer thuis aangekomen loopt Wolfs door naar de keuken voor een whisky en een sapje. Eva vindt een briefje van Fleur op tafel. We hebben het rijk alleen roept Eva lachend richting de keuken. Wolfs komt met 2 glazen aanlopen en ze wijst naar het briefje:
"Lieve Pap en Eef, Ik ben naar Tim het kan laat worden XX Fleur
Ze pakt Wolfs met 2 handen bij zijn overhemd en loopt lachend achteruit richting de bank. Daar aangekomen doet ze een paar lampjes uit en begint de knoopjes van zijn overhemd los te knopen, snel zet hij de glazen op de salontafel 'jij laat er ook geen gras overgroeien hè' lacht hij. 'Ik heb je gemist vandaag' fluistert ze. 'Ik heb teveel tijd gehad om na te denken en daar kan jij wat aan doen, daar kunnen wij samen iets aan doen' en ze kijkt hem verleidelijk aan. Hij legt haar op de bank en kust haar, langzaam gaat hij met zijn handen onder haar bloesje heel zachtjes kreunt ze al 'hier beneden op de bank' vraagt hij zachtjes ze knikt hevig met haar hoofd, haar ogen gesloten en haar handen prutsend aan zijn riem.
Hijgend laat ze zich in de kussens van de bank vallen, hij glimlacht 'genoten' vraagt hij zachtjes in haar oor, ze ligt met gesloten ogen en een grote glimlach op haar gezicht na te genieten, ze knikt, 'ik zie het' zegt hij zachtjes lachend in haar oor. 'Het was geweldig Wolfs'. Na een half uurtje staat Eva op 'ga je mee naar boven'. 'loop maar alvast ik kom er zo aan en neem onze kleding wel mee'. Als hij in bed stapt ligt Eva al te slapen, hij geeft haar nog een kus 'slaap lekker Eef'.
Rond half 3 schrikt hij wakker en ligt wat te draaien, Eva wordt ook wakker 'Wolfs wat is er, je ligt zo te draaien' hij zucht 'heb jij Fleur al thuis horen komen' ze schudt haar hoofd. 'Godverdomme waar blijft ze nou' zachtjes streelt Eva over zijn wang 'doe eens een beetje rustig joh, ben je al in haar kamer wezen kijken misschien ligt ze gewoon in d'r bed' hij zucht stapt uit bed en trekt zijn boxer aan en loopt de gang op. Eva pakt ondertussen haar telefoon. Als hij vloekend terug komt lopen weet ze al genoeg. 'Om half 12 was ze nog online' zegt ze zacht. 'Ze is volwassen Wolfs ze heeft al meer als een jaar op zichzelf gewoond' Hij kijkt haar boos aan. 'Nu woont ze weer thuis en heeft ze zich maar aan mijn regels te houden Eva' ze zucht 'heb jij die regels met haar doorgenomen dan' kijkt ze hem uitdagend aan. Hij kijkt haar nijdig aan, draait zich om en wil de slaapkamer uitlopen 'niet weglopen nu Wolfs' zegt ze op een lieve toon en klopt naast zich op het bed 'is jouw regel hè' zegt ze met een knipoog als hij met een gebogen hoofd naast haar gaat zitten. 'Ik snap dat je je zorgen maakt Wolfs' en ze wrijft over zijn rug. 'Zal ik haar een appje sturen' vraagt ze zacht. Hij knikt.
Eva: Fleur waar ben je, je vader is hartstikke ongerust
Na 5 minuten heeft ze nog geen reactie gegeven. Wolfs kookt van woede of is het angst, 'straks is er iets gebeurd, misschien ligt ze wel in het ziekenhuis' mompelt hij. 'Rustig Wolfs' fluistert ze en knijpt in zijn hand. 'Ik ga haar bellen' roept hij en grijpt naar zijn telefoon. Snel pakt ze zijn telefoon af 'laat mij maar bellen' sust ze hem.
Nadat de telefoon 4 keer is overgegaan wordt er opgenomen.
F: 'Fleur' klinkt haar slaperige stem.
E: 'Fleur waar ben je' vraagt Eva opgelucht.
F: 'Shit Eva sorry'
E: 'je vader is hartstikke ongerust waar ben je?'
F: 'uhh ik ben in slaap gevallen bij Tim
E: 'oké welterusten dan en bel morgenochtend wel met je vader
F: dank je Eef je bent een schat
Vragend kijkt hij haar aan 'waar is ze Eef? Is alles goed met haar? 'Rustig maar ze is in slaap gevallen bij Tim morgenochtend belt ze je' en ze geeft hem een kus. 'Godverdomme wat een muts' zegt hij boos maar opgelucht. 'Ik ben blij dat je maar 1 dochter hebt' grapt ze. Ook bij Wolfs kan er nu een lachje af. 'Ik zou er nog wel eentje willen hoor' grapt hij terug. Ze lacht 'welterusten Wolfs'. 'Welterusten en Bedankt Eef' hij doet het licht uit en kruipt dicht tegen haar aan. 'Een jongetje is ook goed hoor' fluistert hij lachend. 'Ga slapen Wolfs de wekker gaat over 3 uur'.
JE LEEST
Het spel van de liefde (flikken Maastricht)
FanfikceVoltooid. Wolfs en Eva werken samen, wonen samen maar hebben geen relatie, ze draaien al een paar jaar om elkaar heen, durven ze het eindelijk aan elkaar toe te geven en zo ja... hoe moet het dan verder....